Δεύτερη μέρα χθες, και οι αθλιότητες, το αλαλούμ στην αναμετάδοση, κάλυψη των Ο.Α. από την Βραζιλιάνικη τηλεόραση, συνεχίζονται. Ο επί κεφαλής σκηνοθέτης για να βγάζει τέτοιο πρόγραμμα στον αέρα, ή μεθυσμένος πρέπει να είναι, ή πρέπει να... γαμάει κάποιες βραζιλιάνες του περίγυρού του στα παρασκήνια.Το επίπεδο των αθλητών της ενόργανης γυμναστικής δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν τόσο υποβαθμισμένο, απορούμε, ειλικρινά, με ποια κριτήρια πήραν το εισιτήριο αυτοί οι υπέρβαροι γυμναστές και γυμνάστριες των... 100 κιλών, που μόνο παλαιστές και πυγμάχους θυμίζουν, εκείνη την καημένη την “Δοκό” την είχαν σακατέψει ΟΛΕΣ, δεν υπήρξε ούτε ένας ή μία που να “προσγειώθηκε” υποφερτά σωστά στις εξόδους τους από τα όργανα -μάλλον τείνουν να καθιερώσουν τις “προσγειώσεις” τους στο μέλλον σαν στυλ... μεθυσμένες- και στις ασκήσεις εδάφους, δεν είδαμε, απολύτως τίποτα το Ολυμπιακό, όλα τα “προγράμματα” των αθλητριών ήταν για κλάματα, ασκήσεις προπονητικές και τζιριτζάντζουλες κουνήματα γοφών και ώμων, επιπέδου χορού της κοιλίας ή μπρέικ-ντάνς.
Προσωπικά αν ήμουν κριτής αυτών των αθλητριών και αθλητών με άριστα το 16, δεν θα τους έβαζα με τίποτα παραπάνω από 9-10! Οι κριτές, πράγματι, πολλές φορές βρέθηκαν σε απόγνωση τι να βαθμολογήσουν, και έφτασαν σε κάποιους και μέχρι το 10;
Επαναλαμβάνω, από ξεφύτρωσε αυτή η σαβούρα των αθλητών και αθλητριών, και από ποια προολυμπιακά τουρνουά βγήκαν, πήραν το εισιτήριο.
Μοναδική εξαίρεση ο δικός μας ο Πετρούνιας, και δυο-τρεις άλλοι ισάξιοί του, έσωσαν το γόητρο της Γυμναστικής, όλοι οι άλλοι ήταν για τ’ ανάθεμα.
Τέτοια αθλία ποιότητα ενοργάνου γυμναστικής σε Ο.Α., δεν έχουμε δει ποτέ. Και οι γυμναστές του παρελθόντος που θαυμάζαμε, εάν κάτι δεν αλλάξει στο άθλημα, επίσης δεν θα τους ξαναδούμε ΠΟΤΕ!
Στα δικά σας τώρα, η Θεσσαλονικιά Κορακάκη, το καμάρι της Θεσσαλονίκης πλέον, έβαλε γυαλιά σε όλους και ανέβασε πρώτη την Ελληνική σημαία στον ιστό των τριών, και αυτήν στο χάλκινο μετάλλιο στη σκοποβολή με αεροβόλο πιστόλι από τα 10 μέτρα.
Έχασε το αργυρό για 7/100 του πόντου, και για μεγάλο χρονικό διάστημα, πήγαινε πρώτη-δεύτερη με την πραγματικά καταπληκτική χρυσή Κινέζα συναθλήτριά της.
Αυτό το μετάλλιο οι άθλιοι αθλητικογράφοι -και ποτέ δημοσιογράφοι- της Ελλάδος προολυμπιακά ούτε το υπολόγιζαν, ούτε το ήξεραν, αλλά θα μου πείτε, αυτοί δεν ξέρουν κατά που πέφτει οι Θεσσαλονίκη και οι ομάδες της, αυτό θα θυμούνταν, ή θα αφιέρωναν τρεις λέξεις, γι’ αυτή τη θαυμάσια (η οποία είναι και πανέμορφη), αθλήτριά μας;
Τέλος, σε γενικές γραμμές, παρακολουθούμε μια πάρα πολύ κακή Ολυμπιάδα, με κακή οργάνωση και αναμετάδοση αγώνων, κυρίως, λόγος που συνηγορεί -θα το γράφουμε συνέχεια- να σταματήσει αυτή η τσαντιρόσχημη περιφορά της από χώρα σε χώρα, και να επσιτρέψει μονίμως στη χώρα που ανήκει, δηλαδή στην Ελλάδα και στην Ολυμπία...
Αει, σιχτίρ!
