Και, αν η ιστορία του Τρικούπη και του Δεληγιάννη πιάνει, μόλις μια σελίδα "τόπο", η γενική ιστορία των απάτρηδων και άστεγων καταληψιών των Βαλκανίων Σκοπιανών, πιάνει το πολύ, τρεις αράδες! Λαός κατ’ αρχάς, Σλαβικής καταγωγής όπως όλοι οι βόρειοι Βαλκάνειοι πλην των Δακών (Δακία, “ντάτσια” αυτοκίνητο) Ρουμάνων (Βλαχία κυρίως, κεντρική Ρουμανία), κατέλαβαν δια της βίας σε μία μετακίνηση-κάθοδο στυλ “κατσαπλιάδων” από βορρά προς νότον της χερσονήσου επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας τον 7ο αιώνα και μετά (αυτά πιθανώς θα σας τα πει καλύτερα και η γνωστή “Ζαβή της Σορβόννης”, αλλά μην της δίνεται και πολύ σημασία, ζαβή είναι, φάσκει και αντιφάσκει), μετονομάστηκαν σε Βούλγαροι, Σέρβοι, Σλοβένιοι, Κροάτες, με τους τρεις τελευταίους να γίνονται Ομοσπονδιακό κράτος στην πρώην Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Και την Βουλγαρία στα ανατολικά, να καταλαμβάνει σήμερα ολόκληρη σχεδόν την βόρεια Θράκη (τα φυσικά και αρχαία όρια της Θράκης είναι το Αιγαίο στο νότο και ο Ίστρος ποταμός στα βόρεια), παρότι στους Βαλκανικούς Πολέμους του ’12-’13, ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε όλα τα (Ελληνικά) εδάφη στην νότια Βουλγαρία, περιοχή του Πυρήνος (Μακεδονία του Πυρήν), αλλά και δυτικά, στο Μοναστήρι, στο Αργυρόκαστρο στην Πρεμετή, κ.λ.π. (τα οποία ο μέγας προδότης και εθνοδιαλυτής Μπενύ Σελόν, επέστρεψε στους Βουλγάρους, Σέρβους, Αλβανούς), ενσωματώνοντας και την μετέπειτα “Ανατολική Ρωμυλία” (πρωτεύουσα Φιλιππούπολη), από τις εκβολές του Ίστρου μέχρι και την Κωνσταντινούπολη, στα παράλια του Ευξείνου Πόντου.
Αλλά και στην Ελλάδα η Θράκη στους Ομηρικούς χρόνους (που ήταν με το μέρος των Τρώων, όπως και η Θεσσαλία), κατελάμβανε σχεδόν τη μισή σημερινή πατρίδα μας, από τα Τέμπη και τις βόρειες πλαγιές του Ολύμπου, προς βορράν, μέχρι και τον Ίστρο ποταμό που είπαμε παραπάνω, ενσωματώνοντας την Βοττιαία, Παιονία, Κρουσίδα και άλλες τοπωνύμια-περιοχές, ο μεγάλος Αργοναύτης μουσουργός και ποιητής Ορφέας γεννήθηκε στα Λίβηθρα, χωριό ανατολικά του σημερινού Λιτοχώρου, και οι “Μαινάδες” του (Πιερίδες Μούσες) τον κατακρεούργησαν λίγο πιο δυτικά, στον Ελικώνα ποταμό (την σημερινή Βροντού), ο οποίος όμως δεν δέχτηκε τον εξαγνισμό τους για την αποτρόπαια πράξη, εξαφανίστηκε στη γη από ντροπή, και βγήκε λίγο πιο κάτω με το όνομα “Βαφύρας” (ο ποταμός που βάφτηκε με αίμα), στο μετέπειτα και σημερινό Δίον του Ολύμπου.
Τα περί "Ζώνης” κοντά στη σημερινή Αλεξανδρούπολη για τον Ορφέα που ακούγονται, δεν ευ-σταθούν, παρότι έχουν και την “υπογραφή” κάποιων ιστορικών αρχαιολόγων, τοπολατρών κυρίως.
Η “Μακεδονία”(μάκος, μήκος) που άρχισε να ανατέλλει σε μια στενή, επιμήκη λωρίδα γης (μάκος), την Βοττιαία, βόρεια της Κατερίνης με τον γενάρχη της Κάρανο τον 9ο π.χ. αιώνα, Αργείτη πρίγκηπα ο οποίος εξώκειλε στα μέρη αναζητώντας νέο Βασίλειο, είναι γέννημα-θρέμμα της Θράκης, την οποίας ο Φίλιππος Β΄ πατέρας του Αλεξάνδρου, μετονόμασε ΌΛΟΚΛΗΡΗ σε Μακεδονία.
Στην Φιλιππούπολη Βούλγαροι λόγιοι και όχι εθνικιστικά παλιοτόμαρα, “κομιτατζήδες”, που μας ξεναγούσαν, μας έδειχναν με καμάρι τον μεγάλο ανδριάντα του Φιλίππου Β΄, και μας υπογράμμιζαν με σημασία: “Εμάς, αυτός είναι ο βασιλιάς μας, ο ιδρυτής μας, και είναι δικός σας! Έλληνας! Μακεδόνας! Μέσω αυτού, είμαστε κι εμείς λιγάκι Έλληνες”.
Δεν είναι τυχαίο εξ’ άλλου, ότι η κεντρικότατη και μεγαλύτερη συνοικία της Φιλιππουπόλεως με τα ανεπανάληπτα αρχοντικά της, οι Βούλγαροι την αποκαλούν και σήμερα “Συνοικία των Ελλήνων”.
Στον Θουκυδίδη η Μακεδονία είναι ένα μικρό κομμάτι γης, κυρίως, στα δυτικά και γύρω από την περιοχή της Βοττιαίας.
Στην βιαία κατάληψη της Μακεδονίας από τους Σλάβους, στην Ροδόπη (Βουλγαρία, η Ελλάς κατέχει ένα μικρό μέρος της οροσειράς στο βόρειο σύνορό της) επέζησαν αλώβητοι μέχρι και σήμερα δύο αρχέγονες ελληνικές “οικογένειες”, φυλές. Οι Αγριάνες (Πομάκοι), και οι Σαρακατσάνοι βλάχοι. Και τους δυο, δεν μπόρεσε να κάμψει τίποτα την ύπαρξη, ακόμα και η άγρια, εξοντωτική κουμμουνιστική Βουλγαρία!
Τους Σαρακατσάνους, κυρίως, ανθρωπολογική μελέτη του καθηγητού ανθρωπολόγου Άρι Πουλιανού, καταδεικνύει ως τους πιο καθαρόαιμους Έλληνες στην περίοδο της “Σοβιετίας” στη Ρωσία, αλλά και με την συν-υπογραφή του μεγάλου Ρώσου ανθρωπολόγου καθηγητού του κ. Άρι, Ντέμπετς.
Στο Σπήλαιο των Πετραλώνων στη Χαλκιδική, στα ονόματα των αιθουσών του, τα πρώτα ονόματα που κυριαρχούν, είναι του Αριστοτέλους και του Ντέμπετς.
Οι Αγριάνες (Πομάκοι), άγνωστο πως, αλλά και ολίγον μυστήριο στην πάροδο των αιώνων εξισλαμίστηκαν, χωρίς όμως να χάσουν τα ιδιαίτερα εκείνα χαρακτηριστικά της φυλής, και στην κομμουνιστική Βουλγαρία χαρακτηρίστηκαν “τούρκοι”. Ένεκα του ισλάμ. Όπως και -ανοήτως, εγκληματικά- στην Ελλάδα.
Οι Πομάκοι στην σημερινή Βουλγαρική Ροδόπη (μεγάλο μέρος της “Μακεδονίας του Πυρήν”), απαριθμούν περίπου ένα (1,0) εκατομμύρια πληθυσμό, με πρωτεύουσα το Ντέβιν, πόλη στα ψηλότερα της Ροδόπης, επίσης πληθυσμού 80.000 κατοίκων. Κι αξίζει τον κόπο εδώ, να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη, και που διακρίνει καθαρά τον Βούλγαρο από τον Πομάκο, τον Έλληνα από τον Γύφτο.
Στην πολυτελή καφετερία στο κέντρο του Ντέβιν, μια πανέμορφη στην κυριολεξία της λέξεως πόλη, καθαροτάτη, που απολαμβάναμε τον καφέ μας με τον κολλητό φίλο μου στις πολυετής περιπλανήσεις μας πάνω στη Βουλγαρική Ροδόπη (σ.σ. την οποία οι Πομάκοι, αλλά και οι Βούλγαροι αποκαλούν ελληνικότατα, επίσης “Ροδόπη”), φεύγοντας ξέχασα την ταξιδιωτική μου τσάντα στην διπλανή καρέκλα που την είχα αφημένη. Με ότι είχα και δεν είχα μέσα, όταν μετά από καμιά 25ριά μέτρα στην απομάκρυνσή μας, μου χτυπάει κάποιος φιλικά την πλάτη από πίσω, και γυρνώντας, λίγο απότομα εγώ, βλέπω τον νεαρό ξανθό, γνήσιο Αγριάνα και γαλανομάτη, που κάθονταν στο διπλανό τραπέζι από το δικό μας με τους φίλους του, έπαιρναν κι αυτοί τον καφέ τους ανέμελα όπως εμείς, χαμογελαστό, να μου προσφέρει και να μου λέει: “Κύριε, ξεχάσατε την τσάντα σας!..”.
Πρώτον, ο Βούλγαρος ποτέ δεν θα μου έλεγε “κύριε”! Και δεύτερον, ποτέ δεν θα μου έδινε την τσάντα πίσω! Θα την είχε κλέψει.
Άλλο περιστατικό με τους Πομάκους της μετα-κομμουνιστικής Βουλγαρίας στο Ογκνιάνοβο, μεγάλη λουτρόπολη ιαματικών πηγών και χώρος διακοπών για όλους τους Βουλγάρους, συζητώντας με κάποιο αφεντικό πολυτελούς ξενοδοχείου, του είπα:
-Πομάκος είσαι;
-Ναι... Μου απαντάει κάπως, μουδιασμένα.
-Το ξέρεις ότι είσαι Έλληνας; Έλληνας και Αγριάνας;
Με κοιτάζει καχύποπτα και με ζυγίζει. Οι Πομάκοι είναι καχύποπτοι και όχι άδικα!
-Γιατί;
-Γιατί αν ήσουν Βούλγαρος, δεν θα διακοσμούσες με τίποτα την πισίνα σου με αρχαίες ελληνικές παραστάσεις και κολώνες, όπως αυτές! Του δείχνω.
Ο Πομάκος ξαστέρωσε, και με πλατύ χαμόγελο τώρα κουνώντας το χέρι του με σημασία, μουρμούρησε κάπως φωναχτά, “Ααα!..Έλληνας, Έλληνας!..”.
Στην “Μακεδονία (Βουλγαρική) του Πυρήν”, λοιπόν, στην οποία κυριαρχούν κατά κράτος οι Πομάκοι -οι Βούλγαροι είναι οι πρώην “κομιτατζήδες”, με ότι αυτό συνεπάγεται- είναι προσαρμοσμένη για τους Βουλγάρους (κομιτατζήδες) όχι άδικα, και η επαρχία των Σκοπίων. Στα οποία Σκόπια μέχρι τον “Μακεδονικό Αγώνα”, κυριαρχούσε κατά κράτος το βουλγαρικό στοιχείο. Οι Έλληνες και οι τούρκοι ήταν μειονότητα, εκτός του Μοναστηριού (Βυζαντινού “Βιτολίου” και αρχαίας Ηράκλειας Λυγκιστίδος), λίγα χιλιόμετρα βορείως της Φλώρινας, όπου οι Έλληνες ήταν επίσημα οργανωμένη “Ελληνική κοινότητα”.
Το Νευροκόπι απελευθέρωσε ο Ελληνικός στρατός στους Βαλκανικούς Πολέμους που είπαμε παραπάνω, για να αποδοθεί ξανά από τον αρχιπροδότη Μπενύ Σελόν στους Βουλγάρους.
Το Νευροκόπι σήμερα, αν και η κομμουνιστική, προπαγανδιστική πολιτική ονόμασε Γκότσε Ντέλτσεφ πριν κάποιες δεκαετίες, οι Βούλγαροι εξακολουθούν να αποκαλούν και Νευροκόπι, ονομάζοντας μάλιστα τελευταίως, γύρω στο 2010, και το νεότευκτο στεγασμένο Εθνικό κολυμβητήριο της πόλεως, “Αρένα Νευροκόπ”. Πέραν των άλλων ελληνικών ονομασιών οδών και κτιρίων στην πόλη του Νευροκοπίου. Η περιοχή του Νευροκοπίου είναι και ο μεγάλος πυρήνας του εθνικιστικού κόμματος της Βουλγαρίας “Βε-Με-Ρο”, προέκτασή του που αποτελεί και το “Βε-Με-Ρο” των Σκοπίων. Δηλαδή, της “Μακεδονίας του Πυρήν” του Βούλγαρου Γκότσε Ντέλτσεφ και λοιπών!
Τα Σκόπια, τα οποία οι προδότες σατανιστές της κυβερνήσεως Σύριζα με την επίσημη παρέα εκείνου του κατ’ εξοχήν παχυδέρμού της και της “Αμερικανικής πινέζας” (Αλήθεια; Τον θυμάται κανένας εκείνον τον Γκρίνγκο άντρακλα και άεργο αλήτη, διπλωματο-κοπρίτη, σήμερα;) ονόμασαν “Βόρεια Μακεδονία”, χωρίς ίχνος ιστορικής γνώσεως, ευθύνης και αλήθειας!
Η Βουλγαρία, η οποία πολύ σωστά ακολουθεί εθνική πολιτική, ανύπαρκτη και άγνωστη λέξη στην δική μας βρωμο-διπλωματία των τυχαρπάστων ηλιθίων συγχρόνων κομμουνιστών, και τότε αντιτάχθηκαν (χλιαρά όμως), στην ονομασία αυτή των Απάτριδων “Γύφτων”, αλλά τα ελληνικά κουμμούνια και μαϊμούνια του Σύριζα, επέμεναν να ονομάσουν έτσι τους “Απάτριδες Τσαντιρόβιους”, πιθανώς, και από εκδίκηση (των ελληνικών κουμμουνιών), για την κακίστη ζωή που πέρασαν στον “κουμμουνιστικό παράδεισο του παραπετάσματος” της “κομμουνιστικής Βουλγαρίας” αυτοεξόριστοι για δεκαετίες!
Κάπως έτσι, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, με τους Έλληνες αμετόχους και αδιαφόρους (τα πολιτικά παρτάλια, όχι οι γηγενείς Έλληνες) να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα αποκαλώντας τους πρώην “Συντρόφους του Τίτο” και τους τσοπάνηδες στα “Μαντριά και τις στάνες του Ματζικόφ”, “βορειομακεδόνες”, χωρίς ίχνος ερυθριάσεως στα πρόσωπά τους, και τους Βουλγάρους του Γκότσε Ντέλτσεφ (ελληνόφωνος αρχηγός από το Κιλκίς) λοιπών, να εξακολουθούν να μην αναγνωρίζουν σ’ αυτούς τους απατεώνες και ιστορικούς κλέφτες καμιά γλώσσα (η γραφή έτσι κι αλλιώς είναι βουλγαρική) ή “μακεδονική” ταυτότητα (ξελασπώνοντας και τους δικούς μας πανηλιθίους), δίνοντας μάλιστα συνεχώς, σ’ αυτούς, τους Σκοπιανούς και βουλγαρικά διαβατήρια, κατόπιν αποδοχής της βουλγαρικής τους ταυτότητος στη Σόφια. “Εισιτήρια” για την (βρωμο)-ΕΕ!
Οι Έλληνες τι κάνουν ακόμα;
Τελευταίως εθεάθησαν να εκπαιδεύουν (ο Ε.Σ.), τον... σιδερόφρακτο “μακεδονικό στρατό” των τσαντιροβίων, για να είναι ετοιμοπόλεμος στο πλευρό των τούρκων, όταν αυτοί σύμφωνα και με τις ονειρώξεις του Ντογανιού βρωμο-σουλτάνου της Φατμέ Χανούμ Φερετζέ, κάνουν παρέλαση…στην Θεσσαλονίκη!
Προς τέρψιν και αγαλλίασιν φυσικά, κι εκείνου του σλαυοβουλγαρικού μιάσματος, αλκοολικού τελευταίο στάδιο και χασισοπότη από το Κρούσοβο, τον οποίο προτιμούσαν κορώνα και στέμμα τους οι Έλληνες Μακεδόνες Θεσσαλονικείς στην πόλη τους, για χρόνια!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
[]
