Ο... Τακατάκας, σε περήφανη στάση επαιτείας!.. | ||||
Αν ζούσε ο Αριστοφάνης, αυτός που στην αρχαιότητα θεμελίωσε το πιο λαμπρό και το πιο ωραίο είδος της λογοτεχνίας, σήμερα ή θα ντρέπονταν για την καταγωγή του, ή θα τον πότιζαν το νέο κώνειο οι ευαίσθητοι Έλληνοφανείς ψωριάρηδες πολιτικοί (αλλά και δικαστές), μυγιάγγιχτοι και τσιτωμένοι πάντα.
Με την πληθώρα των ξενικών αηδιαστικών λέξεων, φράσεων που έχουν καθιερώσει (το γκέι είναι σικ, αλλά το πούστης... χυδαίο) τα βρωμερά και αθλίως τιποτένια, ψυχωραγούντα ΜΜΕ, κυρίως τα τηλεοπτικά, ξεχάσαμε τις Ελληνικές λέξεις, την Ελληνική Γραμματική, το άφθαρτο εννοιολογικό τους στο πέρασμα τριών χιλιετιών, και δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι, ή κατά πως έλεγε και η μάνα μου “δεν μπορούμε να μοιράσουμε, σε δυο γαϊδούρια άχυρο”!
Τέτοιο άχυρο πρέπει να έχει φωλιάσει και στις κεφαλές των επαϊόντων της ΝΔ, για να ξιφουλκούν λάβροι απέναντι σ’ αυτήν την γελοιογραφία που δείχνει τον “Τάκα-τάκα” τους να ζητιανεύει εκλογές -κάτι που εξ’ άλλου δεν σταματάει στιγμή να το πράττει επισήμως ή ανεπισήμως- και πολύ καλά πράττει!
Σε μια άλλη εποχή, όχι πολύ παλιά, του Τσάτσου και του Μαρκεζίνη, οι πολιτικοί της Ελλάδος φώναζαν τους γελοιογράφους, τους ευθυμογράφους, και τους επέπλητταν γιατί σε κάποια στάδια της πολιτικής τους καριέρας δεν ασχολούνταν με αυτούς! Δεν έγραφαν τίποτα γι’ αυτούς. Δεν τους γελοιογραφούσαν, δεν τους ευθυμογραφούσαν!
Παροιμιώδες έμεινε εξ’ άλλου και το περιστατικό του Αριστοτέλη Ωνάση, όταν σε ένα επίσημο γεύμα που παρέθετε κάθε χρόνο στους Έλληνες συντάκτες των Ελληνικών -κάποτε- εφημερίδων, τους επέπληξε (και αυτός), λέγοντάς τους... “Δεν γράφετε τίποτα για μένα!.. Δεν γράφετε τίποτα για μένα!..”. Ένας από την ομήγυρη γέλασε -ο Λυμπερόπουλος νομίζω ήταν- του λέει... “Μα κύριε Πρόεδρε... Όλα τα έχουμε γράψει και ξαναγράψει... Τι έμεινε να γράψουμε;”.
Για να εισπράξει τον αντίλογο... “Τώρα πρέπει να γράψετε πως είμαι πούστης”!.. Όλοι τσιτώθηκαν και αντέδρασαν πάλι μ’ ένα στόμα... “Μα πως να το γράψουμε, αφού δεν είστε;”... Και ο Ωνάσης πάλι... “Εσείς γράψτε το, κι εγώ ας μην είμαι...”.
Τα σημερινά ντοπαρισμένα κουρέλια της πολιτικής, όχι μόνον δεν έχουν μέτρο του αστείου και της σάτυρας, αλλά κομπλεξικά ανισόρροπα και τσιτωμένα, μη μου άπτου, βρίσκουν το κάθε τι εγκληματικό, κακουργηματικό στον τύπο, δυσφημιστικό, και κάθε που βλέπουν ένα σχόλιο, ακόμα και το πιο αθώο, αρχίζουν να πνίγονται με τα δάχτυλα στο στόμα, ζητώντας και ανοήτως, βοήθεια!
Ο Τακα-τάκας, εμπεδωμένο σε κάθε Έλληνα που διαθέτει, έστω, και ελάχιστο λογικό, στοιχειώδη φαιά ουσία στο ξεροκαύκαλό του, είναι στην κλίματα νοημοσύνης του δέκα συν/πλην, “κατηγορίας βλάκα”!
Και δυστυχώς, αυτόν τον βλάκα, κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε επόμενο πρωθυπουργό! Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, δηλαδή! Αν δεν αλλάξει κάτι προς το καλύτερο εκεί στην κέντρο-αριστερίζουσα παράταξη της ΝΔ., γιατί όσοι νομίζουν ότι η ΝΔ είναι δεξιό κόμμα, ή “Δεξιά”, όπως ξεκίνησε προ αμνημονεύτων ετών, απλά αεροβατούν, απλά αερογαμούν!
Εμείς, αντί άλλου σχολίου, θα του αφιερώσουμε του άμοιρου του “Τάκα-τάκα”, το δίστιχο του ανεπανάληπτου Σουρή: “Ω Ελλάς ηρώων χώρα / Τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα”... Με ένα ελληνοπρεπέστατο -πλην τουρκιστί- άει σιχτίρ!..
Βούρλο!.. Α, βούρλο!..