ΤΡΟΜΟΣ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!.. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ "ΗΠΑ"!..

ΕΔΩ: ΗΠΑ: 7 νεκροί από ένοπλη επίθεση σε ναό των Σιχ στο Ουισκόνσιν   Ακόμα δεν έχει κοπάσει ο απόηχος του μακελειού στον κινηματογράφο, και ένα άλλο αποτρόπαιο έγκλημα, ομαδική δολοφονία ήρθε να επισκιάσει τη χώρα όπου τον πρώτο λόγο έχει η ανεξέλεγκτη πώληση όπλων και η έννομη οπλοφορία. Στη χώρα όπου η ανθρώπινη ζωή, αξίζει κάτι λιγότερο από πενταροδεκάρες! 
Δείτε παρακάτω τώρα, πως εκκολάπτονται αυτοί οι αδίστακτοι και ψυχροί ύαινες-δολοφόνοι, σε μια χώρα που έχει αναγάγει βασικό συστατικό του πολιτισμού της, της ζωής της, τον τρόμο και την τρομοκρατία 
Πριν λίγες μέρες, πήραμε ένα Η/Τ από ένα Αμερικανοελληνάκι της ομοιογένειας των "ΗΠΑ",  να το "βοηθήσουμε παντί τρόπω και μέσω" στην απασχόλησή του που είναι:

"Σας απευθύνω αυτή την έκκληση, για να βοηθήσετε ένα νεαρό παραγωγό ελληνικής
καταγωγής, τον Λίαμ Μακρόγιαννη, ο οποίος είναι ανεξάρτητος παραγωγός
ταινιών στην Αστόρια...
Ο Έβαν Μακρόγιαννης έκανε δύο ταινίες στην Αστόρια, το "THE SUPER" και το "THE
TURNPIKE KILLER", και παρέδωσε την βραβευμένη του πείρα στον 13χρονο γιό του ο οποίος ετοιμάζει μια ταινία Ζόμπυ στην Αστόρια... 

Γίνονται ανεξάρτητα έργα τρόμου στην Αμερική, μια βιομηχανία γεμάτη από
ονόματα όπως το Ρομέρο, Φούλτζι, Ντάριο Αργέντο, όμως μόνο ΤΩΡΑ, μας ήλθε
ένας Μακρόγιαννης.
Η νέα ταινία ονομάζεται SURVIVE, είναι γραμμένη  από έναν Ελληνο-Αμερικάνο νεαρό, γυρισμένο στην Αστόρια, με την συμμετοχή αριθμού Ελληνο-Αμερικανών ηθοποιών...
Με βαθιά εκτίμηση / Νικόλαος Τάνερης (Παραγωγός) SURVIVE

Από τα παραπάνω, συμπεραίνουμε σοβαρά πως ο "Τρόμος" και η "Τρομοκρατία" στην Αμερική (ΗΠΑ), είναι πράγματι, η βαριά βιομηχανία τους! Ζουν μ' αυτήν, τρώνε μ' αυτήν, κοιμούνται μ' αυτήν! Χωρίς μια δόση τρόμου και εμετικής αηδίας οι Αμερικανοί τρομολάγνοι, δεν αισθάνονται... άνθρωποι, και δεν μπορούν να αναπνεύσουν! Το χειρότερο, επιρρεπείς προς την καλλιέργεια τρόμου και την τρομοκρατία, εμφανίζονται περισσότερο οι νέοι.
Όπως αυτός της ομοιογένειάς μας, ο οποίος, φαντάζεστε την ψυχοσύνθεσή του, όταν από πολύ μικρός, από τα 13 του, πήρε την "βραβευμένη πείρα του παππού του"... για να συνεχίσει να τρομοκρατεί τον κόσμο, φτιάχνοντας ταινίες τρόμου, οι οποίες κάποια στιγμή θα εκκολάψουν και τα δυο τέρατα παραπάνω, ο ένας που έσπειρε τον τρόμο και το θάνατο στον κινηματογράφο, και ο άλλος στην εκκλησία!
Για την εγκληματική δραστηριότητα, ειδικά των νέων στις "ΗΠΑ" τα τελευταία χρόνια, ευθύνη φέρει ο αμερικανικός κινηματογράφος, με τα δύο είδη-τέρατα, το ένα αυτό της "τρομοκρατίας", και το άλλο της ανεξέλεγκτης βίας και αίματος σε έργα αηδίες καράτε, ή αηδιαστικών ηρώων τύπου "ράμπο", "πολύ σκληρός για να πεθάνει" και "μπάτμαν"!
Το ηρωικό, πράγματι, είδος γουέστερν που υπήρχε κάποτε, μ' εκείνες τις καταπληκτικές εξωτερικές σκηνές στη φύση εξοστρακίστηκε, δεν ξέρουμε πως και γιατί; την θέση του έδωσε στα σημερινά εμετικά κατασκευάσματα σκηνοθετικά τρόμου και φρίκης, στα οποία θέλει να "διαπρέψει" και το παραπάνω αμερικανοελληνάκι της ομοιογένειάς μας. Και τα οποία σκοπό έχουν φυσικά, στο να εκμαυλίσουν τον χαρακτήρα και το εγώ του κινηματογραφοφίλου θεατή, παρά να τον μορφώσουν ή να τον γαλουχήσουν!
Προσωπικά, αν και παιδί του κινηματογράφου στο έπακρο, μεγάλωσα μ' αυτόν, πολύ λίγες ταινίες τρόμου είδα, κι αυτές σε νεαρή ηλικία. Τον "Κόμη Δράκουλα" και άλλες δυο-τρεις. Οι οποίες να σημειωθεί, συγκρινόμενες με τις σημερινές απάνθρωπες και κτηνώδεις που φτιάχνει η "βιομηχανία του Τρόμου" στην Αμερική (ΗΠΑ), ήταν αθώα παραμύθια της... γιαγιάς τότε!
Σήμερα, στην παραπάνω έκκληση, του συμπαθεστάτου κατά τα άλλα, κ. Τενέρη, φοβερή εντύπωση μας έκανε πως, ένας νεαρός και μάλιστα Έλληνας εξ αίματος, καταγωγής, καταπιάνεται μ' αυτό το απεχθές κινηματογραφικό είδος, ενώ υπάρχουν τόσα άλλα, και, πως μπορεί να ζει κανονικά αυτό το προβληματικό άτομο, όταν βιώνει καθημερινά όλες αυτές τις σκηνές τρόμου, έστω και κινηματογραφικά; Κάποια στιγμή θα... σαλτάρει, και αν δεν είναι ο "πρωταγωνιστής" του με το πριόνι που τεμαχίζει τα ανθρώπινα σώματα για ευωχία ψυχής στην οθόνη, θα είναι... προσωπικά ο ίδιος στη ζωή!
Τι προσφέρουν σήμερα όλες αυτές οι σκουπιδοταινίες στο φιλοθεάμον κοινό; Τι διδάσκουν; Και τι έχει να αποκομίσει ως δίδαγμα, πολύ περισσότερο ηθικό, ο θεατής στις κινηματογραφικές αίθουσες που τις βλέπει; Γιατί όλη αυτή η "Βαριά Βιομηχανία του Τρόμου" σε ένα κράτος που θέλει να λέει ότι παράγει πολιτισμό, και εις τι αποβλέπει; Πέρασαν ποτέ από το μυαλό αυτών των ανθρώπων, των δήθεν "δημιουργών", όλα αυτά τα ερωτήματα;

Το Χόλιγουντ του Σκούρα, του Καζάν, του Κασσαβέτη, του Σαβάλας και τόσων άλλων διεθνώς καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών, έγραψε ανεξίτηλα τη δική του ιστορία, την Ελληνική, με χρυσά γράμματα στην αμερικανική κινηματογραφική κουλτούρα.

Η σημερινή "ομογένεια" όμως, η οποία μεταλλάχθηκε σε "ομοιογένεια" εκεί στις "ΗΠΑ", φαίνεται να γράφει την δική της ιστορία κινηματογραφικά, την γνήσια αμερικάνικη υποκουλτούρα, αυτήν του πανικού, του τρόμου, της απαισιοδοξίας, με υποπροϊόντα σαν αυτά. Που σχεδιάζει και πράττει, ο νεαρός "ομοιογενής" μας...

Μόνο που εμείς εδώ στην Ελλάδα φιλαράκια δεν θα συμμετάσχουμε, για τον απλό λόγο, δεν είναι και στο... ντι-εν-έι μας...