"Κι εσύ λαέ βασανισμένε... Φάε σκατά Λαέ!.."
Και να μην είχε χρήματα ο εκλιπών; Πάει στο διάολο!.. Τέλος πάντων...
Ειλικρινά, ήθελα να ξέρω αν, από τούδε και στο εξής, πεθαίνουν άνθρωποι πραγματικά σοβαροί, “Δημόσιοι” αμφοτέρων των φύλλων, που να αξίζουν κάποιες τέτοιες ιδιαίτερες τιμές, πως σκατά θα τους θάβουμε;
Ένας κοινός θεατρίνος ήταν ο Ψάλτης, όπως χιλιάδες άλλοι στην Ελλάδα, χωρίς καμιά ιδιαίτερη και αξιόλογη κινηματογραφική συμμετοχή, παρουσία στο θέατρο, πέραν από τις εμπορικές σαχλό-βιντεοταινίες εποχής, τις οποίες μάλιστα τα βιντεοκλάμπ, ενοικίαζαν και με το... κιλό!
Ευτυχώς -καλό αυτό- δεν ήταν “κουμμούνι”!.. Γιατί τότε, ποιος ξέρει τι άλλο θα διαβάζαμε, και πως αλλιώς θα τον θάβαμε;
[Άντε... Χαράς ευαγγέλια για τους θεατρίνους... Οι οποίοι από τούδε και στο εξής... Άνοιξε ο δρόμος... Έτσι μπατίρηδες όπως είναι πάντα στην πλειοψηφία, εξασφάλισαν δημοσία δαπάνη κηδεία, με τιμές... παροπλισμένου στα αζήτητα πρωθυπουργού!.. Μην πάει κανένας άψαλτος;].