Ο Οδυσσεύς (και όχι Οδυσσέας) Τηλιγάδας, είναι ένας καλός φίλος από τους τελευταίους -εκ του μακρόθεν όμως, μια και μας χωρίζουν αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα- ο οποίος συχνά-πυκνά με αιφνιδιάζει με τα ιμέιλ του, αφού τυγχάνει να είναι και ποιητής, του οποίου κάποιες συλλογές έχω στη βιβλιοθήκη μου, φρόντισε αφιλοκερδώς να μου τις στείλει.
Ζει στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την αρχαία Μυωνία Φωκίδος στους πρόποδες της Γκιώνας, η οποία σήμερα έχει πάρει το χριστιανικό όνομα Αγία Ευθυμία. Ένα χωριό που όπως ομολογεί ο ίδιος “ο Θεός απόθεσε εκεί από καπρίτσιο ίσως, όλα τα κοτρώνια και τα πουρνάρια!.. Περιμέναμε τα καλοκαίρια στις γιορτές και τα πανηγύρια τους γύφτους με τις μαϊμούδες και τις αρκούδες τους, να γελάσουμε με τα καμώματά τους. Ημέρες φτώχειας και ξυπολησιάς!..”.
Το ποίημα με τίτλο “Ιριδισμοί” που θα διαβάστε παρακάτω -και που με χαρά φιλοξενώ στην ιστοσελίδα του “Χ.Δ.”- είναι δικό του, και εμπνευσμένο από τις μέρες εκείνες. “Της φτώχειας και της ξυπολησιάς”.
Τις οποίες όμως περάσαμε ΌΛΟΙ, όσοι είχαμε την τύχη, αλλά και την ευλογία, να μεγαλώσουμε στην υπέροχη και αθάνατη ελληνική ύπαιθρο.
Ἰριδισμοί!
Μία ἀρκούδα λυγερή
μ’ ἕνα χαλκά στήν μύτη
καμώνεται ἡ καψερή
πώς εἶναι ἀπό σπίτι.
Στά δυό της πόδια στέκεται
κουνιέται καί λυγιέται
κάνει πώς φκιασιδώνεται
καί νύφη μᾶς περνιέται.
Ὁ ἀρκουδιάρης καθιστός
χτυπάει γερά τό ντέφι
καί τραγουδάει γελαστός
νά καν’ ἡ ἀρκούδα κέφι.
Αὐτ’ ἡ ἀρκούδα ἡ θλιβερή
μ’ αὐτόν τόν ἀρκουδιάρη
πιστή φτυστή ἀντιγραφή
λαοῦ καί κυβερνιάρη.
Οδυσσέας Τηλιγάδας
Ζει στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την αρχαία Μυωνία Φωκίδος στους πρόποδες της Γκιώνας, η οποία σήμερα έχει πάρει το χριστιανικό όνομα Αγία Ευθυμία. Ένα χωριό που όπως ομολογεί ο ίδιος “ο Θεός απόθεσε εκεί από καπρίτσιο ίσως, όλα τα κοτρώνια και τα πουρνάρια!.. Περιμέναμε τα καλοκαίρια στις γιορτές και τα πανηγύρια τους γύφτους με τις μαϊμούδες και τις αρκούδες τους, να γελάσουμε με τα καμώματά τους. Ημέρες φτώχειας και ξυπολησιάς!..”.
Το ποίημα με τίτλο “Ιριδισμοί” που θα διαβάστε παρακάτω -και που με χαρά φιλοξενώ στην ιστοσελίδα του “Χ.Δ.”- είναι δικό του, και εμπνευσμένο από τις μέρες εκείνες. “Της φτώχειας και της ξυπολησιάς”.
Τις οποίες όμως περάσαμε ΌΛΟΙ, όσοι είχαμε την τύχη, αλλά και την ευλογία, να μεγαλώσουμε στην υπέροχη και αθάνατη ελληνική ύπαιθρο.
Ἰριδισμοί!
Μία ἀρκούδα λυγερή
μ’ ἕνα χαλκά στήν μύτη
καμώνεται ἡ καψερή
πώς εἶναι ἀπό σπίτι.
Στά δυό της πόδια στέκεται
κουνιέται καί λυγιέται
κάνει πώς φκιασιδώνεται
καί νύφη μᾶς περνιέται.
Ὁ ἀρκουδιάρης καθιστός
χτυπάει γερά τό ντέφι
καί τραγουδάει γελαστός
νά καν’ ἡ ἀρκούδα κέφι.
Αὐτ’ ἡ ἀρκούδα ἡ θλιβερή
μ’ αὐτόν τόν ἀρκουδιάρη
πιστή φτυστή ἀντιγραφή
λαοῦ καί κυβερνιάρη.
Οδυσσέας Τηλιγάδας
[]
