Με τον “Πεινασμένο Άνθρωπο” όμως του Φίλιπ Μάρτιν (Γάλλος), αν και η επιλογή μας ήταν εντελώς τυχαία και τυφλή, χτυπήσαμε διάνα... φλέβα χρυσού!
Η άλλη καινοτομία της ταινίας ήταν η έλλειψη υποτίτλων. Μια και, ότι έλεγαν τα παιδιά ή ο πρωταγωνιστής στα ρουμάνικα, δεν έχριζαν καμιά απολύτως, μετάφραση! Η εικόνα τα έλεγε όλα!
Και, όταν ένας σκηνοθέτης κατορθώνει να πεί αυτό που θέλει μόνο με την εικόνα της ταινίας του, αυτός για μας είναι ο πραγματικός δημιουργός, και ο πραγματικός καλλιτέχνης.Εξ' άλλου ο κινηματογράφος για πολλά χρόνια υπήρξε βουβός, δεν είναι λίγα τα κινηματογραφικά αριστουργήματα που μετρούμε από κέινη τηνεποχή.
Η ταινία ακόμα, το είπαμε και στον σκηνοθέτη που συμφώνησε κατά το ήμισυ μαζί μας, με ένα άλλον τίτλο και ελάχιστα διαφοροποιημένη στο γύρισμά της, θα μπορούσε να έρθει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο, και να διεκδικήσει επάξια κάποιο από τα βραβεία εκείνα! Υπήρχαν στιγμές στην προβολή, οι περισσότερες, που δεν ήξερες πραγματικά αν βλέπεις ένα φιλμ ντοκιμαντέρ, ή μια ταινία μυθοπλασίας.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης πάντως, υπεραμύνθηκε της θέσεως ότι η ταινία του ήταν καθαρά ταινία μυθοπλασίας.
“Πεινασμένος Άνθωπος” λοιπόν, του μεγάλου Γάλλου σκηνοθέτου Φίλιπ Μάρτιν, και, όπου το απαντήσετε, μην το χάσετε, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι να το δείτε, και κανένας να το... προσπεράστε!