“Ουδέν κακόν, αμιγές καλού” λοιπόν, στα λεγόμενα των προγόνων μας, και η “γρίπη” δεν μας έφερε μόνον κακά, μας έφερε και καλά!
Το πρώτο καλό είναι, ότι οι Έλληνες έπαθαν ένα ψυχικό νταράκουλο, το οποίο ούτε που αναλογίζονταν ποτέ στον νεοπλουτισμό τους και την καλοπέρασή τους, ούτε που το περίμεναν! Έπρεπε να πάθουν τελικώς, για να... μάθουν!
Το δεύτερο είναι, ότι πρέπει έστω και πειθαναγκασμένα, να λειτουργήσουν ομαδικά και όχι του καθενός, ότι του τραβήξει η καύλα!
Το τρίτον, ότι πρέπει να ζήσουν για λίγο καιρό στην απομόνωση, για να εκτιμήσουν την πραγματική ελευθερία, και όχι την ασυδοσία σε σημείο σχιζοφρένειας, που ακόμα και πολιτικοί, πολιτικά κόμματα τα τελευταία χρόνια θέλησαν να μας... διδάξουν!
Το τέταρτον είναι, ότι θα αυγατίσουν το κομπόδεμά τους, αφού δεν θα μπορούν πλέον για πολύ καιρό να καιν τα λεφτά τους στις πίστες των σκυλάδων και των σκυλούδων! Καλλιτεχνών του κώλου και της γλίτσας. Αλλά και άλλων περιττών εξόδων, ασύστολης σπατάλης που ο καθένας μας είχε κάνει τρόπο ζωής και συνήθεια!
Πέμπτον, σφραγίστηκαν, επιτέλους, τα σύνορα της Ελλάδος, στον κάθε λαθροεισβολέα κακούργο, ο οποίος έπαιρνε το εισιτήριο του “πρόσφυγα” από ηλιθίους και βλάκες, αλώνιζε την Ελλάδα και έκανε ότι του γούσταρε!
Έκτον, αναστολή της εγκληματικότητος, η οποία πλέον έχει να κάνει με πραγματικό νόμο, και όχι με νομοθετικά τερτίπια. Αυτό που λέμε λαϊκά, ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Έβδομον. Όλα τα πολιτικά σκύβαλα λούφαξαν, έβαλαν την ουρά στα σκέλια, έβγαλαν το σκασμό κι αυτά, επιτέλους! Αν τα πιάσει και κανένας ιός τα κακαρώσουν, δεν θα λυπηθεί για πάρτι τους ΚΑΝΕΝΑΣ! Κάποιοι μάλιστα των πραγματικών Ελλήνων, το εύχονται και εκ βάθους καρδίας!
Όγδοον. Απαλλαχθήκαμε, και πάλι επιτέλους, από τις “νόρμες” και τις “ντιρεκτίβες” της βρωμο-ΕΕ, η οποία μας ξαπόστειλε και στο έλεος του θεού, σιγά μη νοιάζονταν για μας την ελευθερία μας την υγεία μας την ευμάρειά μας αυτοί οι “ευρωπέοι”! Οι τράπεζες να ήταν καλά και η αρσενικοθύληκη με τη μεγάλη μύτη. Το πόπολο, ντέφι να γίνει.
Ένατον. Οι φίλοι και οι εχθροί, στις συμφορές φαίνονται. Κι εμείς σ’ αυτή τη συμφορά, γνωρίσαμε και τους φίλους μας, και τους εχθρούς μας. Στους φίλους μας σίγουρα δεν ήταν οι Γερμανοί με τη βρωμο-ναζιστική χώρα τους, και στους εχθρούς μας η Αυστρία και οι Αυστριακοί, οι οποίοι στο μακελειό του Διστόμου από τις γερμανο-ναζιστικές ύαινες, ήταν αυτοί που έσωσαν το μισό χωριό, κρύβοντας τους ανθρώπους και τα παιδιά κάτω απ’ τα κρεβάτια, και λέγοντας στους βαρβάρους Ούννους μακελάρηδες, “κάναμε έλεγχο σ’ αυτό το σπίτι, δεν είναι κανένας”.
Δέκατον. Μάθαμε επιτέλους, ότι δεν είμαστε εμείς ο γηραιότερος πληθυσμός της Ευρώπης που μας παρουσίαζαν τόσα χρόνια τα “γιουσουφάκια” της τουρκικής ενημερώσεως στην Ελλάδα, αλλά τα ξαδέρφια μας οι Ιταλοί, για τους οποίους να σημειώσω όλως ιδιαιτέρως, εγώ προσωπικά, θλίβομαι από καρδιάς. Εξ’ άλλου όλη κάτω Ιταλία, ήταν, είναι και θα είναι η “Μεγάλη Ελλάδα”!
Ενδέκατον. Οι μηχανισμοί της χώρας μας αποδεικνύεται μέχρι στιγμής ότι δούλεψαν και δουλεύουν πολύ καλύτερα στην κρίση από κάποιους άλλους, άλλων κρατών πρωτοκλασάτων στην βρωμύλω “Ένωση”, και θα δούλευαν ακόμα καλύτερα, αν δεν είχαμε ζήσει την διαλυτική περίοδο των σαπιοσυριζαίων κομμουνιστών και των παραφυάδων τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πιο πριν την ληστεία των “μνημονίων” που μας επέβαλε η προδοτική ομάδα τόσο του Πασόκ, όσο και της ΝΔτίας.
Και δωδέκατον, τώρα που όλοι θα είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους, θα λύσουμε (επιτέλους) και το δημογραφικό μας πρόβλημα, αφού λόγω απραγίας απραξίας, οι αρσενικοί θα είναι συνεχώς "καβάλα" στις θηλυκές, συνταγή την οποία ακολουθούν χρόνια τώρα οι Κινέζοι και οι Ινδοί, γι’ αυτό και οι δυο τους μαζί, έφτασαν να είναι ο μισός πληθυσμός της γης!
Του φτωχού η απόλαυση, είναι μόνο το... μυγδαλάκι!
“Καβάλα” λοιπόν, γιατί χανόμαστε... Οι θεοί σώζουν την Ελλάδα!.. Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έχουμε επισήμως, 12!.. Τι να σου κάνει ο ένας; Από τους δώδεκα, όλο και κάποιος θα βάλει το χεράκι του, ο ένας, μας έχει μάθει πάρα πολλές φορές, να βάζει... το τρίτο το μακρύτερο!
Κουράγιο αδέρφια... Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!..
Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει,
και ξανά προς τη δόξα τραβά!
Κουράγιο!