ΕΡΤ, 2ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


"Λάθε βιώσας, εἰ δή μή δύναιο, λάθε ἀποβιώσας".- Απολλώνιος ο Τυανεύς

ΤΑΙΝΙΕΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΔΩ www.youtube.com/user/TileorasisDagkilaswww.dailymotion.com/user/ArgyriosDagkilas

ΧΑΟΣ ΔΙΕΘΝΕΣ: Διεθνής Εφημερίδα Ελληνικών Εθνικών - Πατριωτικών Συμφερόντων - ΕΔΡΑ: Όαση Σεμπίκα - Βόρεια Σαχάρα, Νότια Τυνησία – ΤΥΝΗΣΙΑ

Επίσημη Ταυτότητα: Διαδικτυακή Διεθνής Εφημερίδα, Ελληνικών Πατριωτικών Συμφερόντων. (Ανεπίσημη: Εφημερίδα για όλα τα Σκυλιά, τα Αδέσποτα και τα Ορφανά, της Μέρας και της Νύχτας)

Η Εφημερίδα του Πολιτισμού - Της Ιστορικής - Της Καλλιτεχνικής - Της Επίκαιρης - Και της Ποικίλης, Ύλης.

"Θεός μας η Ελλάς, και Θρησκεία μας ο Ελληνικός Πολιτισμός - Ελλάς, Εσαεί". - "Χάος ήσουν και Χάος θα γίνεις" (Αργ. Δαγκ.)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ [ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΣΟΝΩΝ]

"Έστιν ουν Τραγωδία / Μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας / Μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω / Χωρίς εκάστου των ειδών εν τοις μορίοις / Δρώντων και ου δι απαγγελίας / Δι ελέου και φόβου περαίνουσα /Την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν" - Αριστοτέλους "Ποιητική"

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται.- Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ" ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα (γ')».

Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!..
Τρεις φορές Ανάθεμα δηλαδή στους:
Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτελη, κ.α. ΟΛΟΙ οι Αναθεματισμοί: ΕΔΩ

"Οι καλύτερες τουρκικές εφημερίδες (και πληθώρα ιστοσελίδων), είναι οι Ελληνικές!.." Αργ. Δαγκ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!.. ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ...

Οι ιστοσελίδες μας ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ Δ.Τ. γραμμένα δίγλωσσα, ήτοι: Ελληνικά ανακατεμένα με Αγγλικούρες, Γερμανικούρες, Γαλλικούρες, υποψιαζόμαστε σε λίγο θα μας στέλνουν και Κινεζικούρες! Συντάσσετε τα Δ.Τ. σας σε αμιγή Ελληνική γλώσσα, δεκτά γίνονται μόνον τα ακρωνύμια σε Λατινικό αλφάβητο, ή φράσεις γνήσιες, ατόφιες της Λατινικής γραφής και γλώσσης. Ακόμα, πετάτε απο τα δελτία σας τις "γκρίζες διαφημίσεις", ούτε αυτές δημοσιεύονται. Όποια δελτία δεν πληρούν αυτούς τους κανόνες, πετιούνται στα σκουπίδια.

ΟΙ ΠΛΕΊΣΤΟΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΟΣ ΑΠΌ “’74” ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΕΊΝΑΙ ΛΙΠΟΤΆΚΤΕΣ, ΑΝΥΠΌΤΑΚΤΟΙ ΚΑΙ ΡΙΨΆΣΠΙΔΕΣ!

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

"ΠΕΡΙΦΡΆΞΕΙΣ – ΔΙΑΣΧΊΣΕΙΣ" ΣΤΟ "ΜΜΘ"

Και ο θεός βοηθός!..
Καλύπτουμε εκδηλώσεις του ΜΜΘ κοντά 20 χρόνια. 12 χρόνια για λογαριασμό της Εβδομαδιαίας εφημερίδος “Χάος” της Χαλκιδικής, και παράλληλα, από το 2006 μέχρι σήμερα, για λογαριασμό της ιστοσελίδος “Χάος Διεθνές”, και καμιά 25ρια άλλες, με άλλες επωνυμίες που διαχειριζόμαστε. Όπως και ντοκιμαντερίστικες παραγωγές μας που φτιάχνουμε, δημοσιεύονται στα κανάλια μας “Τηλεόρασις Δαγκίλας”, Γιουτούμπ:
www.youtube.com/user/TileorasisDagkilas

και “Αργύριος Δαγκίλας”, Ντεϊλιμότιον: www.dailymotion.com/user/ArgyriosDagkilas

Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα των, 20 περίπου, χρόνων, παρακολουθήσαμε δεκάδες παραστάσεις και εκδηλώσεις στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, και καμιά -στα πλαίσια του δυνατού του Μεγάρου πάντα- δεν μας απογοήτευσε. Ενώ, όλο αυτό τα χρονικό διάστημα, φιλοξενήσαμε, επίσης, και δεκάδες δελτία τύπου του Μεγάρου, παράλληλα με την αρθρογραφία τη δική μας. Ή και μεμονωμένα. Παρότι μπαίναμε στην οδυνηρή δοκιμασία, σχεδόν πάντα, να διορθώνουμε τα Δ.Τ. του Μεγάρου τα οποία μας έστελνε -και μας στέλνει- δίγλωσσα (τουρλού-τουρλού ελληνικά με γιουφτοεγγλέζικα) χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει, ποτέ, γιατί;
Έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές ότι η ελληνική γλώσσα περιφρονείται! Κατακρεουργείται! Βανδαλίζεται στο γραπτό λόγο, ξεσκίζεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Χλευάζεται και διασύρεται διεθνώς. Στον τόπο που τη γέννησε, από κάποιους αμορφώτους νεωτεριστές και ασχέτους περί των ελληνικών, αλλά και της ιστορίας μας γενικότερα. Οι οποίοι έχουν παρεισφρήσει με την “ευεργετική διάταξη” των τελευταίων ετών: “όσο πιο ντογάνι είσαι, τόσο περισσότεροι λόγοι υπάρχουν να προσληφθείς στο βρωμερό δημόσιο ή υπηρεσία ή οργανισμό”. Χειρίζονται αυτά τα Δ.Τ. αναλφάβητοι μορφωμένοι!

Διαβάζοντάς τα, μάλιστα, πολλές φορές, κάποιος μπορεί να διακρίνει και την οδυνηρή προσπάθεια αυτών των ψυχανωμάλων να γυρίζουν συνεχώς το πληκτρολόγιο από τα ελληνικά στα αγγλικά και τούμπαλιν, μια προσπάθεια στην οποία αν ήμασταν υποχρεωμένοι εμείς να την κάνουμε, σίγουρα θα πετούσαμε τον υπολογιστή μας στα άχρηστα, ή θα κόβαμε τα δάχτυλά μας!
Μέχρι στιγμής, κανείς από αυτήν την σαπίλα που διαχειρίζεται το μέλλον αυτής της χώρας, τους καρεκλοκενταύρους μας των Αθηνών “με αποκολλημένα τα πισινά” Κώστα Γιαλίνη, δεν έχει παρέμβει σ’ αυτόν τον βανδαλισμό της τρισχιλιετούς και πλέον διαρκείας της γλώσσας μας και του αλφαβήτου μας, επιστημονικά σωματεία, μηδέ εξαιρουμένης και της “Ακαδημίας Αθηνών”, στην οποία, όπως πολύ σωστά είχε πει κάποτε ένας λόγιος, “Όλοι εκεί μέσα, ουρούν με καθετήρα! Τι να περιμένει κανείς;”!
Στην τελευταία 4ετία, στον χώρο της τέχνης, κυρίως, και του θεάματος, εμφανίστηκαν πολλά "προϊόντα" και υποπροϊόντα υποπολιτισμού, καταναλωτικά, “καλλιτέχνες” ατάλαντοι και απαίδευτοι, αμόρφωτοι, οι οποίοι ντε και καλά, έχρισαν τους εαυτούς τους ταλέντα, “ιδιοφυΐες” καλλιτεχνικές, παρέσυραν τον αδαή και απονήρευτο κόσμο, πλην καλοπληρωτή πελάτη-θεατή, σε δουλειές, όχι απλά του ποδαριού, αλλά ούτε για σχολικές παραστάσεις νηπιακής και προ-νηπιακής ηλικίας προοριζόμενες!
Η Τέχνη, η Καλή τέχνη, η δημιουργία δηλαδή -ο κάθε δημιουργός είναι καλλιτέχνης και το αντίθετο- συνεπάγεται πρωτίστως θείο χάρισμα, κεκτημένο έμφυτο, μέρος αυστηρώς προσωπικής ιδιοκτησίας του κάθε ατόμου που την ασκεί, δεν μεταβιβάζεται ούτε κληρονομείται, ούτε δανείζεται, απλά, με την πάροδο των ετών, μπορεί μόνον να καλλιεργηθεί, και να πάει κάποια βήματα παραπέρα, από αυτόν που θέλει να την υπηρετεί.
Ζωγράφιζε, κάποτε, ο Κώστας ο Τσιλσαβίδης, ένας αμόρφωτος αγιογράφος-ζωγράφος, πλην πολλά ταλαντούχος και κάλλιστος χειριστής του χρωστήρος, εκεί στη γωνία Εγνατίας και Εξαδακτύλου έναν πίνακα με θέμα την θυσία του Ισαάκ από τον Αβραάμ, κι εγώ τον παρακολουθούσα από πάνω του απολαμβάνοντάς τον. Την τέχνη του, το ταλέντο του. 

Όταν σε μια στιγμή ο Κώστας, στο θυσιαστήριο κάλυψε τα μάτια του Ισαάκ με ένα μαντήλι, ενώ ο τράχηλος του μικρού ήταν έτοιμος να δεχθεί το θανατηφόρο μαχαίρι του πατρός του.
(σ.σ.: όλη αυτή η λοβιτούρα με την θυσία του Ισαάκ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το κακέκτυπο των Εβραίων της “Θυσίας της Ιφιγενείας”)
Όταν του λέω: Γιατί ρε Κώστα, του κλείνεις τα μάτια του μικρού; Τα μάτια τα κλείνουν στους κακούργους μόνον, και ο μικρός δεν είναι τέτοιος!”... 
Ο Κώστας με κοίταξε κεραυνοβολημένος, και μετά φιλώντας το πινέλο του, πέταξε με απαστράπτουσα όψη του προσώπου του, το “μαντήλι” από τα μάτια του Ισαάκ!..
Για να επανέλθουμε στο “ΜΜΘ” όλα αυτά τα χρόνια δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοιου είδους υποθεάματα και υποκουλτούρας, σαβούρας, προσωπικά το πρώτο που παρακολουθήσαμε στην 20χρονη παράλληλη δημοσιογραφική μας πορεία με το Μέγαρο, ήταν αυτό των “Περιφράξεων – Διασχίσεων” που δόθηκε στις αρχές Ιουνίου του φετινού καλοκαιριού.
Ήταν τόσο "πετυχημένη" δε, και τέτοιας υψηλής αισθητικής αυτή η παράσταση στο “ΜΜΘ”, που βλέποντας όλες αυτές τις... χαζομαρίτσες να λαμβάνουν χώρα στον προαύλειο χώρο και τα συρματοπλέγματα, ο δημιουργός τους μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει, επιτέλους, τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως και γιατί; 

Αλλά όταν η τέχνη μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει στον θεατή, την είναι αυτό που θέλει να πει, ή τι βλέπει; πραγματικά και μεταφορικά, τότε το αποτέλεσμα είναι, όπως πολύ σωστά και πολύ ωμά λέει ο σοφός λαός μας: “Χέσε θέατρο, και κατούρα παράσταση”!
Εξηγεί, λοιπόν, ο δημιουργός του καλλιτεχνικού αυτού υποπροϊόντος, και λέει:
“Η περίφραξη είναι μία γραμμή που προσδιορίζει ένα όριο, μία διάκριση. Η ανέγερσή της στοχεύει να προστατεύσει ό,τι περιβάλλεται, να οριοθετήσει το «μέσα», το «έξω» και το «αναμεταξύ».
(Σ.σ.: Αυτό το “αναμεταξύ”, τι να σας πω, ρε λεβέντες!.. Είναι όλα τα λεφτά!).
Η περίφραξη ρυθμίζει χρήσεις και υπαγορεύει αντιλήψεις του χώρου και της ανθρωπογεωγραφίας του μέσα, έξω και πέρα από τη γραμμή που εγγράφεται στο αστικό ανάγλυφο.
(Σ.σ.: Ερώτηση. Προς εσάς, το αναγνωστικό μας κοινό: Τι είπε ο αδερφός του Θανάση στον Μητροπολίτη Πιερίας;).
Η περίφραξη είναι ένα πορώδες σύνορο (σ.σ.: πορώδες σύνορο”!.. Και γαμώ την έκφραση... Διατύπωση!..), όπου ό,τι περικλείεται γειτνιάζει και συναντιέται με ό,τι αποκλείεται.
(Σ.σ.: Ωωωωώ!.. Τι νόημα τέλος πάντων!.. Τι διατύπωση!.. Βραβείο ασυναρτησίας για το Βιβλίο Γκίνες!.. Ωωωωώ!).
Το σύνορο εγείρει ερωτήματα όπως, «τι χωρίζει;», «γιατί χωρίζεται;», «τι υπάρχει πέρα από αυτό;». Η περίφραξη ως σύνορο ενεργοποιεί την αναμέτρηση με το μεταίχμιο και τη μεθοριακή ζώνη, μπορεί να κινητοποιήσει ή να αποθαρρύνει την επιθυμία της διάσχισής της, την περιέργεια για ό,τι συνορεύει, για το πέρασμα «αλλού».
(Σ.σ.: Χα-χα-χα-χα!.. Εντάξει ρε παιδιά... Μη γελάτε... Ή μάλλον γελάστε... Το γέλιο χαρίζει υγεία... Αλλά προσέξτε!.. Σκοτώνει κιόλας! Υπάρχουν άνθρωποι που έπαθαν ανακοπή καρδιάς από τα γέλια!..). 
Η περίφραξη είναι ένα υλικό αντικείμενο που καθοδηγεί τις διαδρομές των σωμάτων στον αστικό ιστό. Διαγράφει τα όρια του επιτρεπτού, του επιτρεπτού υπό όρους και του δυνητικά απαγορευμένου. Ως υλικό αντικείμενο είναι φθαρτό στην πορεία του χρόνου, παραμορφώνεται και αποκτά ρωγμές που διαρρηγνύουν τη συνοχή του...

(Σ.σ.: Ρε παιδιά... Στ’ αλήθεια έχει βγάλει το δημοτικό αυτός που έγραψε αυτό το εντελώς παλαβό και φευγάτο κείμενο; Ή έχει και... πτυχίο πανεπιστημίου;).
Η περίφραξη μπορεί να εννοηθεί, επομένως, ως μια ανοιχτή σκηνή. Στην περίφραξη-σκηνή καλούμαστε να αναστοχαστούμε...
(Σ.σ.: Ρέστα στον... ποιητή και γλωσσοπλάστη! “Αναστοχαστούμε”!.. Κερδίζει λουκούμι κασάτο (ανάμεσα σε δυο μπισκότα
δηλαδή, μπισκοτολούκουμο), ξεπλυμένο πριν στη βρύση για να φύγει η άχνη... Να μην κολλάει στο στόμα, και πλαταγιάζει η γλώσσα!)
Πάνω στα όρια του εαυτού, να πειραματιστούμε με το μεταίχμιο...
(Σ.σ.: Πάει, μπλέξαμε τα μπούτια μας),
να διεκδικήσουμε την πόλη και τη δημόσια σφαίρα μέσα από δημιουργικές και κριτικές διασχίσεις.
(Σ.σ.: Οδεύουμε προς τραγικό φινάλε, προσέξτε, και απολαύστε!.. Εν μέσω “φθαρτότητας”, “διάσχισης” και “εναλλακτικών καθημερινοτήτων του εαυτού κόσμου”!.. Τέλος, και τω θεώ δόξα!.. Αθάνατη ελληνική γλώσσα εσύ, όλα τα βαστάς, όλα τα υπομένεις!).
Ταυτόχρονα, ως μια σκηνή σε καθεστώς συνεχούς φθαρτότητας η περίφραξη μπορεί να εμπνεύσει την προσμονή της διάσχισης και την ελπίδα για το πέρασμα σε εναλλακτικές καθημερινότητες του εαυτού και του κόσμου”.
(Σ.σ.: Έπρεπε να είχαμε εδώ “τον αδελφό του Θανάση”!.. Έπρεπε!)

Όλα τα παραπάνω του κειμένου, θα τα δείτε και θα τα απολαύστε ξανά στις 14 Σεπτεμβρίου 2019, μέρα σημαδιακή, στον αύλειο χώρο του “ΜΜΘ”, και στην “εκτέλεση” των “Περιφράξεων – Διασχίσεων Νο 2”.
Και όσοι θα παρευρεθείτε, όπως κι εμείς, προσέξτε το κεφάλι σας!.. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος... Να χάσετε και τα... μυαλά σας!