Και, είναι απορίας άξιον πως; αυτοί, οι Βρετανοί, όπου πήγαν, όχι σαν αποικιοκράτες, αλλά στυγνοί κατακτητές, Ισπανοί "κονκισταδόρες" (αποικιοκράτες ήταν οι Έλληνες, αρχής γενομένης με την πρώτη αποικιοκρατική περίοδο του Ευξείνου πόντου, της Αργοναυτικής εκστρατείας), άφησαν πίσω τους, είτε αποκαΐδια, είτε ιστορίες άγριες, για αρκούδες που θα λέγαμε χαριτολογώντας, εστιάζοντας στα κακά των ντόπιων πολιτισμών, ή στην σκόπιμη στρέβλωση αυτών των πολιτισμών, αυτών των θρύλων.
Στην Ελλάδα, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα από αυτά, γι' αυτό και επιδόθηκαν με μανία στο ανελέητο πλιάτσικο, γνήσιοι κατσικοκλέφτες-κατσαπλιάδες όντας, και την καταστροφή των αρχαιολογικών μας χώρων, από όπου φόρτωναν και τις καραβιές των αρχαιολογικών κομματιών, ευρημάτων. "Πλιατσικολογικά Λάφυρα" του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.
Δεν με ξενίζει το γεγονός ότι η Αγγλική λογοτεχνία ήταν πρώτη, αυτή που εισήγαγε στο είδος "Ιστορίες τρόμου", αφηγήσεις γεμάτες αίμα και ιεροτελεστίες βουντού, είτε δια χειρός Αγκάθα Κρίστι, είτε με τα πάμπολλα βιβλία του "Τζακ του Αντεροβγάλτη", είτε και με τον "Κόμη Δράκουλα", Μπραμ Στόκερ ο συγγραφεύς, Ιρλανδικής καταγωγής, όμως.Όταν το 2013, βρέθηκα προσκεκλημένος σε μια εκδρομή αθηναϊκού πρακτορείου ταξιδίων με το οποίο από το 2004-5, έως το 2010, έκανα κάποιες δουλειές, τουριστικές, με αυτό στα Βαλκάνια, για μια εκδρομή στο Μπρασόφ και τα Καρπάθια, την έκανα αμέσως αποδεκτή γιατί, αν και κάποιες φορές που ταξίδεψα στη Ρουμανία με τον κολλητό μου, τον Άγγελό μου, προς τα κει δεν πήγαμε καθόλου, είναι ένα άλλο ταξίδι στην Ρουμανία, εμείς αρκούμασταν να πηγαίνουμε στο Βουκουρέστι, και σε ό,τι βλέπαμε ή περνούσαμε γύρω από αυτό.
Η Ρουμανία, η παλιά, χωρίζονταν σε τρία μέρη. Την Μολδαβία ανατολικά η οποία αποσχίστηκε πρόσφατα με κυρίαρχο πληθυσμιακό στοιχείο το σλαβικό, την Βλαχία η οποία είναι το Βουκουρέστι και η ευρύτερη περιοχή του, η οποία Ελληνοκρατούνταν από γνησίους Έλληνες Βλάχους και Ρουμανόβλαχους, και την Τρανσυλβανία στα δυτικά, κοντά στα γερμανικά σύνορα, στην οποία τον λόγο είχαν Γερμανοί και άλλα γερμανοσλαβικά φύλλα ως κάτοικοι.
Ο Πύργος του "Βλαντ Τζιέπες" (αηδιαστική ονομασία Κόμης Δράκουλας), βρίσκεται στο χωριό Μπραν της Βλαχίας, στα σύνορα ακριβώς με την Τρανσυλβανία. Μάλιστα, την περίοδο της Βασιλείας του Βλαντ Τζιέπες, ήταν και ο "Φόρος", κάτω ακριβώς από αυτόν στην μοναδική οδική αρτηρία, τον οποίο έπρεπε να πληρώσει σε χρήμα, αυτός που ταξίδευε από την Βλαχία στην Τρανσυλβανία.
Ο Βλαντ Τζιέπες, όπως είπα και παραπάνω, ήταν ο πιο ωραίος και μοναδικός Βασιλιάς της πενιχρής έως ασήμαντης ιστορίας της Ρουμανίας, με κρυπτοελληνικές καταβολές στην καταγωγή που τον θέλει ο θρύλος, ο οποίος πήρε εκδίκηση και για την Πτώση της Κωνσταντινουπόλεως λίγα χρόνια μετά, γύρω στο 1460, όταν ο Μεμέτης ο Πορθητής, εξεστράτευσε και εναντίον της Ρουμανίας. Να σημειώσουμε εδώ και πάλι, πως η Ρουμανία, Βλαχία δηλαδή, ήταν πολύ πριν φέουδο των Παλαιολόγων και των Καντακουζηνών -από τους οποίους πιθανότατα, έλκει την ελληνική καταγωγή του ο Βλαντ, αλλιώς δεν θα γίνονταν βασιλιάς της Ρουμανίας. Αυτά μας τα είπε, περί Καντακουζηνών και Παλαιολόγων, και η Ρουμάνα ξεναγός που είχαμε στην εκδρομή μας, είπε συγκεκριμένα πως, μία εποχή στη Ρουμανία, ηγεμόνες και δεσπόζουσες μορφές ήταν αυτοί! Και, μάλλον, γι' αυτό ο Μεμέτης αποτόλμησε μετά την "Πτώση", και την πολεμική εκστρατεία στην περιοχή. Το φέουδο των Καντακουζηνών και Παλαιολόγων. Έλα όμως που ατύχησε, γιατί αντίπαλο δεν είχε τον προδομένο και μάρτυρα-Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ' από τους βρωμο-καλόγερους της μονής του Στουδίου, το άτριχο εκείνο πατσί, και κενό φαιάς ουσίας, Γεώργιο Σχολάριο, το υπόλοιπο άγριο χριστιανικό παπαδαριώ της Κωνσταντινουπόλεως, τον ζάπλουτο Δούκα Νοταρά, τους οποίους εκλιπαρούσε να βάλλουν κάποια χρήματα για να θωρακιστεί η Πόλη από ξένες επιβουλές προ των πυλών, αλλά τον Βλαντ Τζιέπες!Ο οποίος, λάθρα και νυκτός, μπήκε μέσα στο τουρκικό στρατόπεδο χωρίς να γίνει αντιληπτός, και παλούκωσε (ανασκολόπισε, προσφιλής και αγαπητή τουρκική μέθοδος βασανισμού και εκτελέσεως ανθρώπων), 6.000 τούρκους στρατιώτες, τους οποίους ο Μεμέτης όταν ξύπνησε το πρωί και είδε, πέραν του ότι κόντεψε να πάθει το εγκεφαλικό που έπαθε ο Βούλγαρος Σαμουήλ "Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου", έντρομος, τα μάζεψε και όπου φύγει-φύγει! Α-μα-χη-τί! Αφήνοντας και τον επίζηλο τίτλο στον Βλαντ Τζιέπες, "Ο Ανασκολοπιστής"!
Σ' αυτό το ιστορικό πάτησε ο Στόκερ, και έφτιαξε τον δικό του φανταστικό "Κόμη Δράκουλα".
Να σας πω δυο λόγια ακόμα για τον Πύργο και το χωριό Μπραν που βρίσκεται της Ρουμανίας, ο Πύργος είναι τεχνοτροπίας καθαρά εποχής παλαιολόγειας με μεταγενέστερες παρεμβάσεις, και οι ανόητοι κάτοικοι του Μπραν κάτω από αυτόν, έχουν όλοι στα σπίτια τους ανηρτημένους σταυρούς, είτε στους ορθοστάτες των στεγών, είτε ακροκεράμια, όπως ακριβώς στα παρεκκλήσια και τους ναούς της χριστιανοσύνης. Να τους "φυλάγουν" την νύχτα, από το "Ξύπνημα του Δράκουλα"!
Μιλούμε για τέτοια λαμπρά κατορθώματα, και τέτοια χριστιανικά επιτεύγματα, πιστεύω οι Ρουμάνοι!
Αν είσαι Ρουμάνος, και μάλιστα χριστιανός Ορθόδοξος, δεν παίζεσαι με τίποτα!
Ευοί ευάν αδέρφια,
Στις Βακχικές-Διονυσιακές γιορτές που μπήκαμε μετά τα "Ηλιούγεννα", και άλλα χριστιανικά χαϊβάνια σαν αυτά, τα ρουμάνικα, να μην βγάλει ο Ελληνικός λαός και η Ελληνική επικράτεια!
