
ἀναξιοποιήτων καὶ ἀξιοποιημένων, γιὰ τοὺς ἀναξιοποίητους ὑπάρχει λόγος ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἐπισκεφθοῦμε, οἱ ἀξιοποιημένοι, ἢ θὰ εἶναι δύο σειρὲς στοὺς τουριστικοὺς ὁδηγοὺς καὶ τὰ προγράμματα, ἢ δὲν θὰ ὑπάρχουν καθόλου! Τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, ἡ ἱστορία μας, ἡ ὕπαρξή μας, τὸ εἶναι μας. Κατὰ τὰ ἄλλα, πνιγόμαστε στὶς πλατεῖες καὶ στὰ συλλαλητήρια, «Μασεντόνια ις Γκρής»! Γιατί ἂν εἴχαμε δείξει αὐτοὺς τοὺς χώρους μας συστηματικά καὶ στὸν τελευταῖο τουρίστα, αὐτὸς θὰ τὸ ἤξερε ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι Ἑλληνικὴ καὶ μία, δὲν θὰ χρειάζονταν νά… πνιγοῦμε καθόλου, φωνάζοντάς το τώρα, τόσο δυνατά. Στὰ τελευταῖα γεγονότα ἡ Ἑλληνικὴ διπλωματία γιὰ νὰ ἀντιστρέψει τὸ κακὸ κλίμα ποὺ ἄφησε νὰ δημιουργηθεῖ ὁ «ὠχαδερφισμός» της ἐτῶν, ἐπιδόθηκε σὲ μία τέτοια ἐνημέρωση στοὺς «ξένους», ὅση δὲν ἔκανε τὴν τελευταία 50ετία!.. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα, ἦρθε… Ἐπὶ τόπου τοῦ ἔργου, ὁ συμπαθέσ- τατος καὶ ἀγαπητὸς ἀρχαιολόγος τῆς ΙΣΤ΄ Ἐφορίας Κλασικῶν Ἀρχαιοτήτων κ. Κώστας Σισμανίδης, ἕνα Σάββατο πρὶν λίγες μέρες, ξενάγησε γιὰ πάνω ἀπὸ 3 ὧρες στὸν ἀνασκαφικὸ χῶρο τῆς περιοχῆς τῶν Καλινδοίων, τοὺς «Φίλους του Ἀρχαιολογικοῦ Μουσείου Θεσσαλονίκης» (50 ἄτομα), ἄνθρωποι ὅλοι, τῶν Γραμμάτων καὶ Τεχνῶν, οἱ ὁποῖοι θέλησαν νὰ ἐπισ- κεφθοῦν τὸν χῶρο τῆς ἀνασκαφῆς, καὶ νὰ ἐνημερωθοῦν ἀπὸ πρῶτο χέρι για τα τεκταινόμενα εκεί, δηλαδὴ τὸν ἴδιο τὸν ἀνασκαφέα. Ἡ ξενάγηση ἄρχισε ἀπὸ τὸ δασύλλιο τῶν «Χιλιοδένδρων» στὸ ὁποῖο δὲν ὑπάρχουν σήμερα 1.000 δένδρα, ἀλλὰ ἕνα μικρὸ μέρος αὐτῶν, κάποια ἀρκετὰ ὑλοτομήθηκαν, καὶ κάποια ἄλλα ξεράθηκαν ἀπὸ φυσικὴ γήρανση ἢ ἄλλη αἴτια. Μὲ δεύτερη στάση στὸ μουσειάκι φυσικῆς ἱστορίας στὴν πλατεῖα τῆς Καλαμωτούς. Στὸ ὁποῖο φυλάσσονται ὅλα τὰ παλαιοντολογικὰ εὐρήματα ποὺ βρέθηκαν στὸ μεγάλο ρέμα τῆς Βασμούρας (Ἀμμίτης ποταμός), κατὰ μῆκος καί, ἔνθεν κακείθεν τῶν ὀχθῶν του, τὸ κακείθεν λέγε με καὶ κτηματολόγιο Σανών, δηλαδὴ «χωρικὰ ὕδατα» δῆμος Πολυγύρου. Ὅταν ὅμως ὁ δῆμος αὐτός, ὁ συγκα- ταλεγόμενος, καὶ αὐτός, στοὺς πιὸ ἀχρήστους καὶ στοὺς πιὸ ἀνυπολήπτους δήμους της χώρας τοῦ «Καποδίστρια», μὲ τοὺς «Πτυχιούχους δευτέρας τάξεως δημοτικοῦ σχολείου» ἀντιδημάρχους του, καὶ τὴν παιδικὴ χαρὰ τῶν δημάρχων τελευταίως ποὺ ἔχει στήσει, ἀνακαλύψει αὐτοὺς τοὺς θησαυρούς του, τότε δύο πράγματα θὰ ἔχουν συμβεῖ: Ἢ ὁ ἥλιος θὰ ἔχει βγάλει κέρατα, ἢ ἐμένα θὰ μὲ ἔχουν κάνει δημόσιο θέαμα, καὶ θὰ μὲ χορεύουν στὰ πανηγύρια! Εὐλόγως, θὰ μοῦ πεῖτε... «Μὰ αὐτοὶ δέν “ἀνακάλυψαν” ἀκόμα τὴν Ὄλυνθο... Ποὺ την ἔχουν στὰ πόδια τους... Τὸ νεκροταφεῖο τῶν Καλινδοίων -ποὺ εἶναι καί αὐτὸ κτηματολόγιο Σανὼν- καὶ τὰ Κα- λίνδοια θὰ ἀνακαλύψουν;». Μέχρι τότε, μέχρι νὰ ξυπνήσει ὁ δῆμος Πολυγύρου ἀπ’ τὸ λήθαργο ποὺ κοιμᾶται… Ἡ βομβαρδισμένη πόλη Βαγδάτη… Καὶ ἐγὼ νὰ γίνω δημόσιο θέαμα ποῦ θὰ μὲ χορεύουν στὰ πανηγύρια, τὴν ἱστορικὴ δόξα καὶ φήμη τῶν Καλινδοίων θὰ ἀπολαμβάνουν τὸ δημοτικὸ διαμέρισμα τῆς Καλαμωτοὺς καὶ ὁ δῆμος Καλινδοίων, ὁ ὁ- ποῖος, ὅλο καὶ κάτι ἔκανε τα τελευταία χρόνια στὰ μέτρα του καὶ τὶς δυνατότητές του γιὰ τὴν ἀξιοποίησή τους, θὰ μποροῦσε νὰ κάνει πολλὰ περισσότερα. Μέσα στὸ καλοκαῖρι μάλιστα, ἀσφαλτοστρώνεται καὶ ὁ ἀγροτόδρομος πρὸς τὸν ἀρχαιολογικὸ χῶρο, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἀγροτόδρομος, ἀλλὰ ἡ ἐπαρχιακὴ ὁδὸς ποὺ συνδέει τὴν Καλαμωτοῦ μὲ τὰ Σανά, διὰ μέσου του μεγάλου ρέματος τῆς «Βασμούρας». Ἡ ἐπίσκεψη στὸν «μακεδονικὸ τά- φο» -ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι καθόλου «μακεδονικός»...
Η συνέχεια στο "Χάος"