ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΠΑΛΙΆ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ;

Οι αρχαιολόγοι μας, ή έστω κάποιοι από αυτούς, μας βομβάρδιζαν τα τελευταία χρόνια με την ιδέα πως η Θεσσαλονίκη “συνοικήσθη” -ή και ιδρύθη- από τον Κάσσανδρο το 315. Και πριν από αυτόν, δεν υπήρχε απολύτως, τίποτα. Βεβαίως, όλος αυτός ο ισχυρισμός είναι ανόητος. Και ο Κάσσανδρος δεν “συνοίκησε” την Θεσσαλονίκη στο τελευταίο από τα 29 χωριά της των πέντε σπιτιών πέριξ, ενδεχομένως, αλλά σε μία κωμόπολη ή κώμη, την Θέρμη. Δηλαδή την σημερινή Θεσσαλονίκη. Ακριβολογούμε, την εντός των τειχών. Είπε λοιπόν ο Κάσσανδρος στους κατοίκους των γειτονικών χωριών, μαζέψτε τα και πηγαίνετε να κατοικίσετε σ' αυτόν τον τόπο, γιατί  έτσι θα είστε κάποιοι, ή κάποιοι θα γίνετε!
Η Θέρμη (Θεσσαλονίκη), και βεβαίως, ως κώμη είχε τα μνημεία της, τα κτίριά της, τα θέατρά της, τα στάδιά της. Δεν χρειάζεται και πολλά να πούμε ότι ο Ιππόδρομός της ήταν το κλασικό στάδιό της, ή ήταν ανόητο οι αρχαιολόγοι -που δεν ήθελαν να πειράξουν το δάπεδο της Ορχήστρας του ρωμαϊκού Ωδείου  στην Αγορά- να μην εύρισκαν -όπως και βρήκαν κάποια στιγμή που το έκαναν- κάτω από αυτήν τον Χορό του κλασικού θεάτρου.
Κανείς όλα αυτά τα χρόνια των αρχαιολόγων, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει μία τομή στα δάπεδα των πάμπολλων εκκλησιών, των βυζαντινών της Θεσσαλονίκης, με τον φόβο πιθανώς, των Εβραιοχριστιανών μασόνων ότι κάτω από αυτά θα βρεθούν τα δάπεδα των αρχαίων κλασικών ναών, τους οποίους κατέστρεψαν με μανία για να οικοδομήσουν τους ξενόφερτους θεούς και να σβήσουν τα  ίχνη των γηγενών. Δηλαδή, των δικών μας θεών.
Ένας τέτοιος ναός, ο ναός της Αφροδίτης βρέθηκε ευτυχώς, σε οικόπεδο στην  πλατεία Αντιγονιδών. Δεν είναι όμως του παρόντος άρθρου να ασχοληθούμε με αυτόν, σήμερα θα κάνουμε μία εικασία, όσον αφορά τους διάσπαρτους δόμους του, τα διάσπαρτα, ανά των κτιρίων της παλαιάς πόλεως, αρχιτεκτονικά μέλη του.  
Η φωτογραφία που δημοσιεύουμε βρίσκεται μέσα στο κατάστημα-βιβλιοπωλείο και όχι μόνον, Πάμπλικ, στην εμπορική στοά μεταξύ Μητροπόλεως και Τσιμισκή. Δίπλα στο ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς. Και εικονίζει μικρό μέρος των τειχών της πόλεως του παραθαλασίου μετώπου. Η λεπτομέρεια της φωτογραφίας που βλέπετε, δεν αποκλείεται να είναι το κατώφλι ή το υπέρθυρο, από πόρτα του ναού αυτού. Οι θέσεις του τείχους και του ναού, βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Οπότε, στην επισκευή των τειχών οι τεχνίτες, το είχαν  μπροστά τους έτοιμο, πρόχειρο οικοδομικό υλικό, για να το τοποθετήσουν.  
Κάτι το ίδιο μπορεί να έγινε και στην άλλη φωτογραφία του Πύργου στα κάστρα. Τα κομμάτια των μαρμαρίνων κολονών, δεν αποκλείεται να είναι και πάλι από τις κιονοστοιχίες του ναού αυτού. Ήταν τεράστιος, και το οικοδομικό υλικό που παρείχε ως "μπάζα" στους μεταγενέστερους τεχνίτες-οικοδόμους, ήταν επίσης μεγάλο. 
Εμείς αρχαιολόγοι δεν είμαστε βεβαίως, εικασίες και συσχετισμούς κάνουμε, όμως μπορούμε να τις κάνουμε -για να τους προλάβουμε- γι' αυτό και τις κάνουμε.
Ζήτω η αρχαιοελληνική Θεσσαλονίκη λοιπόν, και όχι μόνον η Ελληνιστική, η Ρωμαϊκή, και η Βυζαντινή Χριστιανική.