Στη χειραγώγηση του Περιφερειακού Τύπου στοχεύει ο Ν.3548/07.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΩΤΗΡΕΛΗ Συνταγματολόγου, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι τυπικές προϋποθέσεις του ν. 3548/2007 για την καταχώρηση δημοσιεύσεων των φορέων του Δημοσίου στον τοπικό και νομαρχιακό Τύπο θέτουν σοβαρά προβλήματα συμβατότητας τόσο με το Σύνταγμα όσο και με την κοινοτική έννομη τάξη. Και τούτο διότι θέτουν υπέρμετρους περιορισμούς σε πλειάδα θεμελιωδών δικαιωμάτων, των οποίων υποκείμενα (φορείς) είναι προεχόντως οι εν ευρεία εννοία εκδότες των τοπικών και νομαρχιακών εφημερίδων. Πρόκειται, ειδικότερα, για δικαιώματα με ενισχυμένη και πολυεπίπεδη προστασία, δεδομένου ότι απορρέουν αφ’ ενός μεν από την ελευθερία του Τύπου, όπως αυτή προστατεύεται από το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, αφ’ ετέρου δε από την εν γένει οικονομική ελευθερία, ιδίως ως ελευθερία ανταγωνισμού, όπως εξαγγέλλεται από το Σύνταγμα και εξειδικεύεται, μέσω ιδίως της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων και αγαθών και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, από την κοινοτική έννομη τάξη.
Κοινός παρονομαστής, τόσο υπό το πρίσμα του Συντάγματος όσο και υπό το πρίσμα της κοινοτικής έννομης τάξης, είναι η παραβίαση της ρητά κατοχυρωμένης αρχής της αναλογικότητας, όπως έχει διαπλασθεί από την νομολογία και τη θεωρία. Πρέπει να επισημανθεί μάλιστα ότι οι περιορισμοί που τίθενται, μέσω των συγκεκριμένων προϋποθέσεων του ν. 3548/2007, δεν υπερβαίνουν απλώς το αναγκαίο μέτρο, σε σχέση με τον διακηρυγμένο σκοπό του –δηλαδή την ευρύτερη δυνατή δημοσιότητα και την διαφάνεια του καθεστώτος των καταχωρήσεων των εν ευρεία εννοία φορέων του Δημοσίου στον τοπικό και νομαρχιακό Τύπο– αλλά εν πολλοίς είναι και εντελώς άσχετοι με τον σκοπό αυτό. Πράγματι, από την επί μέρους αξιολόγηση των υπό εξέταση προϋποθέσεων, στο πλαίσιο της ισχύουσας συνταγματικής και κοινοτικής έννομης τάξης, προκύπτει κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφισβητήσεως ότι οι περιορισμοί που εισάγονται, ως προς τους εκδότες των τοπικών και νομαρχιακών εφημερίδων, όχι
Η θεμελιώδης παρανόηση, εν προκειμένω, είναι ότι οι καταχωρήσεις των φορέων του Δημοσίου εκλαμβάνονται, σχεδόν απροκάλυπτα, σαν μορφή κρατικών ενισχύσεων του τοπικού και νομαρχιακού Τύπου. Μια τέτοια θεώρηση αποτελεί, εν πρώτοις, εγγενή και αφετηριακή παρεκτροπή των σχετικών ρυθμίσεων, οι οποίες αντί να διαμορφώνουν συνθήκες διαφάνειας της κρατικής δράσης και διάχυσης των πληροφοριών που εμπεριέχονται στις καταχωρήσεις μετατρέπονται σε μέσο εξυπηρέτησης αλλότριων στοχεύσεων, που κανονικά θα έπρεπε –στο μέτρο που είναι συμβατές με το ισχύον συνταγματικό και κοινοτικό πλαίσιο– να αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστής νομοθετικής πολιτικής, με ανοιχτά χαρτιά και φανερές προθέσεις: την ρύθμιση της οργάνωσης και λειτουργίας του τοπικού και νομαρχιακού Τύπου. Παράλληλα, όμως, η θεώρηση αυτή των καταχωρήσεων στον Τύπο ως έμμεσων κρατικών ενισχύσεων είναι εξ ορισμού και επιδεκτική καταχρηστικής αξιοποίησης από τις κρατικές αρχές που τις διαχειρίζονται. Ως εκ τούτου εγκυμονεί έντονους κινδύνους πελατειακής χειραγώγησης ενός κατ’ εξοχήν ευαίσθητου μέσου ενημέρωσης και επικοινωνίας, που έχει ζωτική σημασία για την διακίνηση των ιδεών στην περιφέρεια αλλά και για τον έλεγχο τόσο των τοπικών όσο και των κεντρικών φορέων της εξουσίας. Με άλλα λόγια, η νοοτροπία των συντακτών του νόμου να εισαγάγουν επιλεκτικά ορισμένες αυθαίρετες και συχνά ασφυκτικές προδιαγραφές, ξένες εν πολλοίς με την διακηρυγμένη στοχοθεσία του, όχι μόνον βρίσκεται σε καταφανή αντίθεση με τις γενικόλογες εξαγγελίες της εισηγητικής έκθεσης αλλά και αποπνέει μια λογική «λειτουργικής δέσμευσης» κρίσιμων θεμελιωδών δικαιωμάτων, με κριτήρια που όχι μόνον οδηγούν στην υπέρμετρη και αυθαίρετη συρρίκνωσή τους αλλά και δεν προσιδιάζουν, γενικότερα, ούτε στον φιλελεύθερο αλλά ούτε και στον δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματός μας.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΦΩΛΙΑ - ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ...
Και, όταν ασκούσες άγραν πελατείας και έδινες κυριολεκτικά με το ζόρι δάνεια και κάρτες σε πρόσωπα χωρίς ΑΦΜ και εισόδημα, αν δεν ήξερες να ρώταγες κε νεοτραπεζίτη.
Τώρα, Θυμήσου τον Νόμο…. Και την Δικονομία: Ευθύνη του προτείνοντος την σύμβαση, προς τον μη έχοντα την δυνατότητα να ανταποκριθεί σε αυτήν και ευρισκόμενο σε εξάρτηση.
Η απόφαση Αγγλικού Δικαστηρίου είπε: Να πληρώσει και αποζημιώσει των δανειστή η τράπεζα γιατί από πριν ήξερε το αποτέλεσμα στο οποίο τον παρέσυρε.
Οι οφειλές που αδυνατούν να εκπληρώσουν οι δανειολήπτες, αφού παγώσει ο εκτοκισμός, να ρυθμιστούν σε δόσεις που να μπορούν να τις καταβάλλουν και όσο χρόνο πάει.
*-*-*
Πρόστιμα έως και 1 εκατ. ευρώ θα επιβάλλονται σε όσους συνεργάζονται με μη πιστοποιημένες εισπρακτικές εταιρείες οι οποίες πλέον θα λειτουργούν υπό ένα νέο και περισσότερο αυστηρό θεσμικό πλαίσιο.
Το νομοσχέδιο που οριστικοποιεί την περίοδο αυτή το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, μεταξύ άλλων: απαγορεύει από τις εταιρείες αυτές την εισπρακτική λειτουργία. Οι εταιρείες αυτές θα μπορούν εφεξής να ενημερώνουν μόνο τους δανειολήπτες για την καθυστέρηση των οφειλών τους.
Οι εν λόγω εταιρείες θα πρέπει να ενημερώνουν μόνο για τις νόμιμες οφειλές (π.χ. τοκοχρεωλυτικές δόσεις δανείων ή δόσεις κεφαλαιουχικών αγαθών) και όχι για χρεώσεις οι οποίες έχουν κριθεί ως παράνομες και καταχρηστικές. Για παράδειγμα δεν μπορούν να ζητούν την καταβολή του συνόλου της οφειλής πριν περάσει το τρίμηνο της καθυστέρησης ή τόκους υπερημερίας υψηλότερους από τους προβλεπόμενους στη σύμβαση του δανείου.
Παράλληλα, θα δημιουργηθεί μητρώο των εταιρειών αυτών. Οι εταιρείες θα πιστοποιούνται από το υπουργείο Ανάπτυξης και θα ελέγχονται για τη λειτουργία τους σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Επιβάλλεται όλες οι συνομιλίες μεταξύ της εταιρείας και του δανειολήπτη να καταγράφονται κατόπιν ενημέρωσης και του δανειολήπτη. Τα ακουστικά αρχεία θα βρίσκονται στη διάθεση του υπουργείου Ανάπτυξης για κάθε ενδεχόμενο έλεγχο. Ο υπάλληλος της εταιρείας, ο οποίος θα καλεί για να ενημερώσει για καθυστέρηση οφειλής, θα πρέπει πριν ενημερώσει, να δίνει το ονοματεπώνυμό του, την επωνυμία της εταιρείας και τον αριθμό μητρώου της.
Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή αλυσίδες λιανικής πώλησης οι οποίες θα συνεργάζονται με μη πιστοποιημένες εταιρείες ενημέρωσης θα απειλούνται με πρόστιμα από 1.500 έως και 1.000.000 ευρώ.
Το νομοσχέδιο θα δοθεί μέσα στην εβδομάδα για 10ήμερη διαβούλευση με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και στη συνέχεια θα πάρει το δρόμο της ψήφισής του από την Βουλή.
Ο αριθμός των εισπρακτικών εταιρειών είναι επισήμως άγνωστος. Έρευνες δίνουν αριθμούς που κυμαίνονται από 80 έως και 105. Το ίδιο και ο τζίρος τους. Κάποιοι μιλούν για 50 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, άλλοι για 120 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τέτοιου είδους εταιρείες δραστηριοποιούνται στη χώρα μας από το 1992 χωρίς η λειτουργία τους να διέπεται σε κάποιο συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο.
