Με εκνεύρισε και με αγανάκτησε η Ελληνική αποστολή που έχει στις τάξεις της απατεώνες και ανθρώπους που έχουν ή είχαν δοσοληψίες με την ελληνική δικαιοσύνη.
Εκνευρίζομαι κάθε μέρα για την ανάληψη των Ο.Α. από μια άχρηστη και ανίκανη χώρα που δεν της άξιζε το "δώρο" και η εμπιστοσύνη.
Με εκνευρίζει η ανόητη έως ηλίθια βραζιλιάνικη τηλεόραση των ασχέτων, η οποία αντί να μας δείχνει αγώνες, μας δείχνει πως ξύνουν τα παπάρια τους ή τους κώλους τους οι αθλητές σε στιγμές καθαρά προσωπικές.
Για ένα πράγμα, όμως, δεν εκνευρίστηκα, και δεν στενοχωρήθηκα ΚΑΘΟΛΟΥ. Κι αυτό ήταν η ήττα του Ηλία Ηλιάδη -εντελώς από κακιά τύχη- γιατί ξέρω πως αυτό παιδί, αυτός ο γενναίος Έλληνας, έχει λιονταριού ψυχή, και τίμησε την Ελλάδα για 16 χρόνια, στα πέρατα της Οικουμένης!
Και θα ξαναγράψω κι εγώ αυτό που έγραψε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης στον ιστοχώρο του, γιατί με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, και, αν δεν το είχε γράψει αυτός, πιθανότατα κάπως έτσι, θα το έγραφα κι εγώ: “Επειδή όλοι ανεβάζουν φωτογραφίες για τους νικητές του 2016, εγώ θα ανεβάζω για τα λιοντάρια που δεν τα κατάφεραν. Ηλία, ξέρω πολύ καλά πως νιώθεις, δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν, ψηλά το κεφάλι. Οι θρύλοι δε σκύβουν ποτέ”.