Αυτός που δεν προστάτεψε ΠΟΤΈ τον Έλληνα πολίτη. Αυτός που δεν έπιασε ΠΟΤΈ έναν επαγγελματία-επιστήμονα εγκληματία.
Αυτός που δεν αποκάλυψε ΠΟΤΈ την κουκούλα ενός τσογλανιού που του κάνει μπάχαλο, καίει, βρωμίζει την Αθήνα, την έκανε ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΈΝΟ τουριστικό προορισμό.
Αυτός που έβλεπε με σταυρωμένα χέρια ανθρώπους ζωντανούς και έγκυες γυναίκες να καίγονται στη “Μαρφίν”.
Αυτός που κατέληξε τις Ελληνικές πόλεις αντάρτικο του κάθε αριστερού ή φασιστοκομμουνιστή περιθωριακού.
Αυτός που δεν μάζεψε ΠΟΤΈ, ούτε έναν λαθρομετανάστη από τα φανάρια ή την παραλιακή της Θεσσαλονίκης ο οποίος πουλάει την κλεμμένη πραμάτεια του (καθαρό λαθρεμπόριο προϊόν εγκλήματος) και με επιβάρυνση στην Ελληνική οικονομία φρέσκο συνάλλαγμα να φεύγει στο Εξωτερικό. Αυτός που συλλαμβάνει έναν κουλουρτζή και έναν λαχειοπώλη για να καμαρώσει τις μεγάλες επιτυχίες του Σώματος κατά της εγκληματικότητος...
Διαβάστε παρακάτω τι “διαγγέλλει” στις κόκκινες γραμμές χρονιάρα μέρα, και τσιτώνει τα νεύρα μας, την υπομονή μας, την αγανάκτησή μας, την εξόργισή μας!
Να μην ξεχνάει όμως, πως όλα έχουν τα όριά τους! Ή, κατά πως λέει κι ο σοφός λαός μας, “Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά”.
Ημερήσια Διαταγή του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστρατήγου Κωνσταντίνου Τσουβάλα, για την 25η Μαρτίου
"Γυναίκες και άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας!
Σήμερα συμπληρώνονται εκατόν ενενήντα επτά (197) χρόνια, σχεδόν δύο (2) αιώνες, από το σημαντικότερο γεγονός της νεότερης ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.
Από την ημερομηνία ορόσημο της 25ης Μαρτίου 1821, που ένας βασανισμένος, καταπιεσμένος, αγανακτισμένος και αποφασισμένος λαός, ο ελληνικός λαός, αποφασίζει να πιστέψει στον εαυτό του, να προσπαθήσει με τις δικές του δυνάμεις να διεκδικήσει την ελευθερία του, να ανακτήσει την κυριαρχία του, να διαφεντεύει αυτός και ουδείς άλλος τον τόπο του, να ορίζει, αυτός και μόνον αυτός, τη μοίρα του και τα συμφέροντα του.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821, η συμβολική αυτή ημέρα έναρξης του αγώνα της εθνικής μας παλιγεννεσίας, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού, δεν αποτελεί, απλώς, ημέρα μνήμης και υπερηφάνειας για τον επαναστατικό αγώνα των προγόνων μας κατά του Οθωμανού δυνάστη.
Η 25η Μαρτίου 1821 αποτελεί διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού Έθνους, μια νέα αφετηρία για την πατρίδα μας, μια διαρκή υπόμνηση για το τι μπορεί ένας λαός να πετύχει χάρη στην ενότητα και την ομοψυχία του, ένα βαθύ αποτύπωμα στην παγκόσμια ιστορική συνείδηση.
Η ιαχή «Ελευθερία ή Θάνατος», το κυρίαρχο σύνθημα του επαναστατημένου λαού, αποτυπώνει με αυτόν το σαφή, δωρικό, διαχρονικό και γνήσια ελληνικό τρόπο τη βασική κοσμοθεωρία του Έλληνα · πως η ελληνική ψυχή δε μπορεί να ζεί υποδουλωμένη, πως Ελλάδα και σκλαβιά είναι έννοιες εντελώς ασύμβατες, πως στον τόπο που γεννήθηκαν η ελευθερία και η δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να ευδοκιμήσαν ο καταναγκασμός και η βία, πως μεταξύ της ελευθερίας ή του έντιμου θανάτου, ουδεμία άλλη επιλογή χωρεί.
Σήμερα, σε μία κρίσιμη εποχή, που καλούμαστε ως λαός να ανταποκριθούμε σε ιδιαίτερες προκλήσεις και δυσκολίες και να προχωρήσουμε στην οικονομική ανασυγκρότηση και την κοινωνική ανασύνταξη της πατρίδας μας, σε μια περίοδο που η άνοδος του εξτρεμισμού, του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και άλλων ακραίων επιλογών και επιδιώξεων, ανεξαρτήτως του τρόπου, του τόπου και του φορέα εκδήλωσής τους, απειλούν την ειρήνη, τη δημοκρατία, τη σταθερότητα και τη διεθνή νομιμότητα, οφείλουμε να ανασύρουμε στη μνήμη μας και να επανατροφοδοτήσουμε την ψυχή μας με τα μηνύματα και τις επιταγές της πολύτιμης εθνικής παρακαταθήκης της επανάστασης του 1821.
Γιατί, ούτε ο τόπος, ούτε η Ιστορία μας, ούτε η ιδιοσυγκρασία μας ως λαός επιτρέπουν τη λήθη. Ως φυσικοί αποδέκτες της βαριάς ιστορικής κληρονομιάς της 25ης Μαρτίου 1821 οφείλουμε όχι μόνον να διαφυλάσσουμε, να τιμούμε και να σεβόμαστε τη μνήμη και τις θυσίες των προγόνων μας αλλά και να αξιοποιούμε το παράδειγμα και τα μηνύματα των πράξεων τους.
Οφείλουμε, με το ίδιο ελληνικό αγωνιστικό πνεύμα, με την ίδια αποφασιστικότητα, με εθνική ενότητα και ομοψυχία, να ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις των καιρών και να παραδίδουμε στα παιδιά μας, με τιμή και αξιοπρέπεια, τις παρακαταθήκες που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας.
Η Ελληνική Αστυνομία, με το αδιάλειπτο εθνικό και κοινωνικό της έργο, την υπευθυνότητα και την αυτοθυσία του προσωπικού της και το σταθερό προσανατολισμό της στις αρχές, τα διδάγματα και τις επιταγές της 25ης Μαρτίου 1821, αποδεικνύει καθημερινά πως αποτελεί βασικό θεματοφύλακα και αξιόπιστο δέκτη της ιερής προγονικής παρακαταθήκης.
Ας υποσχεθούμε λοιπόν στη μνήμη των αθάνατων νεκρών του μεγάλου απελευθερωτικού μας αγώνα του 1821, ως ελάχιστο φόρο τιμής και σεβασμού, πως θα συνεχίσουμε να υπακούμε στα κελεύσματα τους, πως θα εξακολουθήσουμε να υπερασπιζόμαστε τις αρχές και τις αξίες που μας κληροδότησαν, πως δεν θα πάψουμε ποτέ να εμπνεόμαστε από το παράδειγμά τους".
-*-
Όπως καταλάβατε από τις κόκκινες προτάσεις, πρόκειται για έναν καθ’ έξιν φαφλατά και παρλαπίπα καρεκλοκέντευρο, ο οποίος άφησε την Ελληνική ύπαιθρο στο έλεος της μοίρας της με τις συμπήξεις των Αστυνομικών Τμημάτων, να κρατούν τα μπόσικα στις κωμοπόλεις -ο αστυνομικός ή χωροφύλακας ή μπάτσος, είναι πλέον λέξη άγνωστη στην Ελληνική ύπαιθρο- και ο οποίος κομματικό δουλάκι όπως ΌΛΟΙ οι πάνω από τον βαθμό του Συνταγματάρχου όμοιοί του, σε λίγο καιρό θα αρχίσει να συλλαμβάνει Έλληνες πολίτες, μόνο και μόνο γιατί θα δηλώνουν Έλληνες ή θα κρατούν την Ελληνική σημαία!
Κάτι που θα μας απαγορευθεί απ’ αυτά τα ανδρείκελα, τους χαρτογιακάδες που μας κυβερνούν, λίαν, μα λίαν, συντόμως!
