 |
| Με τέτοιους Έλληνες η Ελλάς θα ξανά πάρει την Κωνσταντινούπολη την οποία κατέχουν τα αγριάνθρωπα Μογγόλια. Κι όχι με τους προδότες-χέστηδες πολιτικούς και στρατιωτικούς μας. |
Πρώτοι και καλύτεροι οι παν-ξευτιλισμένοι και προδότες “εσχάτης προδοσίας” πολιτικοί μας.
Αλλά και καλοβολεμένοι καλοζωισμένοι στρατιωτικοί-καραβανάδες μας, π.χ. τσιπρο-βατράχι Αποστολάκης! Όχι ΟΛΟΙ.
Ο Αποστολάκης που βγαίνει στον τύπο κάθε τρεις και μία, μας κατακεραυνώνει για τα γεγονότα της θητείας του... αμέτοχος στην ποδιά του Πίτουρα, μόνον θυμηδία προκαλεί και γέλιο για την αποποίηση ευθυνών, ούτε καν οίκτο!
Οι πλείστοι των πολιτικών της Ελλάδος από “’74” και μετά είναι λιποτάκτες, ανυπότακτοι και ριψάσπιδες! Τώρα θα μου πείτε, ριψάσπιδες ήταν και τα “παλικάρια” μας που πέταξαν τα όπλα και παραδόθηκαν στους τούρκους “τσιαντηρμάδες” στον Έβρο;
Ναι, ήταν. Χωρίς ίχνος ελληνικού αίματος και τσίπας μέσα τους και αυτών, όπως των βρωμο-πολιτικών μας!
*/*
ΑΠΟ ΤΟ ΙΝ.ΤΖΙΑΡ
Ο ομογενής που απέκτησε ελληνικό διαβατήριο για να μπει στην Προεδρική Φρουρά – «Ήταν όνειρό μου»
Μέλος της Προεδρικής Φρουράς είναι εδώ και πέντε περίπου μήνες (από τον Φεβρουάριο) ο ομογενής Ανδρέας Χολέβας και η χαρά αλλά και η υπερηφάνειά του είναι ανείπωτη
Ο ομογενής που απέκτησε ελληνικό διαβατήριο για να μπει στην Προεδρική Φρουρά – «Ήταν όνειρό μου»
Μέλος της Προεδρικής Φρουράς είναι εδώ και πέντε περίπου μήνες (από τον Φεβρουάριο) ο ομογενής Ανδρέας Χολέβας και η χαρά αλλά και η υπερηφάνειά του είναι ανείπωτη.
«Ηταν το όνειρό μου» είπε ο 28χρονος μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» των ΗΠΑ, σε μια από τις λίγες άδειές του από τις υπηρεσίες της Προεδρικής Φρουράς. Αυτή τη στιγμή μάλιστα, ο Ανδρέας Χολέβας είναι ο μοναδικός ομογενής που υπηρετεί στους Εύζωνες.
Παιδί Ελληνων μεταναστών, που βρέθηκαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1960 αναζητώντας μια καλύτερη τύχη από αυτή που μπορούσε να τους δώσει η Ελλάδα εκείνη την περίοδο, ο Ανδρέας γεννήθηκε στο Χάρισμπεργκ της Πενσιλβάνια, το 1992 (είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας, έχει και έναν μεγαλύτερο αδερφό). Η Ελλάδα όμως ήταν και είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην οικογένεια, και η φωτογραφία του παππού του, του Γεώργιου Χολέβα, του πατέρα τού πατέρα του, που ήταν εύζωνας στην Βασιλική Φρουρά το 1937, τον σημάδεψε και ήθελε να τον μιμηθεί.
«Ηθελα να γίνω και εγώ εύζωνας όπως ο παππούς μου. Ετσι λοιπόν πέρυσι έκανα όλες τις διαδικασίες για να γίνω Ελληνας και στα χαρτιά, απέκτησα ελληνικό διαβατήριο και τον Ιανουάριο του 2020 παρουσιάστηκα στον ελληνικό στρατό. Αφού ορκίστηκα στο Σουφλί στη συνέχεια κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να μπω στην Προεδρική Φρουρά», λέει ο 28χρονος Ανδρέας Χολέβας στον «Ε.Κ.» σε άπταιστα ελληνικά, τα οποία έμαθε όχι μόνο μιλώντας με τα μέλη της οικογένειάς του αλλά και φοιτώντας στο ελληνικό σχολείο της εκκλησίας του Χάρισμπεργκ.
Όλο αυτό το διάστημα, λόγω της πανδημίας του κοροναϊού, η οικογένεια του Ανδρέα δεν μπορούσε να βρεθεί στην Αθήνα να τον καμαρώσει από κοντά. Έβλεπαν μόνο τις φωτογραφίες που έστελνε ο ίδιος στο σπίτι του στην Πενσιλβάνια. Από προχθές όμως στην Αθήνα βρίσκεται και ο πατέρας του που κατάφερε κάνοντας χρήση του ελληνικού του διαβατηρίου να βρεθεί κοντά στον γιο του.
«Είναι μεγάλη και η συγκίνηση και η υπερηφάνεια» είπε ο κ. Αθανάσιος Χολέβας σε δηλώσεις του στον «Ε.Κ.». Γεννημένος στο Μεσολόγγι το 1950 με καταγωγή από το Νεοχώρι της ορεινής Ναυπακτίας ο κ. Χολέβας μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1967. Οι δεσμοί με την γενέτειρα, όμως, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν διακοπεί – αντίθετα, ίσως, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουν γίνει και πιο έντονοι.
Η οικογένεια επισκέπτεται την Ελλάδα, τους συγγενείς και τους φίλους της, και προχθές ο κ. Χολέβας έκανε ένα ταξίδι διαφορετικό ενδεχομένως από όλα τα προηγούμενα. «Ανυπομονούσα να έρθω. Χρησιμοποίησα το ελληνικό διαβατήριο γιατί μόνο με αυτό μπορούσα να ταξιδέψω λόγω των περιορισμών που υπάρχουν λόγω του κορωνοϊού. Ηθελα πολύ να τον δω και από κοντά. Ηταν το όνειρό του και χαιρόμαστε όλοι που το πραγματοποίησε».
Η μητέρα του, που κατάγεται από την Ματαράγκα Αιτωλοακαρνανίας δεν μπόρεσε αυτή τη φορά να έρθει να δει τον γιο της από κοντά – ίσως το καταφέρει μέχρι να ολοκληρώσει ο Ανδρέας τη θητεία του μέσα στους επόμενους μήνες. Αλλωστε αυτό δεν περιορίζει την δική της συγκίνηση και υπερηφάνεια.
