Δεν είναι το ίδιο το γεγονός τεραστίας σημασίας που προκαλεί τον θαυμασμό, όσο οι τεχνικές και κατασκευαστικές λεπτομέρειες που έδωσε στη δημοσιότητα η Αιγυπτιακή κυβέρνηση, και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επετεύχθη αυτό το μεγάλο έργο.
“Το κατασκευαστικό έργο ξεκίνησε με μια μεγάλη εθνική συνδρομή σε μια προσπάθεια να αντληθούν τα απαραίτητα κεφάλαια από τους ίδιους τους Αιγύπτιους. Μέσα σε μόλις έξι ημέρες συγκεντρώθηκαν 8,5 δισ. δολάρια και οι εργασίες άρχισαν στις 6 Αυγούστου 2014. Παρά τις αρχικές εκτιμήσεις που προέβλεπαν ότι το έργο θα διαρκούσε τρία χρόνια, σήμερα, μετά από ακριβώς 12 μήνες, έχει ολοκληρωθεί”.Και μόνον αυτά τα στοιχεία, πρέπει να προβληματίζουν πολλά κράτη, ΟΛΑ της “ΕΕ”, η οποία δημιουργήθηκε κατά πρώτον ως εμπορικός φορέας, και κατά δεύτερον ως φορέας αναπτύξεως των κρατών τα οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, ούτε 20 χρόνια από τότε που μεταλλάχθηκε σε “ΕΕ”, όχι μόνον δεν είδε κανένα κράτος ανάπτυξη από αυτά της συμμετοχής, αλλά πολλά αντίκρισαν την πόρτα της πτωχεύσεως, αν δεν είδαν και τις οικονομίες τους να εξανεμίζονται στις τσέπες των Ναζί “ευρωπαίων” Ούννων βαρβάρων Γερμανών, οι οποίοι αυτο-ανακυρήχθηκαν και “νόμιμοι” ή “μόνιμοι”, οικονομικοί δικτάτορές τους!
Αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτό το επίτευγμα έγινε από ένα ημι-δημοκρατικό κράτος με ισχυρή στρατιωτική δύναμη-παρουσία στην περιοχή, τότε θα καταλάβει ποια είναι η ποιότητα της δημοκρατίας, ή ποια δημοκρατία βιώνουμε, κυρίως, στην Ελλάδα, τα τελευταία 40 χρόνια!
Η Αίγυπτος, η οποία μαστίζεται και από φανατικές θρησκευτικές τρομοκρατικές ομάδες, έχει γνωρίσει και έχει βιώσει πάρα πολλές φορές το πρόσωπο της τρομοκρατίας, είναι ισλαμική χώρα, και το 1967, με τον πόλεμο των Εβραίων (6 ημερών), γνώρισε σχεδόν την ολοκληρωτική καταστροφή η Πολεμική Αεροπορία της.
Από ένα κράτος, το Ισραήλ, το οποίο σε έκταση είναι μικρότερο από την Πελοπόννησο, κόπτεται ότι είναι ανεπτυγμένο και πολιτισμένο, ζει με αντιασφυξιογόνες μάσκες στο προσκεφάλι του, και ορθώνει τείχη του "Αίσχους" στους ομογάλακτους Άραβες Παλαιστινίους και άλλους, οι οποίοι αν ομονοήσουν κάποια στιγμή, έστω και για λίγο, την άλλη μέρα θα το εξαφανίσουν εντελώς, από τον χάρτη της υφηλίου.
Τον Χάρτη της Παλαιστίνης στην ουσία, γιατί “Ισραήλ” υπάρχει μόνον στα παπαδοκιτάπια των Εβραίων φανατικών, και λίγα μόλις χρόνια ιστορίας , από το 1950 και εντεύθεν. Προσωπικά, εντύπωση μου έκανε το θράσος του Έλληνα “Προέδρου του 15μελούς της Τρίτης Γυμνασίου”, τι σκατά ήθελε και πήγε εκεί να δει ή να διδάξει στους Αιγυπτίους... Την απεργία; τον βανδαλισμό; τον εμπρησμό; (Αθήνα, Δεκεμβριανά 2008), την καταστροφή περιουσιών; την στάση εργασίας; την τεμπελιά; την μισθοδοσία σε εργάτες που δεν δουλεύουν; την διάλυση του δημοσίου βίου, την παράλυση του κράτους; την “ανδρεία” των Εξα(χ)ρείων; την φιλοσοφία της “17 Νοέμβρη”; τις κωλυσιεργίες των “διαφόρων” ΜΚΟ; τις παρεμβάσεις των “οικολόγων”; την οκνηρία των διαπλεκόμένων δικαστηρίων; την αδράνεια της Αστυνομίας; την οκνηρία του κομμουνιστή; την καταστροφή των επιχειρήσεων; την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων του εξωτερικού; Ή τον τρόπο κατασκευής της Εγνατίας οδού, που μετά από 15 χρόνια λειτουργίας, δεν έχει τελειώσει ακόμα, δεν έχει πάρκινγκ πουθενά, στα 670 χιλιόμετρά της, δεν έχει παράπλευρους δρόμους, έχει την χειρότερη, κακίστη ποιότητα ασφαλτοδέματος στα ρεύματά της, τα αυτοκίνητα χοροπηδούν στις “λακκούβες” και τα “στηθώματα” τα οποία δημιουργούνται από τις πρόχειρες και ανεπίτρεπτες επισκευές της! Κόστισε δε, δυο φορές το κόστος της νέας διώρυγος του Σουέζ, γιατί τα μισά λεφτά της πήγαν και στις τσέπες των βρωμοπολιτικών που διαχειρίστηκαν το έργο 30 χρόνια.
Αλλά και γιατί να μην πάει; Άλλο ένα ταξιδάκι αναψυχής για έναν καπιταλιστή “κομμουνιστή” που και ο ίδιος δεν έβγαλε ποτέ στη ζωή του, ούτε μία δραχμή. Τώρα αλλάζει αεροπλάνα στον αέρα, συμμετέχει, έστω και κομπάρσος στις συνεδριάσεις... υψηλού επιπέδου (η “σφαλιάρα” πάει σύννεφο), και ονομάζει πλέον την ντροπιαστική Περιστέρα του, επισήμως “Μπέτυ”. Διότι την σήμερον ημέραν, ένας “Πρόεδρος του 15μελούς της Τρίτης Γυμνασίου”, πρέπει να έχει απαραιτήτως, και την... Μπέτυ του! Αλλιώς, δεν γίνεται τίποτα!
Επειδή πολύ λόγος γίνεται για την ανάμειξη του στρατού της Αιγύπτου στην διάνοιξη της νέας διώρυγος του Σουέζ, να θυμίσουμε ότι τα μεγαλύτερα έργα στην Ελλάδα έγιναν από την “4η Αυγούστου” του Μεταξά το 1936, πριν και μετά, από τα οποία πάρα πολλά (και μεγάλο μέρος της νομοθεσίας), είναι σε χρήση ακόμα και σήμερα.
Η δε Δικτατορία του “Παπαδόπουλου”, η “επάρατη”, τους άφησε μεγάλα και αναπτυξιακά ημιτελή έργα να συνεχίσουν και να αποπερατώσουν, τα οποία όμως, ούτε συνέχισαν, ούτε αποπεράτωσαν, ΠΟΤΕ! (Δρόμος Πολυκάστρου Εθνικής Αθηνών, μέρος την Εθνικής αυτής ενσωμάτωσαν και μετονόμασαν παράνομα σε Εγνατία οδό, βάζοντας και του κόσμου τα διόδια από Θεσσαλονίκη έως Λάρισα!
Τα διόδια Θεσσαλονίκη-Λάρισα με μικρό αυτοκίνητο και υγραεριοκίνηση, είναι 30-40% πάνω από τα καύσιμα, που χρειάζεται το αυτοκίνητο να πάει και να γυρίσει!
Προσωπικά, το μόνο που είδα, καμάρωσα και απόλαυσα σ' αυτά τα εγκαίνια, ευχαριστήθηκα μέχρις ονύχων, ήταν η πανηγυρική διέλευση της φρεγάτας μας στην νέα διώρυγα (φωτογραφία), κάτι που θα ανέβασε την πίεση ίσως, ή εξαγρίωσε τα κομμουνιστικά ένστικτα όλων των ανυποτάκτων και λιποτακτών του Σ(φ)ύριζα, μέσα και έξω από την Κυβέρνηση.
Το καλό όμως να λέγεται, ο “Προέδρος του 15μελούς της Τρίτης Γυμνασίου”, δεν είναι λιποτάκτης ούτε ανυπότακτος. Υπηρέτησε την πατρίδα, μάλιστα στο Πολεμικό μας ναυτικό, κατά πως λεν οι νεανικές του φωτογραφίες.
Το ιστορικό της Διώρυγος
Την σκέψη του Φαραώ Νεκώς, ξανά σκέφθηκε να συνεχίσει ο Δαρείος κατά τον Ηρόδοτο. Οι Ρωμαίοι της έδωσαν το όνομα του Τραϊανού, και οι Άραβες την ονόμασαν “Διώρυγα των Χαλίφηδων”. Στις 21 Μαρτίου του 1859, ο Γάλλος μηχανικός Φερνάν Λεσέπς, άνοιξε την πρώτη τρύπα στο χώμα. Δέκα χρόνια αργότερα, ολοκληρώνονται οι εργασίες, και στις 17 Νοεμβρίου του 1869 περνούν τα πρώτα πλοία. Το μήκος της είναι 160 χλμ., το μέσο πλάτος 160 μέτρα, και το μέσο βάθος 18 μέτρα.
Ο πρώτος πλοηγός που οδήγησε τα πλοία μέσα στο κανάλι ήταν ένας Έλληνας ναυτικός από την Κάσο!
Στην κατασκευή της εξ' άλλου είχαν εργαστεί χιλιάδες Έλληνες, κυρίως από την Κάσο και το Καστελόριζο, με ακμάζουσες παροικίες τότε, στο Σουέζ και την Ισμαηλία. Με το πραξικόπημα του Νάσερ το 1952 εθνικοποιείται από την κατοχή των Άγγλων (οι διεθνείς αλήτες της εποχής), κλειστή θα παραμείνει και στους δυο αραβοϊσραηλινούς πολέμους 1967 και 1973.
Από το 1975 και μετά, λειτουργεί χωρίς διακοπή, διευκολύνοντας την κίνηση φορτηγών πλοίων και άλλων, δισεκατομμυρίων τόνων.
