Έτσι δεν είναι Θανάση;
«Όταν κόψω τη φορολογία από το 29% στο 26% δεν έχει άμεσο αντίκτυπο σε αυτόν που στο ΑΤΜ θα πάρει 40 ή 20 ευρώ λιγότερα το μήνα. Έχει όμως διότι τα παιδιά του παππού ή οποιουδήποτε τη σύνταξη την κόβω, εάν καταφέρουμε και εξηγήσουμε στον κόσμο ότι από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ...
Δεν είναι κάτι, το παράδειγμα που πιάνει οριζόντια όλη την κοινωνία. Εμείς καταφέραμε το 100άρικο, το χρόνο, που μπορεί να πάρουμε είτε από το αφορολόγητο είτε από τον παππού, που είπα εκείνη τη στιγμή, να το δώσουμε εργοδοτική εισφορά, να βρει δουλειά το εγγόνι και όχι να το πάρει ο Σόιμπλε. 11 φορές που κόψαμε τις συντάξεις στην Ελλάδα στα μνημόνια τα λεφτά πήγαν στη μαύρη τρύπα του χρέους.
Δεν έδινε ανταποδοτικά κανένας, τίποτα. Η δική μας κυβέρνηση κατάφερε να πάνε ανταποδοτικά και στη μείωση του ΕΝΦΙΑ και σαν εργοδοτική εισφορά μακροοικονομικά, να βρει δουλειά το εγγόνι, να αυξηθεί το εισόδημα της οικογένειας, να μην υπάρχει εξάρτηση από τον παππού και οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας...
Τον παππού τον έχουμε όλοι ανάγκη, γιατί είμαστε μία ελληνορθόδοξη κοινωνία με πολύ σφιχτούς δεσμούς και μεσογειακή, τον παππού τον θέλουμε να λέει το παραμύθι, να λέει την ιστορία, να κρατάει το παιδί. Γνώμη μου είναι ότι δεν θα ήθελα να το πληρώνω, αλλά κρατάει το παιδί και λέει το παραμύθι. Γιατί να πληρώνουμε την ξένη γυναίκα να κρατάει το παιδί σε δύο εργαζόμενους;
Ποτέ δεν θα λαμβάναμε από μόνοι μας τέτοια μέτρα, είναι μέτρα οικονομικού εκβιασμού. Εμείς θα περνάμε μέτρα όπως είναι τα αντίμετρα για να αντιμετωπισθούν ο πόνος από την οικονομική ζημιά που θα υποστούν οι άνθρωποι αυτοί. Ο θεσμός της οικογένειας η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς που στηρίζουν τα εγγόνια τους μέχρι να βρούνε εργασία για μας είναι πρώτο μέλημα».
Το παραπάνω αριστουργηματικό κομμάτι, από πολιτική συζήτηση. Η μπουρδολογία, η βωμολοχία-χυδαιολογία, η βλακεία και η αρλουμπολογία, ωχριά μπροστά στις δικές μας, δήθεν, χυδαίες λέξεις.
Η Πορνογραφία σε όλο της το μεγαλείο!..
Δοξάστε την!..
«Όταν κόψω τη φορολογία από το 29% στο 26% δεν έχει άμεσο αντίκτυπο σε αυτόν που στο ΑΤΜ θα πάρει 40 ή 20 ευρώ λιγότερα το μήνα. Έχει όμως διότι τα παιδιά του παππού ή οποιουδήποτε τη σύνταξη την κόβω, εάν καταφέρουμε και εξηγήσουμε στον κόσμο ότι από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ...
Δεν είναι κάτι, το παράδειγμα που πιάνει οριζόντια όλη την κοινωνία. Εμείς καταφέραμε το 100άρικο, το χρόνο, που μπορεί να πάρουμε είτε από το αφορολόγητο είτε από τον παππού, που είπα εκείνη τη στιγμή, να το δώσουμε εργοδοτική εισφορά, να βρει δουλειά το εγγόνι και όχι να το πάρει ο Σόιμπλε. 11 φορές που κόψαμε τις συντάξεις στην Ελλάδα στα μνημόνια τα λεφτά πήγαν στη μαύρη τρύπα του χρέους.
Δεν έδινε ανταποδοτικά κανένας, τίποτα. Η δική μας κυβέρνηση κατάφερε να πάνε ανταποδοτικά και στη μείωση του ΕΝΦΙΑ και σαν εργοδοτική εισφορά μακροοικονομικά, να βρει δουλειά το εγγόνι, να αυξηθεί το εισόδημα της οικογένειας, να μην υπάρχει εξάρτηση από τον παππού και οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας...
Τον παππού τον έχουμε όλοι ανάγκη, γιατί είμαστε μία ελληνορθόδοξη κοινωνία με πολύ σφιχτούς δεσμούς και μεσογειακή, τον παππού τον θέλουμε να λέει το παραμύθι, να λέει την ιστορία, να κρατάει το παιδί. Γνώμη μου είναι ότι δεν θα ήθελα να το πληρώνω, αλλά κρατάει το παιδί και λέει το παραμύθι. Γιατί να πληρώνουμε την ξένη γυναίκα να κρατάει το παιδί σε δύο εργαζόμενους;
Ποτέ δεν θα λαμβάναμε από μόνοι μας τέτοια μέτρα, είναι μέτρα οικονομικού εκβιασμού. Εμείς θα περνάμε μέτρα όπως είναι τα αντίμετρα για να αντιμετωπισθούν ο πόνος από την οικονομική ζημιά που θα υποστούν οι άνθρωποι αυτοί. Ο θεσμός της οικογένειας η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς που στηρίζουν τα εγγόνια τους μέχρι να βρούνε εργασία για μας είναι πρώτο μέλημα».
Το παραπάνω αριστουργηματικό κομμάτι, από πολιτική συζήτηση. Η μπουρδολογία, η βωμολοχία-χυδαιολογία, η βλακεία και η αρλουμπολογία, ωχριά μπροστά στις δικές μας, δήθεν, χυδαίες λέξεις.
Η Πορνογραφία σε όλο της το μεγαλείο!..
Δοξάστε την!..
