Το «2ο Μαθητικό Μίνιντοκ», φεστιβάλ μίνι ντοκιμαντέρ, έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο και Κυριακή στο Δημοτικό Θέατρο του Πολυγύρου, οργάνωσαν όπως και πέρυσι, το «Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης» με τον Π. Ο. Χαλκιδικής, του οποίου, σταγόνα εν τω ωκεανώ, μέσα στους τόσους αχρήστους καρεκλοκενταύρους που στριμώχνονται στις, πάσης φύσεως, «καρέκλες» της Χαλκιδικής, ηγείται ένας άξιος Πρόεδρος, ονόματι Σωτήρης Σαπουντζής.
Συμμετείχαν τέσσερα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας με Γυμνάσια Λύκεια, η Άνδρος, η Αλεξανδρούπολη, η Καστοριά, και η οργανώτρια δύναμη, η Χαλκιδική.

«Κάθε πέρσι και καλύτερα…», λέει μία παροιμία, φέτος στα συν του Φεστιβάλ, ήταν οι πιο αξιόλογες και περισσότερες παραγωγές (περίπου 30), στα μείον, η υποτονική διοργάνωση, και η μη συμμετοχή του κοινού -ο Πολύγυρος, γύρισε κανονικά τις πλάτες του στο «Μίνιντοκ»… Αλήθεια; Δεν είχε μαθητές, τουλάχιστο, να φέρει ο Πολύγυρος στην αίθουσα του θεάτρου… Ή, δεν έπεσε στην αντίληψη κάποιων, ότι εκεί μέσα τις παραγωγές των μίνι ντοκιμαντέρ, τις έκαναν μαθητές Γυμνασίων, Λυκείων, και Δημοτικών (Ορμύλιας) σχολείων;
Η μήπως, κάποιοι θεοσεβούμενοι και θεολόγοι καθηγητές, είναι ακόμα της… διώξεως του κινηματογράφου και των αποβολών, τον χαρακτηρισμό των μαθητών ως «αλητοπαίδων», όπως στην δική μας εκείνη εποχή, το να παρακολουθήσει κανείς κινηματογραφική προβολή, σήμαινε… έγκλημα και τιμωρία;
Έτσι, παγκόσμια και διεθνής πρωτοτυπία, και εδώ, οι Έλληνες, τα εγκαίνια του «Μίνιντοκ», τα έκαναν από τη μέση και μετά.



Οι παραγωγές των παιδιών ήταν καταπληκτικές, από την καθαρά εκείνη «επαγγελματική» δουλειά του «Γιάννη με τον Μαύρο Μπερέ» (Πευκοχώρι), έως την «Εφηβεία» (Γυμνάσιο Αλεξανδρουπόλεως), όπου ο μαθητής με το περιοδικό ανά χείρας… διολισθαίνει πονηρά στα αποχωρητήρια, να κάνει άλλο τι; από αυτό που κάναμε κάποτε, ΟΛΟΙ μας! Και κάποιοι στην Δημόσια διοίκηση δεν το ’κοψαν, συνεχίζουν να το κάνουν!
Αξίζουν χίλια συγχαρητήρια σε ΟΛΟΥΣ, κι επρώτευσαν, στην κυριολεξία της λέξεως, ΟΛΟΙ!
Μαύρη κηλίδα στο φεστιβάλ, όπως είπαμε και λίγο πιο πάνω, στάθηκε η αποχή του κόσμου από την αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου Πολυγύρου (αν ήταν όμως οι «μπούλες» και τα «αρκουδάκια» να χοροπηδούν, να δείτε πως θα έτρεχαν όλοι), ακόμα και στα εγκαίνια του φεστιβάλ πρωτοτύπησαν αναγκαστικά, οι διοργανωτές, αφού τα έκαναν από τη… μέση και μετά, τότε ευαρεστήθηκαν βλέπετε, οι αριστοκράτες προύχοντες («ντουμπρεεέ!»), του Πολυγύρου, να προσέλθουν σιγά-σιγά, η ώρα 6:00 το απόγευμα που έλεγε το πρόγραμμα «έναρξη», ήταν πολύ νωρίς γι’ αυτούς, να χαλάσουν... το μεσημεριανό τους ύπνο!
Έτσι, παγκόσμια και διεθνής πρωτοτυπία, και εδώ, οι Έλληνες, τα εγκαίνια του «Μίνιντοκ», τα έκαναν από τη μέση και μετά.
Στο πρώτο και εναρκτήριο μέρος, παρευρεθήκαμε εμείς, τρεις κι ο κούκος δηλαδή, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία, με απόλυτα φυσιολογικό και τον εκνευρισμό του κ. Σαπουντζή, ο οποίος έψαχνε στα πρώτα έδρανα, να βρει και να καλέσει στο «βήμα», να μιλήσει, ποιός;
Ας ελπίσουμε όμως, ότι αυτό δεν θα μας κοστίσει τόσο πολύ, και δεν θα πάρει των ομματιών του και αυτό, το «Φεστιβάλ Μίνιντοκ Χαλκιδικής», να γίνει άφαντο από την Χαλκιδική, όπως τόσα και τόσα άλλα, σοβαρά πράγματα που ξεκίνησαν εδώ, αλλά στη συνέχεια μας εγκατέλειψαν, οριστικά και δια παντός!
Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! ! !
ΣΤΟ «ΜΙΝΙΝΤΟΚ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ» ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ, ΕΦΟΣΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΙΤΗΣΗ, Ή ΣΤΟ «ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ» Ή ΣΤΟΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, Πρόεδρος Σωτήρης Σαπουντζής / Εκπαιδευτικός - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: pox@halkidiki.gov.gr».
<Χ>
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
Μια ανοικτή επιστολή του Τρύφωνα Ολύμπιου
Αξιότιμοι κύριοι της πολιτικής, και της Βουλής των τριακοσίων
Σας αποστέλλω αυτή την επιστολή, όχι διότι πιστεύω ότι έχετε διάθεση να ασχοληθείτε με το παρακάτω θέμα, αλλά για να έχω τελέσει το καθήκον μου ως πολίτης.
Προ ημερών, μετεφέρθη το “άγιο φως” με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο από το Ισραήλ, ενώ το συνόδευαν εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων και απενεμήθησαν τιμές αρχηγού κράτους. Στην συνέχεια μετεφέρθη το φως με αεροπλάνα και πολεμικά ελικόπτερα, σε διάφορα μέρη της χώρας.
Ερώτημα πρώτο:
Ποιός πλήρωσε τα έξοδα; Αν το κράτος, τότε σημαίνει ότι εμείς οι φορολογούμενοι χρεωθήκαμε. Με ποιό δικαίωμα χρησιμοποιήθησαν τα χρήματά μας κατ’ αυτό τον τρόπο, ενώ είναι έξοδα της εκκλησίας, η οποία κατέχει αμύθητο πλούτο και μάλιστα αφορολόγητο; Και αυτό συμβαίνει, σε καιρό οικονομικής κρίσεως, για την οποία μας ζητάτε να σφίξουμε το ζωνάρι!!!
Ερώτημα δεύτερο:
Γιατί υπήρξε πολιτική εκπροσώπηση, αφού αυτό ήταν καθαρά θρησκευτική υπόθεση μιας εκκλησίας; Εν τοιαύτη περιπτώσει, να φέρετε, επίσης επισήμως, μία πέτρα από την Μέκκα και με τις ίδιες τιμές. Φαίνεται ότι είναι μια πολιτική παρωδία, όπως πολλές άλλες, που δεν έχει άλλο από προπαγανδιστικό χαρακτήρα προς το κενοκέφαλον, αλλά πολυπληθές ποίμνιο, από το οποίο αντλείτε ψήφους και θέλετε να το διατηρείτε κενοκέφαλον ες αεί.
Ερώτημα τρίτο:
Προς τι οι τιμές αρχηγού κράτους σε ένα φως, από μία σπηλιά του Ισραήλ; Φέρατε με τιμές φως, από μία κρύπτη άλλης χώρας, στην χώρα που γέννησε το φως της ανθρωπότητας, καταδεικνύοντας περιτράνως ότι το φως έχει εκλείψει από αυτή την χώρα, που κατά σύμπτωση έχει ονομαστεί Ελλάς.
Επίσης, φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν αντιπροσωπεύετε την πνευματική Ελλάδα, δεν έχετε καμιά οργανική σχέση με αυτήν, την εξευτελίζετε και την υποδουλώνετε πνευματικώς, στον οίκο Ισραήλ.
Και μη μου πείτε, η “Ορθοδοξία μας” και τα συναφή, η ότι είσθε θρησκευόμενοι, γιατί ανάθεμα αν έχετε γνώση περί χριστιανισμού, ορθοδοξίας και της σχέσεώς τους με την Ελλάδα.
Εκείνο που προέχει για σας, είναι η αναπαραγωγή σας ως ποιμενάρχες ενός κενοκεφάλου ποιμνίου.
Γι’ αυτό προβαίνετε σε παρωδίες τιμών με τσολιάδες και αγήματα, προέδρους δημοκρατίας, πρωθυπουργούς κ.λ.π. Αν όντως είστε θρησκευόμενοι, δεν χρειάζεσθε φανφάρες.
Γνωρίζω ότι αυτά θα είναι λόγια άχρηστα για σας, αφού το πολιτικό ποίμνιό σας, είναι ταυτοχρόνως και ποίμνιο της εκκλησίας.
Έτσι, ο ανθρωπάκος της κατά σύμπτωσιν Ελλάδος, έχει καταστεί ένα άβουλο και χαζοχαρούμενο ποίμνιο σε πολλές ποιμαντορίες, και διαιωνίζεται και εκτρέφεται για να παραμένει ποίμνιο. Γιατί, αν πάψει να είναι ποίμνιο, και καταστεί Έλλην, τότε δεν θα έχετε εσείς θέση στα έδρανα, θα είναι άλλοι που θα είναι Έλληνες στην συνείδηση και στην σκέψη. Εσείς ομιλείτε δήθεν για Ελλάδα, ενώ η ψυχή σας και το βλέμμα σας είναι στραμμένα στο Ισραήλ. ενώ το έθνος Ισραήλ, είναι το μόνο που μπορεί να είναι υπερήφανο για την ταυτότητά του.
Στούπα Μεσσηνίας,
27 Απριλίου 2009
Τρύφων Ολύμπιος