ΣΧΕΔΌΝ ΣΤΟ ΊΔΙΟ ΣΗΜΕΊΟ ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΠΈΡΥΣΙ...
Ήταν γύρω στις 6:00 το απόγευμα χθες, όταν πήγαμε να βάλουμε βενζίνη στο αυτοκίνητο στα Δουμπιά. Στο γυρισμό από τη θέση των “Αμπελιών”, διακρίναμε στα βορειοανατολικά μικρό σύννεφο καπνού πίσω από τον λόφο του “Γκραντίστ”. Μέχρι να φθάσουμε στην ευθεία του Άϊ Λια Σανών προς Γεροπλάτανο, ο καπνός άρχισε να γίνεται στον ορίζοντα μεγαλύτερος. Μαύρος, ενώ η φωτιά ήταν έτοιμη -όσο μπορούσαμε να διακρίνουμε τουλάχιστον από τόσο μακρυά- να περάσει στον κάμπο των Σανών προς τη θέση “Λούνισμα”.
Αν το κατάφερνε, όλες οι δεντροκαλλιέργειες του χωριού και τα αμπέλια στον κάμπο, το πιο σίγουρο ήταν ότι θα γίνονταν στάχτη, παρανάλωμα του πυρός! Η φωτιά, πιθανώς, να έφτανε και μέχρι το χωριό!
Οπότε και σταματάμε δεξιά να καλέσουμε την πυροσβεστική στο 199.
Πράγματι, στο τηλέφωνο βγήκε ο “Πολύγυρος”, αν και στο πρώτο τηλεφώνημα δεν μπορούσαμε να έχουμε καθαρή επικοινωνία.
Την δεύτερη φορά που επιχειρήσαμε και πάλι, η επικοινωνία μας ήταν πολύ καλή. Η Πυροσβεστική του Πολυγύρου χάρη στο δικό μας τηλεφώνημα, αφού δεν είχε προηγηθεί άλλο, κινήθηκε τάχιστα, ακαριαία θα λέγαμε, και το κακό απεσοβήθη!
Κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.
Απ’ ότι μάθαμε εκ των υστέρων, η φωτιά προκλήθηκε από κατοπτρική ακτίνα φωτός μεγάλου κομματιού γυαλιού.
Χωρίς να αποκλείεται και ο δόλος, ο εμπρησμός, το έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές αυτό και στο παρελθόν, οι περισσότερες φωτιές του καλοκαιριού στην Ελλάδα μπαίνουν από αυτήν την αιτία. Κομμάτια γυαλιών τα οποία γίνονται κάτοπτρα στον ήλιο, και πυροδοτούν τα ξερά χόρτα που αφθονούν γύρω τους. Γιατί οι δημόσιοι δρόμοι μας, οι αγροτόδρομοί μας, είναι γεμάτοι από τέτοια αντικείμενα, γυαλιά, άδεια κουτιά αναψυκτικών από αλουμίνιο και πολλά άλλα. Κυρίως οι επαρχιακοί και οι εθνικοί δρόμοι, μια και οι άχρηστες, ανύπαρκτες έως ανίκανες Περιφέρειες, Δήμοι, αγνοούν πάνω σ’ αυτούς τις λέξεις “καθαριότητα”, “αποψίλωση”, ακόμα και δενδρώδη βλάστηση που έχει καλύψει το μισό οδόστρωμα, είναι πέρα για πέρα δική τους μέριμνα και ευθύνη.
Πιο βρωμερούς, πιο... δασώδεις, και πιο απαίσιους δρόμους επαρχιακούς και εθνικούς, αλλά και αυτοκινητοδρόμους, εξαιρέσει κάποιων από αυτούς, άλλο κράτος στον κόσμο δεν έχει!
Άντε... Άλλο κακό να μη μας βρει!.. Οι θεοί σώζουν της Ελλάδα!.. Που δεν τους έχει μόνον δώδεκα, αλλά και καμπόσες χιλιάδες.
Ήταν γύρω στις 6:00 το απόγευμα χθες, όταν πήγαμε να βάλουμε βενζίνη στο αυτοκίνητο στα Δουμπιά. Στο γυρισμό από τη θέση των “Αμπελιών”, διακρίναμε στα βορειοανατολικά μικρό σύννεφο καπνού πίσω από τον λόφο του “Γκραντίστ”. Μέχρι να φθάσουμε στην ευθεία του Άϊ Λια Σανών προς Γεροπλάτανο, ο καπνός άρχισε να γίνεται στον ορίζοντα μεγαλύτερος. Μαύρος, ενώ η φωτιά ήταν έτοιμη -όσο μπορούσαμε να διακρίνουμε τουλάχιστον από τόσο μακρυά- να περάσει στον κάμπο των Σανών προς τη θέση “Λούνισμα”.
Αν το κατάφερνε, όλες οι δεντροκαλλιέργειες του χωριού και τα αμπέλια στον κάμπο, το πιο σίγουρο ήταν ότι θα γίνονταν στάχτη, παρανάλωμα του πυρός! Η φωτιά, πιθανώς, να έφτανε και μέχρι το χωριό!
Οπότε και σταματάμε δεξιά να καλέσουμε την πυροσβεστική στο 199.
Πράγματι, στο τηλέφωνο βγήκε ο “Πολύγυρος”, αν και στο πρώτο τηλεφώνημα δεν μπορούσαμε να έχουμε καθαρή επικοινωνία.
Την δεύτερη φορά που επιχειρήσαμε και πάλι, η επικοινωνία μας ήταν πολύ καλή. Η Πυροσβεστική του Πολυγύρου χάρη στο δικό μας τηλεφώνημα, αφού δεν είχε προηγηθεί άλλο, κινήθηκε τάχιστα, ακαριαία θα λέγαμε, και το κακό απεσοβήθη!
Κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.
Απ’ ότι μάθαμε εκ των υστέρων, η φωτιά προκλήθηκε από κατοπτρική ακτίνα φωτός μεγάλου κομματιού γυαλιού.
Χωρίς να αποκλείεται και ο δόλος, ο εμπρησμός, το έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές αυτό και στο παρελθόν, οι περισσότερες φωτιές του καλοκαιριού στην Ελλάδα μπαίνουν από αυτήν την αιτία. Κομμάτια γυαλιών τα οποία γίνονται κάτοπτρα στον ήλιο, και πυροδοτούν τα ξερά χόρτα που αφθονούν γύρω τους. Γιατί οι δημόσιοι δρόμοι μας, οι αγροτόδρομοί μας, είναι γεμάτοι από τέτοια αντικείμενα, γυαλιά, άδεια κουτιά αναψυκτικών από αλουμίνιο και πολλά άλλα. Κυρίως οι επαρχιακοί και οι εθνικοί δρόμοι, μια και οι άχρηστες, ανύπαρκτες έως ανίκανες Περιφέρειες, Δήμοι, αγνοούν πάνω σ’ αυτούς τις λέξεις “καθαριότητα”, “αποψίλωση”, ακόμα και δενδρώδη βλάστηση που έχει καλύψει το μισό οδόστρωμα, είναι πέρα για πέρα δική τους μέριμνα και ευθύνη.
Πιο βρωμερούς, πιο... δασώδεις, και πιο απαίσιους δρόμους επαρχιακούς και εθνικούς, αλλά και αυτοκινητοδρόμους, εξαιρέσει κάποιων από αυτούς, άλλο κράτος στον κόσμο δεν έχει!
Άντε... Άλλο κακό να μη μας βρει!.. Οι θεοί σώζουν της Ελλάδα!.. Που δεν τους έχει μόνον δώδεκα, αλλά και καμπόσες χιλιάδες.
