Αλλά
και γιατί πρέπει να βγάλετε την επόμενη
γενιά των ανθρώπων, οι οποίοι θα έχουν...
τον κώλο από μπροστά και το μουνί από
πίσω!
Ήταν
το ηθικό δίδαγμα του φετεινού
Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Κανών, του
πλέον εκφυλισμένου και εξευτιλισμένου
Φεστιβάλ, όλων των εποχών!
Αφού
βράβευσε δυο 19χρονα ψυχανώμαλα νυμφίδια,
τα οποία υποχρέωσαν καταναγκαστικά;
-λόγω συμβολαίου- οι παράγοντες της
παραγωγής της ταινίας, να κάνουν
γλυφομούνι το ένα το άλλο, για ανεπίτρεπτα
χρονικά όρια -το παραδέχθηκε και η
επιτροπή που τα... επιβράβευσε!- ακόμα
και για τη δημιουργία κινηματογραφικού
έργου!
Ενώ
εκατοντάδες άλλες ώρες σκηνές, κατά την
διάρκεια του γυρίσματος της παραγωγής,
πετάχθηκαν στα σκουπίδια! Δεν τις
άντεχαν, κοντολογίς, ούτε αυτοί που τις
γύριζαν!
Φανταστείτε
λοιπόν, τι τράβηξαν αυτά τα δυστυχισμένα
πλάσματα, τα κορίτσια, κατά τη διάρκεια
των γυρισμάτων, να γαμιούνται και να
σκυλογλύφονται ώρες ατέλειωτες, μπροστά
στο... φιλοθεάμον "καλλιτεχνικό και
παραγωγικό κοινό" που τους
κινηματογραφούσε, και που οι αρσενικοί
με τα χέρια στις τσέπες τους μανιωδώς,
επιδίδονταν στο... εθνικό μας σπορ!
Το
θηλυκό, όσες γυναίκες δεν το άντεχαν,
πιθανότατα ξερνοβολούσαν στις τουαλέτες
των γυρισμάτων από σιχασιά και αηδία!
Το
ένα εκ των δυο νυμφιδίων μάλιστα, ήταν
ελληνικής καταγωγής! Καμάρι εμείς,
μέγκλα το κούτελο να λάμπει από εθνική
υπερηφάνεια!.. Κάτι που σημαίνει από
σήμερα, όλες οι λεσβίες πλακομουνούδες
Ελληνίδες, μπορούν να βγουν και να
σκυλευτούν νικήτριες στα πάρκα, προς
τέρψιν του τυχόντος φιλοθεάμονος κοινού,
αλλά και της διδαχής των νέων ηθών και
των νέων καταστάσεων, προτύπου, μεταξύ
αρσενικού και θηλυκού ανθρώπου που πάει
να καθιερωθεί!
Ήρθε
η ώρα φαίνεται, να κυριαρχήσει επιτέλους
ο ημίθεος... ερμαφρόδυτος! Μία οντότητα
ξέρασμα της φύσεως, ακόμα και στην αρχαία
Ελλάδα, ο οποίος δεν γνωρίζε ούτε τι
είναι; ούτε τι πρέσβευε ερωτικά; στο
πέρασμα των χιλιετιών από της ανακαλύψεώς
του.
Μετά
τα εμετικά και κατασκευασμένα
σοδομο-γομορικά εβραίικα νομοθετήματα
των δυτικών, δυστυχώς, χωρών, περί νομίμου
γάμου των ξεφωνημένων πούστηδων και
των, σε πελάγη ευτυχίας, πλεόντων
κωλομπαράδων (οι οποίοι, προσέξτε,
αποκτούν και το ψυχανώμαλο, σχιζοφρενικό
δικαίωμα να υιοθετούν, να μεγαλώνουν
και να διαπαιδαγωγούν παιδιά, την επόμενη
γενιά των αρχιπουσταράδων, δηλαδή), την
σκυτάλη αναλαμβάνει τώρα επίσημα ο, σε
πλήρη αποσύνθεση, διεθνής κινηματογράφος,
με τις "στρατιές" των ψυχανωμάλων
αρχιπούστηδων καλλιτεχνών, να διαιωνίσει
την ανθρώπινη παραφύση στο μέλλον, τα
θανατηφόρα λάθη της στον άνθρωπο, με
αυτά τα κατευθυνόμενα, από σατανικά
κέντρα και δήθεν καλλιτεχνικά...
αριστουργήματα, τα οποία, μία επίσης,
ψυχανώμαλη προβληματική και παρανοϊκή
φιλοσοφία, τείνει να μας επιβάλει, με
μια απιστεύτου μεγέθους και θράσους
φασιστική νοοτροπία, αφού αυτά τα
μιάσματα και τα κατακάθια, δεν αποτελούν
και δεν αντιπροσωπεύουν σήμερα αλλά
και πάντα, ούτε το 0,001% του παγκοσμίου
πληθυσμού, της παγκοσμίου ανθρωπίνης
οντότητος.
Δεν
είναι μόνον το Φεστιβάλ Κανών, που
αρχίζει να ξεπέφτει τόσο ωμά και τόσο
πρόστυχα σε ποιότητα και τέχνη -φέτος
μάλιστα βγήκαν στο φως και άλλα, πιο
κακουργηματικά ελαττώματά του, όπως το
καραμπινάτο λαθρεμπόριο λευκής σαρκός-
αλλά και το δικό μας Φεστιβάλ, το Φεστιβάλ
Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο
δειλά-δειλά κι αυτό, αρχίζει να μας
"μυεί", να μας εισάγει στην
"καλλιτεχνική" αυτή κινηματογραφική
σκατοποιότητα, δηλαδή την... ποιότητα
του Κώλου!
Τόσο
στο κανονικό, όσο και στο φεστιβάλ
ντοκιμαντέρ, όλο και περισσότερα από
αυτά τα βρωμοφίλμ διεισδύουν στο
ρεπερτόριό του, όταν μάλιστα, όλο και
περισσότερο μεγάλη μερίδα πούστηδων
σκηνοθετών συμμετεχόντων, καταπιάνονται
με τέτοια θέματα, αηδιαστικά,
σοδομο-γομορικά, προσωπικά.
Έτσι
λοιπόν, δεν υπάρχει ταινία που να μην
έχει και τον πούστη της, έστω και
πασπαρτού, δεν υπάρχει ταινία στην οποία
έστω και ένας βασικός παράγοντας να μην
έχει αυτό το βίτσιο (ο κώλος του να είναι
ορθάνοιχτος), και επειδή αυτοί οι κύριοι,
έχοντας και πλήρη επίγνωση της ανωμαλίας
τους, αλλά και μη θέλοντας να είναι μόνοι
στο ρετιρέ της απομονώσεως και της
ανωμαλίας που ζουν, προσπαθούν να...
αμυνθούν, αναδεικνύοντας αυτή την
αθλιότητα, άλλοτε σε κοινωνικό
καταπιεστικό, δήθεν, πρόβλημα, και άλλοτε
σε ψεύτικα φυσική, κανονική και "ενάρετη"
ζωή.
Επειδή
αυτό το πράγμα, όλοι αυτοί οι άθλιοι
θέλουν να μας το παρουσιάσουν και σαν
επίτευγμα ανθρώπινο υψηλό της αρχαίας
Ελληνικής κοινωνίας πολλές φορές, λέμε
πως, ουδένα μέτρο και σταθμό της αρχαίας
ζωής των Ελλήνων έχει σχέση και σύγκριση
με τα σημερινά εξευτελιστικά δεδομένα,
αλλά και γιατί οι αρχαίοι Έλληνες εξ'
ίσου, όπως και οι σημερινοί, καταδίκαζαν
απερίφραστα αυτήν την αθλιότητα, ακόμα
και φραστικά, διαχωρίζοντας την λέξη
"ομοφυλόφιλος" (στην γενικότερη
ερωτική φιλοσοφία της εποχής), από την
λέξη "κίναιδος", ο ξεφωνημένος
πούσταρος δηλαδή, αυτόν που ντύνονταν
και συμπεριφέρονταν όπως οι θηλυκές
σύγχρονες πουτάνες, τον οποίο ονόμαζαν
υποτιμητικά "κίναιδο", είτε με "ι"
είτε με "υ" το "κι", όπως
αποκαλούμε κι εμείς σήμερα "σκυλά ή
σκυλού" τον κύναιδο, δηλαδή αυτός που
είναι η "ντροπή των σκυλιών"!
Ουδεμία
σύγκριση ή σχέση μπορεί να επιχειρηθεί
στην ερωτική ζωή των αρχαίων Ελλήνων
(στην οποία ακόμα και η θεά Αφροδίτη
διαχώριζε την θέση της σε "Ουράνια"
και "Πάνδημη") με την σημερινή,
αυτό είναι μία στρέβλωση, είναι μια
ανωμαλία και μία μπούρδα, άθλιο το τέλος
των κιναίδων στην αρχαία εποχή, στην
αρχαία Ελλάδα (Αλκιβιάδης, τον κατέσφαξε
ο Φαρνάβαζος γιατί, αρσενική πουτάνα
συνομότησε στο χαρέμι του με τις
παλλακίδες του, έγινε ένα μ' αυτές
εναντίον του), ακόμα πιο άθλιο, και ακόμα
πιο αισχρό, των σημερινών πούστηδων
όπως του Σεργιανοπούλου, του Ταχτσή, ή
και του Παζολίνι στην γειτονική μας
Ιταλία.
Τον
Σεργιανόπουλο τον κατακρεούργησαν
Αλβανοί κακοποιοί γαμιάδες του, στο
διαμέρισμά του πριν λίγα χρόνια, τον
Ταχτσή, επίσης, οι γαμιάδες του τον
μετέτρεψαν σε ανθρώπινο κυμά κατά την
ώρα του "πάθους", και τον Παζολίνι,
σε μια βρώμικη και κακόφημη ακτή λιμανιού
της Ιταλίας, νύχτα όπου πήγε να σκυλευτεί
μ' έναν τυχαίο "επιβήτορα" της
βραδιάς, ο τελευταίος τον έκοψε κομματάκια
για σουβλάκια!
Και
για την ιστορία, αντιγράφω αυτολεξί από
την λέξη "ερμαφρόδιτος", του 4τομου
Αρχαιοελληνικού Λεξικού, εκδόσεων
"ΔΟΜΗ":
"Ο
γυιός του Ερμού και της Αφροδίτης, μέχρι
ηλικίας 15 ετών ανήκε στο αρσενικό
αποκλειστικά γένος, και ήταν εξαιρετικής
καλλονής νέος. Τον ανέθρεψαν Ναϊάδες
στην Ίδη, από όπου όμως έφυγε για να πάει
στην Καρία. Σε ένα άλσος κοντά στην
Αλικαρνασσό, σταμάτησε για να λουστεί
στα νερά μιας γραφικής πηγής. Και η
νύμφη της πηγής που το όνομά της ήταν
Σαλμακίς, τον ερωτεύτηκε παράφορα.
Εκείνος την πριφρόνησε. Αλλά η Σαλμακίς
που κρατούσε τον νέο στην αγκαλιά της,
ευχήθηκε να μείνουν οι δυο τους ενωμένοι
για πάντα σε ένα σώμα. Και οι θεοί
εισάκουσαν την παράκλησή της, με
αποτέλεσμα, να παρουσιάζει από τότε ο
γυιός του Ερμού, τα χαρακτηριστικά και
των δύο φύλων..."
Και
παρακάτω:
"Η
ιδιότητα του Ερμαφρόδιτου, εθεωρείτο
στίγμα στους αρχαίους Έλληνες, και στο
Πλατωνικό Συμπόσιο αναφέρεται ο
Αριστοφάνης να λέει: Το ανδρόγυνο
(ερμαφρόδιτο πλάσμα), εν ονείδει όνομα
κείμενο εστί (αποτελεί όνειδος). Θεωρούσαν
συμφορά να λουστεί κανείς στη Σαμαλκίδα
Πηγή, ή να πιεί από το νερό της. Γιατί
τότε κινδύνευε να μετατραπεί σε
Ερμαφρόδιτο.
Ο
Αριστοτέλης αναφέρει τον "Ερμαφροδιτισμό"
ως τερατομορφία, ακόμα και στις κατσίκες
όπου τον παρατήρησε. Τα νεογέννητα
ερμαφρόδιτα ρίχνονταν στη θάλασσα, και
η γέννησή τους εθεωρείτο ντροπή σε όλη
την πόλη. Ακόμα και οι (έκφυλοι,
διεφθαρμένοι) Ρωμαίοι, δεν
τόλμησαν να θεωρήσουν τον μυθικό
ερμαφρόδιτο θεότητα. Παρόλο που έφεραν
από την Ανατολή οργιαστικές λατρείες,
όπως της πωγωνοφόρου Αφροδίτης...".