ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΠΡΟΣΟΧΗ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ...

-

(Το άρθρο δημοσιεύεται εδώ, και δεν θα δημοσιευθεί στην Εφημερίδα)

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΤΗΣ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Αιγαιακό- Σκοπιανό- Κυπριακό

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή της νεότερης πολιτικής της ιστορίας και καλείται, για μια ακόμα φορά, να δώσει απαντήσεις λύσεις στα μείζονα εθνικά της ζητήματα, που την απασχολούν, όπως αυτά είναι το Αιγαιακό, το Σκοπιανό και το Κυπριακό. Η Ελλάδα σήμερα, μολονότι έχει πολύ ισχυρές θέσεις εξ επόψεως διεθνούς δικαίου, αποφάσεων του Ο.Η.Ε και διεθνών συνθηκών, δυστυχώς, βρίσκεται στον κυκλώνα, και μπήκε στο στόχαστρο του πιο ισχυρότερου «συμμάχου» μας, του οποίου τα γεωπολιτικά και στρατηγικά του συμφέροντα θέλουν να συμπίπτουν με εκείνα των χωρών που έχουν βλέψεις εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, όπως αυτές οι Χώρες είναι η Τουρκία, τα Σκόπια και η Αλβανία. Ο «σύμμαχος» αυτός, που είναι οι Η.Π.Α, απέναντι στα δίκαια της Ελλάδας, επιβάλλεται με το «δίκαιο του ισχυρότερου» και αγνοεί τα συμφέροντα μιας Ελλάδας, που ιστορικά υπήρξε η πιο φιλική και σύμμαχος χώρα στην περιοχή των Βαλκανίων, εφαρμόζοντας, για μισό και πλέον αιώνα, την πολιτική του «ανήκομεν εις την δύσιν».

Η παραπαίουσα πολιτική μιας παρακμασμένης σήμερα Αμερικής αποβλέπει: α) στο διαμελισμό της Ελλάδας με την αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης, β) στη διχοτόμηση της Κύπρου, με τη στήριξη της Τουρκίας και παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής στο νησί, γ) στην εκχώρηση της Ελληνικής Μακεδονίας και της Δυτικής Θράκης στα Σκόπια, με τη δημιουργία του κράτους των Σκοπίων, ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και δ) στην ενίσχυση του μεγαλοϊδεατισμού της Αλβανίας για μια «μεγάλη Αλβανία», που θα αλλάζει το συνοριακό «στάτους κβο» στα Βαλκάνια. Μπροστά στα βδελυρά μυστικά αυτά σχέδια μιας ετοιμόρροπης Αμερικής, έχουμε και μια Ενωμένη Ευρώπη, κατ’ όνομα ενωμένη, που, μολονότι έχει πιο ισχυρότερο νόμισμα έναντι της Αμερικής με έναν μεγάλο ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, αποτελεί, δυστυχώς, το ξύλινο δεκανίκι της Αμερικής και πολιτεύεται σαν θεραπαινίδα αυτής και του ΝΑΤΟ, στρατιωτικής δύναμης, που ελέγχεται απόλυτα από τα γεράκια του πενταγώνου και ενός ΟΗΕ, που από οργανισμός ηνωμένων εθνών, έχει μεταβληθεί σε οργανισμό αιματοβαμμένων εθνών.

Η Ελλάδα, σήμερα, είναι μόνη της, διότι δεν έχει πιστούς φίλους, ούτε συμμάχους. Κάποιοι Ευρωπαίοι πολιτικοί, φίλοι της Ελλάδας, δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν τη γενικότερη πολιτική της Ε.Ε υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων. Άλλωστε, η Ελλάδα, σήμερα, ακολουθεί την πολιτική του «καλού (δουλικού) παιδιού», που όχι μόνο «δεν διεκδικεί τίποτα», αλλά υποχωρεί και είναι έτοιμη να ενδώσει, εθελοτυφλώντας στη διαφαινόμενη απειλή. Εξάλλου, η πολιτική της Ελλάδας, σήμερα, παρουσιάζεται κατώτερη των περιστάσεων και δεν θέλει να βλέπει ή και υποθάλπει την εντατική προπαγανδιστική διείσδυση, ως εσωτερικής «πέμπτης φάλαγγας», μιας ομάδας «πνευματικών» ανθρώπων, οι οποίοι για τα άδηλα συμφέροντά τους, αμφισβητούν και παραποιούν την ιστορική και πολιτισμική οντότητα της Ελλάδας. Γενικά, η σημερινή πολιτική της Χώρας, όπως εκφράζεται απ’ όλα τα κόμματα και ιδία από τις κυβερνήσεις, όλως περιέργως, κρύβει από τον Ελληνικό λαό, με εκπληκτική υποκρισία, όλα τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας.

Τι χρειάζεται, σήμερα, η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματά της, κυρίως τα εθνικά της ζητήματα; Η απάντηση είναι σαφής, αντικειμενική και συγκεκριμένη. Χρειάζεται νέα πολιτική ηγεσία, που να καταργήσει τις, πενιχρού κύρους, σημερινές πολιτικές ηγεσίες, που ακολουθούν δουλική πολιτική έναντι των δυνάμεων εκείνων που εφαρμόζουν το «δίκαιο του ισχυρότερου» και αγνοούν τα δίκαια και συμφέροντα των μικρών λαών. Η Ελλάδα χρειάζεται, σήμερα, να αλλάξει ριζικά την εξωτερική της πολιτική και να εγκαινιάσει μια νέα καθαρή ελληνική στρατηγική, την οποία να προσαρμόσει στις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες, ανάγκες και παγκόσμιες ανακατατάξεις, προκειμένου έτσι να κατοχυρώσει τα εθνικά της δίκαια και να προστατεύσει την εδαφική ακεραιότητα και εθνική ανεξαρτησία της Χώρας μας. Ό, τι κληρονομήσαμε, ως λαός, από τους προγόνους μας δεν έχουμε δικαίωμα να το απεμπολήσουμε και να υποχωρήσουμε σε πιέσεις που βάναυσα προσβάλλουν το γόητρό μας και την εθνική μας υπερηφάνεια.

Απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ, που ευνοεί εμφανώς τα συμφέροντα της Τουρκίας, των Σκοπίων και της Αλβανίας, η Ελλάδα οφείλει να στρέψει τη διπλωματική της πολιτική και προς άλλες Χώρες, όπως στην ανερχόμενη δύναμη της Κίνας, στη δύναμη της Ρωσίας, καθώς επίσης και στη συμμαχία της Γαλλίας και της Γερμανίας σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν τα εθνικά μας θέματα και την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Οι ΗΠΑ, σήμερα επιδιώκουν να διαλύσουν την Ε.Ε, πιέζοντας τους ηγέτες της Ευρώπης να δεχθούν την Τουρκία ως μέλος της, η οποία, όμως, μπαίνοντας στην Ένωση και με το βέτο που θα αποκτήσει δεν θα προωθείται καμία πολιτική που να ευνοεί τα κράτη μέλη της Ένωσης, εάν αυτή είναι αντίθετη με τα Τουρκικά και Αμερικανικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Η Αμερική επιδιώκει να μπει η Τουρκία στην Ε,Ε, για να λειτουργεί, ως «Δούρειος ίππος», που μια μέρα θα διαλύσει την Ε.Ε, προκειμένου να αποσοβήσει τη δική της διαφαινόμενη κατάρρευση.

Η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν συμφέροντα να μην ενταχθεί η Τουρκία στην Ε.Ε, η οποία άλλωστε δεν είναι Ευρωπαϊκή Χώρα, αλλά Ασιατική, με πληθυσμό, που αυξάνεται αλματωδώς, έναντι του συνεχώς φθίνοντος πληθυσμού της Ευρώπης. Η Τουρκία είναι μουσουλμανική Χώρα και ο πολιτισμός της δεν είναι συμβατός με τον Ελληνικό - Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Η Ελλάδα και η Κύπρος, έχουν σοβαρό λόγο, να πουν ΟΧΙ στην ένταξη της Τουρκίας, διότι η Τουρκία, αφενός μεν απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και αμφισβητεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο, ζητώντας αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης και αφετέρου επιδιώκει τη διχοτόμηση της Κύπρου, διατηρώντας σ’ αυτήν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν πρέπει να ενδώσει σε κανένα ξενικό σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου, αλλά να ακολουθήσει την πολιτική του αείμνηστου προέδρου της Τάσου Παπαδόπουλου. Η Γαλλία, η Γερμανία κ. ά, δεν επιθυμούν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε, η οποία τελικά θα πρέπει να πει ΟΧΙ στην ένταξή της, καθόσον η Τουρκία μπαίνοντας στην Ε.Ε θα περνάει την πολιτική των ΗΠΑ, οι οποίες τελικά θα διαλύσουν την Ένωση.
Εξάλλου, η Ε.Ε θα πρέπει να διασφαλίσει τα σύνορα των κρατών μελών της, τα οποία είναι και σύνορα της ίδιας της Ένωσης. Έτσι, η εχθρική στάση της Τουρκίας απέναντι της Ελλάδας είναι και εχθρική απέναντι της Ε.Ε.

Επίσης, η Ελλάδα δεν πρέπει να αποδεχθεί, ούτε το όνομα «Μακεδονία» να εκχωρηθεί στα Σκόπια, είτε με επιθετικό (χρονικό ή γεωγραφικό) προσδιορισμό, είτε χωρίς προσδιορισμό, διότι με την τυχόν αναγνώριση «ντε γιούρε» του κράτους των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», δίνει το δικαίωμα στα Σκόπια να επιδιώξουν και αναγνωρίσουν μελλοντικά, σε διεθνή δικαστήρια και «ντε φάκτο» την εκχώρηση ολόκληρης της Μακεδονίας και της Θράκης, οπότε αυτό αποτελεί εκχώρηση κομματιού ελληνικού εδάφους σε άλλη Χώρα και συρρίκνωση της εδαφικής της ακεραιότητας. Τα Σκόπια, με τη στήριξη, κυρίως των ΗΠΑ και της Τουρκίας, πιέζουν έντονα τις Ελληνικές κυβερνήσεις να ενδώσουν στην εκχώρηση του ονόματος, που, όμως, αποτελεί έσχατη παραποίηση και πλαστογράφηση της ιστορίας, που η Μακεδονία από αρχαιοτάτων χρόνων είναι Ελλάδα, όπως μας λέει και ο Στράβων, το 67 π.Χ. «Έστι γαρ Ελλάς και η Μακεδονία» και αυτό αποδεικνύεται πολιτισμικά, διότι ο πολιτισμός της Μακεδονίας είναι καθαρά ελληνικός. Η Ελλάδα, όπως και η Ε.Ε έχει κάθε λόγο να ασκεί βέτο στην προσπάθεια της Αμερικής να εντάξει τα Σκόπια, είτε στο ΝΑΤΟ, είτε στην Ε.Ε, αν δεν εγκαταλείψουν τις αλυτρωτικές τους επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδας, κράτους --μέλους της Ε.Ε.

Η Ελλάδα, δεν είναι μικρή Χώρα, όπως πολλοί συχνά επικαλούνται. Η Ελλάδα είναι πολιτισμικά και ιστορικά ισχυρή Χώρα και την φοβούνται οι «μεγάλοι», οι οποίοι θέλουν να την μικρύνουν. Φοβούνται την Ελλάδα, διότι αποτελεί εμπόδιο στα σχέδιά τους και είναι πιθανό μια μέρα να αποκτήσει ικανή πολιτική ηγεσία που να θέσει τέρμα στην ασκούμενη σήμερα κομπλεξική πολιτική του «γιές μαν» και του «ανήκομεν εις την Δύσιν». Ως Έλληνες ανήκομεν στην Ελλάδα και ως άνθρωποι στην ανθρωπότητα με τον οικουμενικό μας ανθρωποκεντρικό πολιτισμό. Αν ξυπνήσει ο κοιμώμενος σήμερα γίγαντας, που λέγεται Ελληνισμός και ελληνο-ευρωπαϊκός πολιτισμός, μπορεί τα τρωκτικά που μας ενοχλούν να κρυφτούν στις σκοτεινές τρύπες τους, φοβούμενα το λαμπερό φως της ημέρας. Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός πέρασε, ανά τους αιώνες, δια πυρός και σιδήρου και δεν φοβήθηκε, άντεξε, αγωνίστηκε, αντιστάθηκε, δυνάμωσε, έλαμψε και θέριεψε και σήμερα είναι σε τέτοια θέση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το ευρωπαϊκό και συνάμα το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Αυτό, όμως, που λείπει, σήμερα, στην Ελλάδα είναι μια πολιτική ηγεσία που να μπορεί να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών, να εμπνεύσει και να αφυπνίσει τη συνείδηση του λαού μας για μια καινούργια ισχυρή, πνευματική Ελλάδα, σαν Εκείνη την αρχαία, της φιλοσοφίας, της γνώσης, των γραμμάτων, της τέχνης, των επιστημών, που εξέθρεψε και ποτίζει, μέχρι σήμερα, το δέντρο του πολιτισμού της ανθρωπότητας. Όμως, θα υπάρξει μια τέτοια πολιτική ηγεσία στη σημερινή Ελλάδα; Το ελπίζουμε και το αναμένουμε, γιατί, όπως μάθαμε ακόμα από το σχολείο μας: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»!

Αθήνα, 5 Αυγούστου 2009
ΙΩΑΝΝΗΣ (ΙΩΝ) ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
Με την παράκληση της αναδημοσίευσης σε φίλους και γνωστούς