ΕΡΤ, 2ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ


"Λάθε βιώσας, εἰ δή μή δύναιο, λάθε ἀποβιώσας".- Απολλώνιος ο Τυανεύς

ΤΑΙΝΙΕΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΔΩ www.youtube.com/user/TileorasisDagkilaswww.dailymotion.com/user/ArgyriosDagkilas

ΧΑΟΣ ΔΙΕΘΝΕΣ: Διεθνής Εφημερίδα Ελληνικών Εθνικών - Πατριωτικών Συμφερόντων - ΕΔΡΑ: Όαση Σεμπίκα - Βόρεια Σαχάρα, Νότια Τυνησία – ΤΥΝΗΣΙΑ

Επίσημη Ταυτότητα: Διαδικτυακή Διεθνής Εφημερίδα, Ελληνικών Πατριωτικών Συμφερόντων. (Ανεπίσημη: Εφημερίδα για όλα τα Σκυλιά, τα Αδέσποτα και τα Ορφανά, της Μέρας και της Νύχτας)

Η Εφημερίδα του Πολιτισμού - Της Ιστορικής - Της Καλλιτεχνικής - Της Επίκαιρης - Και της Ποικίλης, Ύλης.

"Θεός μας η Ελλάς, και Θρησκεία μας ο Ελληνικός Πολιτισμός - Ελλάς, Εσαεί". - "Χάος ήσουν και Χάος θα γίνεις" (Αργ. Δαγκ.)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ [ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΣΟΝΩΝ]

"Έστιν ουν Τραγωδία / Μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας / Μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω / Χωρίς εκάστου των ειδών εν τοις μορίοις / Δρώντων και ου δι απαγγελίας / Δι ελέου και φόβου περαίνουσα /Την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν" - Αριστοτέλους "Ποιητική"

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται.- Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ" ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ:
«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα (γ')».

Μετάφραση:
Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα, ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ! ΑΝΑΘΕΜΑ!..
Τρεις φορές Ανάθεμα δηλαδή στους:
Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτελη, κ.α. ΟΛΟΙ οι Αναθεματισμοί: ΕΔΩ

"Οι καλύτερες τουρκικές εφημερίδες (και πληθώρα ιστοσελίδων), είναι οι Ελληνικές!.." Αργ. Δαγκ.

ΠΡΟΣΟΧΗ!.. ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ...

Οι ιστοσελίδες μας ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΝ Δ.Τ. γραμμένα δίγλωσσα, ήτοι: Ελληνικά ανακατεμένα με Αγγλικούρες, Γερμανικούρες, Γαλλικούρες, υποψιαζόμαστε σε λίγο θα μας στέλνουν και Κινεζικούρες! Συντάσσετε τα Δ.Τ. σας σε αμιγή Ελληνική γλώσσα, δεκτά γίνονται μόνον τα ακρωνύμια σε Λατινικό αλφάβητο, ή φράσεις γνήσιες, ατόφιες της Λατινικής γραφής και γλώσσης. Ακόμα, πετάτε απο τα δελτία σας τις "γκρίζες διαφημίσεις", ούτε αυτές δημοσιεύονται. Όποια δελτία δεν πληρούν αυτούς τους κανόνες, πετιούνται στα σκουπίδια.

ΟΙ ΠΛΕΊΣΤΟΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΟΣ ΑΠΌ “’74” ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΕΊΝΑΙ ΛΙΠΟΤΆΚΤΕΣ, ΑΝΥΠΌΤΑΚΤΟΙ ΚΑΙ ΡΙΨΆΣΠΙΔΕΣ!

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Χάος αριθμός 283 - ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ "ΚΕΔΑΚ"

νας, πέρα γιὰ πέρα, ἄχρηστος κρατικός φορέας, ὀργανισμός, ὁ ὁποῖος τὸ μόνο ποὺ ἐπιτυγχάνει εἶναι, νὰ στέλνει πακτωλοὺς χρημάτων ἐκεῖ (στὴ χερσόνησο τοῦ Ἀθω), ἀπὸ τήν Ε.Ε., στερώντας τὰ χρήματα αὐτὰ, καὶ ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ λαό ποὺ τὰ ἔχει ἀνάγκη γιὰ ἐπενδύσεις. Καὶ νὰ εξάπτει συγχρόνως, τὴν φαντασία, πλεονεξία αὐτῶν τῶν δραχμολατρῶν, κατὰ τὴν καζαντζάκειο ἐκείνη ρύση, ποὺ «πωλοῦν τὸ Χριστὸ μὲ τὸ δράμι». Οἱ ὁποῖοι εἶναι γνωστὸ τοῖς πάσι, ὅτι εἶναι καὶ παρακλάδι, ἐργάζονται γιὰ τὴν Ἑβραϊκὴ μασονία. “Χαν”, “Χεν”, “Λάϊονς” και “Ροταράκια”. Ὅλα τα έχει ο μπαχτσές. Γιὰ τὸ τελευταῖο, σᾶς παραπέμπουμε καὶ στὸν καθαιρεθέντα προσφάτως, Ἕλληνα Δεσπότη τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ ὁποῖος «φυγάδευε» τὰ «τάματα», γῆ τῶν Παλαιστινίων χριστιανῶν προς τὸ Πατριαρχεῖο, μὲ συμβόλαια ὁριστικῆς κατοχῆς (πωλητήρια), στὸ Κράτος τοῦ Ἰσραήλ. Προκειμένου αὐτό, καὶ σὺμφωνα μὲ τοὺς διεθνεῖς κανόνες οριοθετήσεως κρατῶν, νὰ ὑποστηρίξει στὴν κοινὴ γνώμη, ἀλλὰ καὶ νομικῶς, ὅτι δὲν ὑπάρχει κράτος τῆς Παλαιστίνης. Δὲν ὑπῆρξε ποτέ.
Μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀναστυλώσεως μνημείων σὰν «Ἁθωνική κληρονομιά», ἔχουν ἀναστηλωθεῖ καὶ ἀναγερθεῖ στὸν Ἄθω κελιάμέγαρα, παλάτια, χλιδὴ καὶ ἔσχατος κομφορμισμὸς 21ου αἰώνα, ξενώνες-ἀρχονταρίκια 5στερα, τύφλα νάχουν τά δικά μας τά ξενοδοχεία, δημιουργήθηκαν και λειτουργούν ἐκεῖ, ποὺ καμιὰ, ἀπολύτως, σχέση δὲν ἔχουν μὲ λιτότητα, ταπεινοφροσύνη, τριμμένο ράσο καὶ φτωχούληδες του θεοῦ, παραμύθια της Χαλιμᾶς, οἱ ὁποῖοι προσεύχονται γεμάτοι ὑποκρισία, καὶ γιὰ νὰ σωθοῦμε ὅλοι ἐμεῖς, ἡ «ἁμαρτωλὴ κοινωνία» γι’ αὐτοὺς τοὺς θεομπαῖχτες -κι αὐτὸ τὸ δανείζομαι ἀπὸ τὸν Καζαντζάκη- ἀνθρωπότητα. Ἀπὸ τὸν μέγα διώκτη της, τὸν θεό.

Ὁ θεὸς εἶχε πεῖ κάποτε ἕνας ἄθεος καλλιτέχνης σὲ μία τηλεοπτικὴ ἐκπομπή, γιὰ νὰ «στέλνει» τέτοιες συμφορὲς στὴ γῆ (τὸ τσουνάμι τῶν 130.000 θυμάτων), τρία πράγματα πρέπει νὰ συμβαίνουν: Ἢ νὰ εἶναι πολὺ κακός. Ἢ νὰ μὴν δίνει δυάρα γιά μας. Ἢ νὰ μὴν ὑπάρχει! Οἱ Βατοπαιδινοὶ πάντως, τὸν ἔχουν γραμμένο στὰ παλιά τους τὰ παπούτσια. Ἡ θεοφοβία καί ἡ θρησκολαγνεία ἐξ’ ἀλλου, εἶναι ἀσθένεια μόνο τῶν πτωχῶν, τῶν μωρῶν, καὶ τῶν κατατρεγμένων.
Ὁ φυσικὸς φορέας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ποὺ εἶναι ἡ «10η Ἐφορεία Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων Χαλκιδικῆς», μετά τον πολιτικό Διοικητή του Άθω, εἶναι ἐπίσης γνωστὸ τοῖς πάσι, ὅτι ἀπὸ δημιουργίας της βρίσκεται στὰ μαχαίρια μὲ τὴν «Ἂγ(ρ)ια Ἐπιστασία», ὁμοτράπεζοι πού κάθονται στὸ «ΚΕΔΑΚ». Οἱ περισσότεροι ὑπάλληλοί της, καὶ ἀνάλογα μὲ τὶς προτάσεις τους, κόντρα στὴν ἀπληστία, ἀδηφαγία τῶν «Ἂγ(ρ)ιοριτῶν», ἢ ξοστρακίζονται ἀπὸ αὐτήν, την χερσόνησο του Άθω, ἢ χαρακτηρίζονται «ἀνεπιθύμητοι», χωρὶς ποτὲ μέχρι σήμερα, ἡ παραλυμένη Ἑλληνικὴ Πολιτεία νὰ τοὺς καλύψει, νὰ ὀρθώσει τὸ ἀνάστημά της προς ὑπεράσπισή τους.

Ὁγράφων είναι αὐτόπτης μάρτυς σ’ αὐτό, τό ἔχουμε ξαναγράψει. Ὅπως καὶ τὴν ἐκβιαστικὴ ἐνέργεια ὑπαλλήλου τῆς 10ης Ε.Β.Α. στὶς ἀρχὲς τὶς 10ετίας τοῦ 1990 ἀπὸ τὸ Βατοπαίδι, προκειμένου αὐτὸς νὰ συντάξει εὐνοϊκή, πλὴν χαλκευμένη, ἱστορικὴ ἔκθεση γιὰ τὸ ἰδιοκτησιακὸ καθεστὼς τοῦ μοναστηριοῦ στὴ Βιστωνίδα, αὐτοί οἱ παμφάγοι, νὰ ἄρουν τὴν ἀπαγόρευση εἰσόδου του στὸ Ὅρος, ποὺ ἴσχυε κοντὰ, γιὰ ὁλόκληρη δεκαετία.
Γιὰ τὴν ἀχρηστία καὶ τὴν σκανδαλώδη δημιουργία, διατήρηση ὐτοῦ του τελείως, καταστρεπτικοῦ γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ συμφέροντα, τῆς Πολιτείας, φορέα τοῦ «ΚΕΔΑΚ», σᾶς παραπέμπουμε νὰ διαβάσετε καὶ τὴν ἀποκλειστικὴ συνέντευξη τοῦ κ. Γιάννη Ταυλάκη στὸ “Χάος”, ἀριθμός φύλ. 31 / 28-2-2003.

<Χ>

_*****_

Σ.Σ.<Χ>: Η ΗΡΩΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΗ ΤΑΥΛΑΚΗ ΣΤΟ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 31 ΦΥΛΛΟ ΜΑΣ, ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΗΣ 10ης ΕΦΟΡΙΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ...
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΛΕΓΕ ΜΕ «ΥΜΑΘ»), ΤΟΤΕ, ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΚΑΛΥΠΤΟ!.. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΓΓΙΞΕ ΚΙΟΛΑΣ!.. ΤΟ ΑΝΙΚΑΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΙΜΙΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ…
(ΕΚΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ «ΖΑΧΟΠΟΥΛΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ»)
Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ κ. ΤΑΥΛΑΚΗ ΣΤΟ "ΧΑΟΣ", ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΧΡΟΝΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ!


Ο Εκδότης του "Χάους


Όπου η ανέχεια και οι ανυπέρβλητες δυσκολίες θα εξαναγκάσουν τους μοναχούς, να εγκαταλείψουν το Αγιονόρος. Χρειάζεται πολύ προσοχή, σήμερα υπάρχουν στο Αγιονόρος άνθρωποι με εμπειρία και με βάθος γνώσης που είναι σε θέση να διαχειριστούν αυτά τα πράγματα, νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε το θάρρος να βάλουμε κάτω το θέμα δρόμοι στο Αγιονόρος, και εσωτερικοί και πρόσβασης, να βρεθεί η καλύτερη λύση για το μέλλον του τόπου.

Επειδή το έθεσες ανοιχτά, στην κρίση και στην πρωτοβουλία των Αθωνιτών μοναχών, θα το πω κι εγώ ανοιχτά για την «Μαρίνα Ελλιμενισμού Τουριστικών Σκαφών» που ετοιμάζουν στην Ουρανούπολη στυλ γκέτο, και για το περιβόητο άβατο του Άθω. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχει ένα «κράτος εν κράτει» που καλλιεργούν οι «άγιοι πατέρες», υπεύθυνη δήλωση καταγεγραμμένη στο <Χ> ανώτερου διοικητικού στελέχους του Κράτους, λέει και τονίζει ιδιαίτερα: «Το Αγιονόρος είναι Ελλάδα»…

Κοίταξε… Όλα αυτά δεν είναι τόσο απλές απαντήσεις. Σε ένα τέτοιο ερώτημα. Και το λέω δεν είναι διότι, πρέπει κανείς να πάει κατ’ αρχήν στο ισχύον νομικό καθεστώς. Δηλαδή, για να εξαγάγει κανείς σωστά συμπεράσματα, πρέπει να δει, ποια είναι τα δικαιώματα του Αγίου Όρους που προβλέπονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος; Και τα οποία είναι κατοχυρωμένα από το πρώτο-πρώτο Σύνταγμα που έγινε, μετά την προσάρτηση της Μακεδονίας -και του Αγίου Όρους- στην Ελλάδα. Συνεπώς, δεν μπορεί κανείς να τα αμφισβητήσει αυτά τα δικαιώματα!
Σύμφωνα λοιπόν, με το Σύνταγμα της Ελλάδος, το άρθρο 105, «Το Αγιονόρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους. Του οποίου Κράτους η εξουσία, παραμένει άθικτος επί του Αγίου Όρους». Αυτό σημαίνει ότι ο τότε νομοθέτης -ο Ελευθέριος Βενιζέλος αν θυμάμαι καλά- πολύ προσεκτικά επέλεξε τις λέξεις, με τις οποίες κατοχύρωσε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του Αγίου Όρους. Την ίδια εποχή συντάχθηκε και ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους, ο οποίος μπαίνει στα επί μέρους ζητήματα του τρόπου λειτουργίας. Νομίζω λοιπόν, το ξανά λέω, ότι πρέπει να είμαστε παρά πολύ προσεκτικοί.
Το Άγιον Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο Τμήμα του Ελληνικού Κράτους. Το Ελληνικό Κράτος έχει όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα επί του Αγίου Όρους. Αλλά παραχωρεί το δικαίωμα αυτοδιοίκησης στις 20 Μονές του. Αυτό το έκανε ο νομοθέτης –τότε- γιατί ήθελε να δώσει στο Αγιονόρος, έναν χαρακτήρα ανεξαρτησίας, όσον αφορά τις καθημερινές κινήσεις των Πατέρων, και όχι ανεξαρτησίας ως προς τα φρονήματα, τα εθνικιστικά ή εθνικά τους, είναι προφανές, οι μοναχοί του Αγίου Όρους είναι Έλληνες. Όχι μόνο γιατί το λέει το Σύνταγμα και ο Καταστατικός Χάρτης, αλλά και από τη συνείδησή τους. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πάνω σ’ αυτό. Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή, και από την πλευρά των Πατέρων, τώρα, αυτό το δικαίωμα της αυτοδιοίκησης, πως θα το διαχειριστούν, ή θα το μεταχειριστούν, ώστε να αποβεί, σε όφελος της υπόθεσης…

Και να μην είναι καταχρηστικό…

Βεβαίως, και να μην είναι καταχρηστικό. Εδώ είναι τα προβλήματα! Και η Πολιτεία πρέπει να προσέξει να μην παραβιάζει το αυτοδιοίκητο, και οι Πατέρες πρέπει να προσέξουν να μην επεκτείνουν το αυτοδιοίκητο. Πέραν της έννοιας του αυτοδιοικήτου που δώσαμε, ούτως ώστε αυτό να μεταφέρεται στο αυτόνομο! Το οποίο είναι τελείως διαφορετικό. Χρειάζεται προσοχή και από τις δύο πλευρές, να συνυπάρχουν ειρηνικά αυτά τα δυο γνωρίσματα, και να συνεχίσουν τον ιστορικό τους βίο.
Είναι λάθος, η Ελλάδα να «καθυποτάξει» το Αγιονόρος, και είναι λάθος το Αγιονόρος, να αποτινάξει την κυριαρχία του Ελληνικού Κράτους. Πιστεύω ότι οι σωστές ισορροπίες, δημιουργούν και τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να συνεχίσει ο τόπος να ζει ειρηνικά και παραγωγικά. Για το σκοπό που υπάρχει το Άγιον Όρος.
Εγώ θεωρώ σήμερα ότι οι Πατέρες έχουν παιδεία, έχουν πείρα, και είναι σε θέση να διαχειριστούν τα πράγματα αυτά, αν μου επιτρέπεται να πω μία κουβέντα, δεν πρέπει να φοβούνται πράγματα που δεν φοβάται κανένας κοινός θνητός Έλληνας. Δεν πρέπει να φοβάται κανείς την Εξουσία σήμερα, παλιότερα όλοι τη φοβόμασταν, τον χωροφύλακα τον εφοριακό τον δικαστή κ.λ.π. Στις μέρες μας αυτές οι έννοιες είναι οικείες, γιατί μέσα από τα Μ.Μ.Ε. τον Τύπο, όλα αυτά είναι τμήματα ζωής. Έτσι πρέπει και οι Πατέρες να αντιμετωπίζουν το Κράτος και να μην θεωρούν ότι όταν εμφανίζεται μια υπηρεσία, αυτή η υπηρεσία θα τους πάρει το κεφάλι. Ενθυμούμενοι ίσως, τι γίνονταν στους διαφόρους πολέμους στο παρελθόν. Εδώ η κοινωνία των ανθρώπων είναι απλοποιημένη. Η Κοινωνία των ανθρώπων επικοινωνεί. Οι Πατέρες πρέπει να πάρουν αυτό το αίσθημα της ασφάλειας απέναντι του Ελληνικού Κράτους με την έννοια της κυριαρχίας, και να μην αισθάνονται καταπίεση, εκεί που δεν υπάρχει καταπίεση! Όταν πάει μια Ελληνική Δημόσια υπηρεσία να κάνει κάτι στο Αγιονόρος, δεν σημαίνει ότι αφαιρεί κάτι από αυτό. Όπως δεν αφαιρεί τίποτα από το Δήμο για παράδειγμα, όταν εμφανίζεται η Πυροσβεστική υπηρεσία να σβήσει μια φωτιά. Δεν θα ενοχληθεί κανείς στο Δήμο που θα εμφανιστεί η Π.Υ., τουναντίον θα ευχαριστηθεί. Ούτε προσέβαλλε το «αυτοδιοίκητο του Δήμου» η Πυροσβεστική με την εμφάνιση της.
Οι Πατέρες τα καταλαβαίνουνε, ίσως και καλύτερα από όλους μας αυτά τα πράγματα, δεν έχουν κανένα λόγο να αισθάνονται ότι θίγεται το αυτοδιοίκητο όταν εμφανίζεται μια υπηρεσία για να κάνει τη δουλειά της…
Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις, μια μικρή μερίδα ή μονάδα ανθρώπων, δεν συμμερίζεται αυτά τα πράγματα... Δεν υπάρχει λόγος να τα θεωρεί κανείς υπαρκτά προβλήματα…
Εγώ νοιώθω πολύ υπερήφανος γιατί, ζώντας 26 χρόνια στο Αγιονόρος, ότι πρόσφερα το πρόσφερα με πολύ αγάπη αφιλοκερδώς, έχω εισπράξει την αγάπη των Πατέρων, αισθάνομαι πάρα πολύ υπερήφανος γι’ αυτό.
Δεν πετύχαμε αυτά που θέλαμε και στο βαθμό που θα θέλαμε, ίσως. Αλά φταίνε και οι διάφορες συγκυρίες, τα οικονομικά, να μην το ξεχνούμε αυτό…



*

Ανοίγουμε ένα άλλο θέμα κ. (…), τελείως ανεξάρτητο που θα απο τελέσει από μόνο του μια ξεχωριστή ενότητα, ή έρευνα. Υπάρχει το «Κέντρο Διαφυλάξεως Αγιορείτικης Κληρονομιάς», το γνωστό και ως «ΚΕΔΑΚ». Επ’ αυτού, τι έχουμε να πούμε που πρέπει να το πούμε, ακ μα και αν κάποια πράγματα δεν ειπώθηκαν ποτέ γι’ αυτό, ή πρέπει τέλος πάντων, κάποιος να τα πει. Εγώ νομίζω ότι υπάρχουν πολλά να ειπωθούν. Ποιο είναι αυτό το περιβόητο «ΚΕΔΑΚ», η κατ’ εξοχήν ερώτηση, το λέω ειλικρινά, κανείς, ούτ’ εγώ μπόρεσα να καταλάβω τόσα χρόνια, ποιο είναι και τι κάνει το «ΚΕΔΑΚ» στον Άθω;

Θα συμφωνήσω απόλυτα στον υπαινιγμό σου ότι πράγματι, αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα… Και θα μπορούσαμε να μιλάμε μέρες γι’ αυτό. Θα πούμε κάποια πράγματα, όσα μπορέσουμε και όσα προλάβουμε.
Το «ΚΕΔΑΚ» είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία! Και μακρά ιστορία. Έκλεισε 20 χρόνια ζωής, και είναι το δημιούργημα μιας περιόδου, όπου διάφορα συμφέροντα καλώς ή και καμιά φορά κακώς εννοούμενα, οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του Κέντρου. Ο τρόπος που δημιουργήθηκε αυτό το Κέντρο, εξ’ αρχής, δημιούργησε πολύ σοβαρά λάθη. Παρά την καλή προσπάθεια του νομοθέτη.

Έχει έδρα το ΥΜΑΚ-Θ;

Ναι… Ήταν μια επιλογή του αειμνήστου Κων/νου Καραμανλή, ενώ είχαν γίνει διάφορες προτάσεις ως προς το που θα ανήκει αυτό το Κέντρο, ο ίδιος αποφάσισε τελικώς, να το εντάξει στο ΥΜΑΚ-Θ. Με προϊστάμενο τον εκάστοτε Υπουργό. Ο οποίος διορίζει και το Διευθυντή του, σύμφωνα με το νόμο, καθώς επίσης και το Δ.Σ. του.
Ας τα πάρουμε κι εδώ, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Το «ΚΕΔΑΚ», είναι ένα εγκεφαλικό δημιούργημα κάποιων ανθρώπων. Όλα αυτά έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί, δεν έχω πρόβλημα να τα πω κι εγώ άλλη μια φορά.
Δημιουργήθηκε παραμονές της ένταξης της Ελλάδος στην Ε.Ο.Κ. Οι φήμες που κυκλοφορούσαν τότε, σε μας που ζούσαμε από κοντά τα γεγονότα, ήταν το Αγιονόρος θα πάρει «χονδρές» επιχορηγήσεις, άρα έπρεπε να φτιαχτεί ένας μηχανισμός, για να μπορέσουν αυτές οι επιχορηγήσεις να εισρεύσουν προς το Αγιο νόρος. Να υλοποιηθούν. Βεβαίως, ο καθένας ξέρει ότι τα εγκεφαλικά δημιουργήματα, δεν οδηγούν πουθενά! Και αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Όχι απλώς ήταν ένα εγκεφαλικό δημιούργημα, αλλά ήταν και ένα ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ! Αν σκεφθεί κανείς ότι συνεστήθη μία τεράστια Υπηρεσία, περίπου 70 υπαλλήλων, χωρίς ουδείς εξ’ αυτών, να έχει υπάρξει υπάλληλος! Χωρίς ουδείς εξ’ αυτών, να έχει πάει ποτέ στο Αγιονόρος! Είναι σαν να αναθέσουν σήμερα εσένα εδώ, να συστήσεις το στρατό της Γουατεμάλα! Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα οποιαδήποτε κινήματα ή τους αντάρτες εκεί!
Δεν έχεις πάει ποτέ στη Γουατεμάλα, δεν ξέρεις τη γλώσσα, δεν είσαι από κει, σου αναθέτουν να συστήσεις εδώ ένα γραφείο, να κάνεις αυτό που είπα... Ακριβώς το ίδιο πράγμα έγινε με το «ΚΕΔΑΚ»!
Επρόκειτο για ένα εγκεφαλικό δημιούργημα, το οποίο ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής το περιέβαλε με φροντίδα, αυτό είναι αλήθεια. Με πολύ φροντίδα μάλιστα, σε μια προσπάθεια να δώσει μία ώθηση στα πράγματα. Γιατί;
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία, που μέχρι τότε ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, είχε ένα μειονέκτημα! Δεν είχε ποτέ πιστώσεις! Με αποτέλεσμα, και τα χρήματα που έφθαναν στο Αγιονόρος, να είναι πενιχρά. Όταν δόθηκε η ευκαιρία να έρθουν οι κανονικές πιστώσεις για να γίνουν τα έργα που θέλαμε να γίνουν, αφαίρεσαν το έργο από την αρχαιολογική υπηρεσία. Και το ανέθεσαν σε έναν ανύπαρκτο φορέα!..
Είναι πολύ χαρακτηριστικός ο νόμος του «ΚΕΔΑΚ», τον οποίο εγώ θεωρώ μνημείο!.. Μνημείο!.. Πως; δηλαδή, κάποιος συστήνει μία υπηρεσία, η οποία θα αναλάβει ένα τρομακτικό έργο, όχι μόνο σε όγκο αλλά και σε απόλυτη εξειδίκευση -τα θέματα του Αγίου Όρους πρέπει να το τονίσω εδώ, είναι πολύ διαφορετικά από του Μιστρά ή του Ηρακλείου Κρήτης. Είναι διαφορετικά από τα θέματα που αντιμετωπίζει η Ισπανία, ή η Ιταλία! Είναι ένας χώρος απόλυτα ιδιαίτερος, που έπρεπε στοιχειωδώς, τουλάχιστον, ξανά επανέρχομαι, να επανδρωθεί από τους υπηρετούντες υπαλλήλους! Υπήρχαν, τότε «πέντε» άνθρωποι, οι οποίοι υπηρετούσαν σε μια υπηρεσία για το Αγιονόρος. Αντί να πούνε: Ωραία! Έχουμε μια μαγιά «πέντε» ανθρώπων τους οποίους βάζουμε μέσα, και γύρω από αυτούς συσπειρώνουμε άλλους 50… Δημιουργούν μια νέα υπηρεσία, με καμιά απολύτως, πρόσληψη από κανέναν παλιό! Το λέω, η εικόνα που έχω εγώ τουλάχιστον αυτά τα 20 χρόνια που παρακολουθώ τα πράγματα βήμα-βήμα, είναι ίδια μ’ αυτήν που θα έχει κάποιος, όταν ένας ταύρος μαινόμενος, μπει μέσα σε ένα υαλοπωλείο μεγάλο με πολύτιμα, σπάνια κρύσταλλα! Όταν θα βγει ο ταύρος μετά από μία ώρα, ή όταν θα μπουν μέσα οι κάποιοι, γιατί ο ταύρος μπορεί και να μη βγει ποτέ, θα αντικρίσουν μια εικόνα στην οποία, δεν θα υπάρχει απολύτως, τίποτα! Δεν θα υπάρχει τίποτα στη θέση του, θα έχουν καταστραφεί τα πάντα -θα είναι ευτυχής και ο «ταύρος»- δεν θα υπάρχει όμως, ούτε ένα κρύσταλλο!
Αυτή την αίσθηση έχω εγώ, αλλά και ο καθένας το κατανοεί. Αυτοί οι 50 άνθρωποι που τους τοποθέτησε τότε ο καθηγητής κ. Μουτσόπουλος, και είναι προς τιμήν του γιατί αντιλήφθηκε του τι επρόκειτο να γίνει, τους είπε, τουλάχιστον: «Ελάτε να σας πάω, να σας δείξω που βρίσκεται το Αγιονόρος;»...
Η πρώτη επίσκεψη των 50 περίπου υπαλλήλων του «ΚΕΔΑΚ» αγαπητέ φίλε (…), έγινε με καράβι, αξέχαστο θα μου μείνει, το 1982, για ένα και μοναδικό σκοπό. Να μάθουν οι «50», κατά που πέφτει το Αγιονόρος;
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι -και μη γελάς- διαχειρίστηκαν επί 20 χρόνια τώρα, την Κληρονομιά του Αγίου Όρους. Με κονδύλια μυθικά για τα μέτρα της Ελλάδος και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, το επαναλαμβάνω, ΜΥ-ΘΙ-ΚΑ! Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο ιδρυτικός νόμος του «ΚΕΔΑΚ», προέβλεπε «προικοδότηση» 300 εκατομ. δραχμών, το 1981 που δημιουργήθηκε!.. Το 1981 τα 300 εκατομ. δραχμές, ήταν ένα μυθικό ποσόν, όταν η αρχαιολογική υπηρεσία σε ετήσια βάσει, έπαιρνε λιγότερο από 5 εκατομ. για να μην πω πολύ λιγότερο!.. Κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές παίρναμε!..
Ξαφνικά λοιπόν, γίνεται μία τέτοια «προικοδότηση» προς το «ΚΕΔΑΚ», η οποία όπως μπορεί να αντιληφθεί κάποιος, ήταν σαν να άνοιξε κανείς τον ποταμό Νείλο, και να τον έβαλε μέσα σε έναν ξεροπόταμο της γειτονιάς! Περί αυτού επρόκειτο. Ξαφνικά έπεσαν τεράστια κονδύλια σε μία υπηρεσία, η οποία δεν είχε υπόσταση δεν είχε ύπαρξη! Ούτε γραφείο καν, είχε! Αυτά τα κονδύλια έπρεπε κάπου να διοχετευτούν!..
Όλα αυτά που είπα, για μένα είναι η πικρή πλευρά της δημιουργίας του «ΚΕΔΑΚ». Και θεωρώ σωστή την άποψη του τότε κυβερνήτη, να φτιάξουμε ένα Ίδρυμα για το Άγιον Όρος. Με βρίσκει απολύτως σύμφωνο, έχω την εντύπωση όμως, ότι το εγκεφαλικό, όπως το αποκαλώ αυτό δημιούργημα, δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Και αυτό, ήταν το τραγικό λάθος!..
Τι έπρεπε να γίνει; Έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το υπάρχον δυναμικό, με την οποιαδήποτε νέα νομική μορφή, ώστε να μπορέσει το νέο αίμα που θα έρθει, να εμβολιαστεί με το λίγο, το παλιό, που είχε όμως, μια τεράστια εμπειρία στο συγκεκριμένο χώρο! Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα είχαμε αποφύγει τραγικά λάθη και τραγικές συνέπειες τις οποίες βιώνουμε σήμερα!..
Το «ΚΕΔΑΚ», είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Πάρα πολύ πονεμένη ιστορία. Αυτό που με τρομάζει δεν είναι αυτός ο χαρακτηρισμός στον οποίο κανείς μπορεί να διαβλέψει ότι υποκρύπτονται συντεχνιακά συμφέροντα, μικροσυμφέροντα… Δεν αντιλέγω, ούτε μπορώ να παραβλέψω πως, ως αρχαιολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού, μου καλοφαίνεται που φτιάχτηκε μία άλλη υπηρεσία! Είναι φυσικό εξ’ άλλου. Η αντίδρασή μου, όχι, δεν είναι σ’ αυτό. Παρόλο που έχουμε φύγει. Η τοποθέτησή μου, δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτό το πράγμα και το ξέρουνε όλοι όσοι είναι μέσα στο «ΚΕΔΑΚ»… Απόδειξη, από την ημέρα που ανέλαβα (…) της υπηρεσίας, είμαι καθημερινώς εκεί. Η αντίδρασή μου είναι αλλού! Η αντίδρασή μου είναι στο ότι, δημιουργήθηκε μια υπηρεσία χωρίς να ενταχθεί σ’ αυτήν την υπηρεσία η υπάρχουσα μαγιά! Η οποία θα βοηθούσε στη νέα υπηρεσία να βρει το σωστό της δρόμο. Αυτή είναι η ένστασή μου. Και ήταν πάντοτε. Έχω προτείνει πολλές φορές στους κατά καιρούς υπουργούς που έτυχε να βρεθούμε επί λέξει: «Γιατί κρατάτε δυο υπηρεσίες για το Άγιον Όρος; Ενοποιείστε τις». Δώστε το «ΚΕΔΑΚ» στην Αρχαιολογική Υπηρεσία ή δώστε την Αρχαιολογική Υπηρεσία στο «ΚΕΔΑΚ»; Δεν μπορεί να υπάρχουν δύο υπηρεσίες, οι οποίες εκ των πραγμάτων στην εφαρμογή των καθηκόντων τους, βρίσκονται αντιμέτωπες!..
Ανακεφαλαιώνοντας, θεωρώ ότι, η μεν πρόθεση των κυβερνώντων ήταν όμως ήταν και είναι δημιούργημα απίστευτης τρέλας!.. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ!.. Το τονίζω αυτό, επειδή συμμετέχω μέσα στο «ΚΕΔΑΚ». Βγαίνουνε κατά καιρούς διάφορα δημοσιεύματα, δεν λέω κάτι καινούργιο… Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας…
Θεωρώ ότι το «Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορείτικης Κληρονομιάς», η επόμενη γενιά -γιατί κάποτε θα ’ρθεί και στην Ελλάδα ο πολιτισμός, δεν μπορεί!.. Κάποια στιγμή, θα βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση! Θα βάλει μία πολύ μαύρη τελεία σ’ αυτό το πράγμα που ονομάζεται «ΚΕΔΑΚ»! Αρκεί να πω ένα πράγμα μόνον, το οποίο είναι και γνωστό τοις πάσι!
Το «ΚΕΔΑΚ» είναι ο μόνος οργανισμός στον κόσμο, που πρωτοτυπεί στο εξής. Κι όταν λέω σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.
Θεωρείται αυτονόητο, ότι ένα μνημείο, αντιμετωπίζεται ως μνημείο και όχι σαν πολυκατοικία! Υπάρχει λοιπόν ένας ειδικός νόμος σε όλα τα κράτη του κόσμου που λέει: «Τρόπος επέμβασης επί των Μνημείων». Ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τους άλλους νόμους που λεν: «Τρόπος επέμβασης επί των γεφυριών, δρόμων, λιμανιών, κ.λ.π.» Εδώ έχουμε την… ιστορική πρωτοτυπία! Το «ΚΕΔΑΚ», λειτουργεί με βάσει το Νόμο περί Δημοσίων Έργων. Και «αναστυλώνει» τα μνημεία του Αγίου Όρους! Και αυτό, ας το καταλάβει ο καθένας όπως θέλει. Είναι πραγματικά σχιζοφρένεια, να σκέφτεται κάποιος ότι στον 21ο αιώνα υπάρχει ένα κράτος, το οποίο δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει το μνημείο από το δρόμο! Το μνημείο από το γεφύρι! Και, οι αμοιβές που εφαρμόζονται για τις εργασίες έμψυχου και άψυχου υλικού, είναι αυτές που βγαίνουν από τον ίδιο Α.Τ.Ο.Ε. των δημοσίων Έργων!.. Δεν θα επεκταθώ σε άλλα πρακτικά πράγματα -γιατί αυτά λέω. Έχω περίπου πέντε χρόνια στο Δ.Σ. του «ΚΕΔΑΚ» ως μέλος και έχω τονίσει κατ’ επανάληψη, και στην πολιτική ηγεσία των υπουργείων, και των δυο, και σε όλους, αυτό που συμβαίνει, είναι σχι-ζο-φρε-νι-κόν!.. Είναι δυνατόν να πούμε σε έναν αναστηλωτή, πάρε το νόμο περί δημοσίων έργων, και προσάρμοσε την αναστύλωση του μνημείου μέσα σ’ αυτό το νόμο; Ακολουθώντας το νόμο αυτό, το έργο θα είναι ένα δημόσιο έργο, όπως ζούμε όλα τα δημόσια έργα στην Ελλάδα. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Αλλά ο καθείς πιστεύω, μπορεί να φανταστεί για παράδειγμα, αν στον Πύργο της Ουρανούπολης εφαρμόζονταν αυτός ο νόμος περί δημοσίων έργων, τι θα είχαμε; Θα το πω εγώ τι θα είχαμε. Σε ένα χρόνο, θα είχε αναστυλωθεί ο Πύργος, αλλά Πύργος δεν θα υπήρχε!.. Θα υπήρχε ένα ωραίο κτίριο, μια ωραία… πολυκατοικία!.. Ναι, μια πολυκατοικία!..
Αυτό που είπαμε στο «ΚΕΔΑΚ» εμείς, το λέμε και δεν θα πάψουμε να το φωνάζουμε, είναι ότι το Άγιον Όρος που παρέλαβε το «ΚΕΔΑΚ» το κατέστρεψε! Τα μνημεία δεν υπάρχουν! Όπου ακούμπησε το «ΚΕΔΑΚ», τα μνημεία δεν είναι μνημεία, είναι «ρεπλίκες»! Είναι αντίγραφα –μερικές φορές καλά, να το πούμε κι αυτό- αλλά δεν είναι μνημεία! Σβήστηκε από πάνω τους η ιστορική μνήμη, ο ιστορικός χαρακτήρας των μνημείων! Όταν σε έναν πύργο και πάλι για παράδειγμα, αντί να αποτυπώσεις τα στοιχεία του πύργου. Αντί να αφαιρέσεις με πολύ προσοχή το σάπιο ξύλο και να το αντικαταστήσεις με το καινούργιο κρατώντας και ότι από το παλιό είναι καλό. Αντί να γίνουν όλα αυτά, και όλα τα άλλα, γίνεται τι; Βάζουμε μία μπουλντόζα, η οποία ξηλώνει από πάνω μέχρι κάτω ότι υπάρχει μέσα στον πύργο σε μία μέρα! Τα πετάμε όλα στη θάλασσα, και ξεκινούμε έναν πύργο καινούργιο κτίριο, βάζοντας καινούργια ξύλα καινούργιες πέτρες καινούργιους σοβάδες. Βάζουμε κι ένα ωραίο «καπέλο» από πάνω, και… Να τος ο βυζαντινός πύργος! Που; Ποιος; Πύργος βυζαντινός δεν υπάρχει!.. Και θα υπήρχε, αν είχαμε κρατήσει όλα του τα τεκμήρια που παρέπεμπαν στο βυζαντινό πύργο. Το λέω με πολύ πόνο αυτό, γιατί στη συνάντηση του «Ευρωπαϊκού Κέντρου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων», διαπίστωσα το εξής. Αλλόθρησκοι, «απολίτιστοι», αφρικανοί, ή και από την ανατολή. Άκουσα στις διαλέξεις που μας έκαναν, με πόση φροντίδα πλησιάζουν κάθε βυζαντινό μνημείο που σώζεται στη χώρα τους! Και είναι τραγωδία εμείς, οι Έλληνες, που θέλουμε να λεγόμαστε οι συνεχιστές του Βυζαντίου, να ερχόμαστε με τον πλέον απίστευτα χονδροκομμένο τρόπο, να καταστρέφουμε τα μνημεία στο όνομα «υπάρχουν τα χρήματα και πρέπει να τα καταναλώσουμε»! Πολύ ωραία! Καταναλώστε τα, φάτε τα λεφτά, φάτε και τα μνημεία! Και στο τέλος, να φτύσουμε ότι μας έχει απομείνει από το φαγοπότι!
Αυτή είναι η πικρία μου και δεν είναι συντεχνιακή.
Να διευκρινίσω ότι εγώ και οι συνεργάτες μου είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν τα βλέπουμε συντεχνιακά. Δεν μας ενδιαφέρει σε τελική ανάλυση… Θα το πω πολύ πεζά -γιατί θέλω να προσγειώσω τη συζήτηση στα πολύ πεζά πράγματα. Ποσώς «μας ενδιαφέρει», εάν το μνημείο τάδε το αναστυλώσει το «ΚΕΔΑΚ» ή η αρχαιολογική υπηρεσία. Εμείς δεν θα αλλάξουμε μισθό. Το λέω πεζά, γιατί έτσι είναι!.. Ούτε πρόκειται εγώ να γράψω άλλες διατριβές, τη βιβλιογραφία μου δόξα το θεό την έχω, δεν πρόκειται να ασχοληθώ περισσότερο, ίσως και να μη με πάρει ο χρόνος;
Εκφράζω την ιερή μου αγανάκτηση όμως ως Έλληνας φορολογούμενος, και ως κοινός Έλλην πολίτης, λέγοντας πως, δεν είναι δυνατόν άνθρωποι από την Αλγερία που είναι μουσουλμάνοι, να έρχονται στο «Ευρωπαϊκό Κέντρο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων», να παρουσιάζουν αναστηλωτικές εργασίες, κι εγώ που είμαι εδώ, να μην τολμώ να τους πω, τι κάνουμε πραγματικά στο Άγιον Όρος; Τι κάνει το «ΚΕΔΑΚ»!.. Θα με πάρουν με τα ξύλα και θα με δείρουν! Ή το πιο ήπιο, θα μου πούνε, μην μας προσβάλεις μ’ αυτόν τον τρόπο! Όταν αυτοί κρατούν τα ξύλα, αφαιρούν τις τοιχογραφίες, κάνουν αυτό, κάνουν εκείνο... Εμείς εδώ, τα ισοπεδώνουμε όλα, φυσικό είναι εγώ να αισθάνομαι ότι δεν ανήκω σ’ αυτόν τον κόσμο!
Θα σου διηγηθώ ένα περιστατικό γιατί έχει σημασία.
Μέσα στο Δ.Σ. του «ΚΕΔΑΚ» το οποίο εξετάζει όλες τις μελέτες που έρχονται, ζούμε πολλές φορές σκηνές απείρου κάλλους, και μεγάλης τραγωδίας! Συνέβη πριν από λίγους μήνες ένα περιστατικό, που για μένα ήταν πάρα πολύ χαρακτηριστικό. Θα σου έλεγα μάλιστα, και καθοριστικό της στάσης μου! Γιατί από τότε, προβληματίζομαι σοβαρά, κατά πόσο πρέπει να συμμετέχω, πια!

(Εγώ γελώ ακράτητα γιατί τον βλέπω πραγματικά έξαλλο)…

Ναι, βέβαια… Το έχω θέσει προς πάσα κατεύθυνση!.. Θα σου διηγηθώ μία φραστική διαδικασία στο Δ.Σ., το οποίο μου άφησε μια βαθιά εντύπωση απαξίωσης!... Α-πα-ξί-ω-σης!.. Μνημείων, της ιστορικής μνήμης των προγόνων μας. Απαξίωσης κάθε έννοιας πολιτισμού και επιστήμης!
Επρόκειτο για ένα από αυτά τα καθημερινά επεισόδια, σε κάποιο μοναστήρι. Κάποιος ξεκίνησε εργασίες χωρίς τις πρακτικές νόμιμες διαδικασίες. Είναι κάτι που γίνεται, προσπαθείς να το θεραπεύσεις εκ των υστέρων με κάποιο τρόπο που θα βρεις και θα κάνεις.
Εγώ συμμετέχω στο «ΚΕ ΔΑΚ» όπως σου είπα ως μέλος του Δ.Σ. Δεν έχω καμιά απολύτως άλλη αρμοδιότητα. 11μελές είναι το Συμβούλιο, κι εγώ είμαι ένα από τα 11 μέλη του. Ήρθε λοιπόν η καταγγελία ότι, αυτό το μοναστήρι ξεκίνησε ένα έργο, χωρίς να λάβει γνώση η υπηρεσία του «ΚΕΔΑΚ». Προσκομίστηκαν και οι διάφορες φωτογραφίες που έδειχναν το έργο σε εξέλιξη. Λέμε λοιπόν στο Δ.Σ., «τι συμβαίνει εδώ πέρα;». Μας απαντούν, «τίποτα δεν συμβαίνει»!
«Μα πως δεν συμβαίνει τίποτα; Εδώ ξεκίνησε ένα ολόκληρο έργο! Άδειασε μια ολόκληρη πτέρυγα!.. Δεν τηρήθηκαν οι διεργασίες…».
«Τηρήθηκαν…».
«Πως τηρήθηκαν, αφού δεν πάτησε κανείς στο έργο;».
Δεν είχε πάει κανείς ποτέ στο έργο, είχαν ξηλωθεί όλα, και είχαν πεταχτεί στη θάλασσα. Δεν είχε μείνει, τίποτα απολύτως!.. Είμαστε μέσα στο Δ.Σ. του «ΚΕΔΑΚ», το οποίο υποτίθεται απαρτίζουν κορυφές της ζωής του τόπου μας! Δεν είναι τυχαίοι άνθρωποι, είναι καθηγητές Πανεπιστημίου οι περισσότεροι, εγώ ως υπηρεσιακός παράγοντας, προεδρεύει ο Γ.Γ. του ΥΜΑΚ-Θ, παρίσταται και ο Διοικητής του Αγίου Όρους. Καταλαβαίνεις ότι επρόκειτο για ένα Δ.Σ. με πάρα πολύ υψηλόβαθμα στελέχη της κοινωνίας μας. Η συζήτηση λοιπόν προχώρησε –άκου την- στο εξής απίστευτο όριο!
Για λόγους που εγώ δεν κατανοώ, αλλά ούτε και προσπαθώ να ερμηνεύσω, το Δ.Σ. δεν ήθελε να δει την πορεία των εργασιών στο συγκεκριμένο κτίριο! Παρότι οι φωτογραφίες ήταν λαλίστατες! Έλεγαν σε όλους μας πως αυτά τα πράγματα που βλέπαμε στις φωτογραφίες, ήταν αδύνατο να έχουν συμβεί! Κάποιοι εξεμάνησαν κιόλας, μας αποπήραν, «Μα τι θέλετε, επί τέλους, και τι προσπαθείτε να πείτε;».
«Εμείς δεν σας λέμε απολύτως, τίποτα, οι φωτογραφίες το λένε!.. Καταστράφηκε μια ολόκληρη πτέρυγα!..».
«Όχι δεν καταστράφηκε…».
«Και οι φωτογραφίες τι δείχνουν;»…
Περιστρέφονταν ή συζήτηση, γύρω από μια μπουλντόζα, η οποία είχε μπει μέσα στην πτέρυγα της Μονής και έκανε… ανασκαφή! Τα μπάζα τα έβαζε μέσα σε έναν κουβά, τεράστιο δοχείο, και ένας επίσης τεράστιος γερανός, τα πετούσε στη θάλασσα!.. Τι στιγμή που είχαμε πάρει εμείς απόφαση, ότι η υπηρεσία θα έκανε τη συστηματική ανασκαφή για να περισυλλεχθούν με προσοχή τα όποια στοιχεία θα βρίσκαμε…
Έγινε ο σχετικός χαμός! Η συζήτηση δεν έβγαζε πουθενά, καταλήξαμε στο εξής απίστευτο σημείο, στο οποίο μετά έγινε και το τραγικό!
Όταν υπάρχει μια μπουλντόζα η οποία κάνει «ανασκαφή» μέσα στη πτέρυγα του κτιρίου, φορτώνει τα μπάζα στο γερανό ο οποίος τα πετάει στη θάλασσα… Γυρίζει ένα μέλος του Δ.Σ. και μου λέει: «Κύριε (…), σας παρακαλώ πολύ μη χρησιμοποιείτε τη λέξη μπουλντόζα!..». Ετέθη ευθέως το θέμα, εάν αυτό που έβλεπα –την μπουλντόζα- ήταν μπουλντόζα ή δεν ήταν. Απήντησε λοιπόν ο «συνάδελφος» αυτός, ότι στη γλώσσα των τεχνικών, αυτό δεν ονομάζεται μπουλντόζα!.. Οπότε έξαλλος του απάντησα. «Ε, πέστε μου πως ονομάζεται;». Η απάντηση ήταν: «Μπολντοζάκι»!..
Συνήλθα μετά από λίγη ώρα, είπα σας ευχαριστώ πολύ, και από τότε, θεώρησα ότι αυτό είναι μία απαξίωση της σύγχρονης ζωής στην οποία αρνούμαι να συμμετέχω!.. Δεν θέλω να συμμετέχω… Προχωρήστε μόνοι σας… Διότι, αυτό το οποίο κάνετε, υπο-υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής μας, θέλετε να μας παρουσιάσετε το άσπρο μαύρο χάριν ευτελούς, πιθανόν, κέρδους!.. Αν αυτή είναι η τοποθέτησή σας, συνεχίστε το έργο σας, εγώ αρνούμαι ως κοινός θνητός ή ως τελευταίος Έλληνας, αρνούμαι να σας συνοδεύσω στο ταξίδι του παραλογισμού και της σχιζοφρένειας!..
Το είπα αυτό ως χαρακτηριστικό παράδειγμα του «ΚΕΔΑΚ», δεν είναι το μόνο, αυτό είναι μια παρωνυχίδα, έγινε τελευταίως…
Νομίζω ότι με κάτι τέτοια πράγματα, έχει ξεχειλίσει το ποτήρι! Και έχει ξεχειλίσει το ποτήρι, όχι από μία αγανάκτηση, αλλά από μία διαπίστωση ότι το «ΚΕΔΑΚ», είναι ένα εγκεφαλικό δημιούργημα άλλων εποχών, που σήμερα περιφέρεται στον ιερό χώρο του Αγίου Όρους, όπως περιφέρεται εκείνη η τεράστια μπάλα στους πανύψηλους γερανούς, όταν θέλουν να γκρεμίσουν πανύψηλα κτίρια στην Αμερική! Μία μπάλα δέκα τόνων, κρεμασμένη από ένα συρματόσχοινο, παίρνει φόρα, και ισοπεδώνει τα πάντα! Αυτή είναι η δική μου εντύπωση από τη λειτουργία του «ΚΕΔΑΚ». Και έχω χιλιάδες τρόπους να αποδείξω ότι αυτά που λέω, δεν είναι ούτε φαντασία μου, ούτε τίποτα, μα τίποτα, άλλο, απολύτως! Πρόκειται για μία τραγική εξέλιξη στην υπόθεση των αρχαιοτήτων της Ελλάδος, και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο του Αγίου Όρους…
Μια παρένθεση. Εγώ δεν θέλω να παραστήσω τον αλάθητο. Ούτε η υπηρεσία μου δεν έκανε ποτέ λάθος. Ούτε ότι εμείς είμαστε τέλειοι και όλοι οι άλλοι αμαρτωλοί. Δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι μετά από 20 χρόνια δημιουργίας του «ΚΕΔΑΚ», έπρεπε να δούμε ένα «κλικ», μια ευαισθησία η οποία να αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά! Όχι. Δεν την είδαμε, η μπουλντόζα έγινε «μπολντοζάκι», τίποτα περισσότερο!
Όχι ευαισθησία δεν υπάρχει, μία εξαθλίωση των θεσμών βλέπει κανείς, επικαλούμαι και πάλι με αγανάκτηση αυτό το μοναδικό γεγονός, πιστεύω στον κόσμο. Και λέω στον κόσμο, γιατί είδα τους ανθρώπους από την Αλγερία την Τυνησία την Γεωργία την Αρμενία, παντού, στις χώρες αυτές, να υπάρχει ο αρχαιολογικός νόμος που εφαρμόζεται στην αναστύλωση των μνημείων, και όχι ο νόμος που αφορά τα δημόσια έργα. Εδώ στην Ελλάδα, το «ΚΕΔΑΚ» έχει αυτό το ιστορικό ρεκόρ που πρέπει να γραφτεί και στο «Βιβλίο Γκίνες»…

Η απληστία των «αγίων πατέρων», προκειμένου να φτιάξουν κάποια έργα στον Άθω, με ποιον κλίνει; Με το «ΚΕΔΑΚ»; Ή με την υπηρεσία τη δική σας;

Εγώ δεν θα την έλεγα απληστία... Στην ουσία της ερωτήσεως, αν οι Πατέρες συμφωνούν να τις κάνει το «ΚΕΔΑΚ», ή η αρχαιολογική υπηρεσία που ρώτησες, θα απαντήσω.
Και εδώ η απάντηση δεν είναι εύκολη. Και δεν είναι εύκολη γιατί, οι Πατέρες έχουν μια οπτική γωνία δική τους, από την οποία βλέπουν τα πράγματα. Και αυτή είναι του καθενός χρήστη κάποιου ιστορικού χώρου μέσα στον οποίο ζει. Ένας άνθρωπος που ζει μέσα σε ένα ιστορικό κτίριο, έχει κι αυτός τις ανάγκες του. Δεν είναι θεωρητικό μόνο το πράγμα είναι και πρακτικό. Οι Πατέρες για παράδειγμα, θέλουν εύκολα και γρήγορα να λύσουν τα στεγαστικά τους προβλήματα. Και τους το αναγνωρίζω πέρα για πέρα, ως θετικό. Σαφέστατα. Όταν τρέχουν τα κεραμίδια από τη στέγη σου, πρέπει να τα φτιάξεις για να μη σε «πνίξουν» τα νερά!.. Δεν είναι απλή η απάντηση όπως βλέπεις.... Θα δώσω όμως, μια απάντηση και σ’ αυτό.
Νομίζω ιστορικά, έγινε ένα λάθος. Το Αγιονόρος, όπως και όλη η Ελλάδα, έχει δύο διαφορετικά πράγματα. Τα οποία είναι διακριτά το ένα από το άλλο και που σαφώς, μπορούν να περιγραφούν διαφορετικά το ένα από το άλλο. Ποια είναι αυτά;
Στο Αγιον Όρος σήμερα, ζουν άνθρωποι. Οι οποίοι έχουν πρακτικές ανάγκες. Ο νομοθέτης λέει λοιπόν ότι, όταν κάποιος ζει μέσα σε ένα κτίριο, και το χρησιμοποιεί, του δίνουμε το δικαίωμα να κάνει τις αναγκαίες επισκευές για να μπορεί να ζήσει. Έτσι λοιπόν. Πρώτον, όλα τα κτίρια μετά το 1830 -κι εδώ είναι το σύνολο των κτιρίων του Αγίου Όρους στα οποία κατοικούν μοναχοί, οι λεγόμενες κόρδες των μοναστηριών- αυτές να αναστηλώνονται με βάση το νόμο του 1830. Δεύτερον, τα κτίρια που χρονολογούνται πριν από τα 1830. Ο νόμος τα χαρακτηρίζει ως αρχαιότητες. Με την έννοια, όχι ότι αυτό είναι αρχαίο και δεν το «ακουμπάω», αλλά με την έννοια ότι, οποιοσδήποτε θέλει να επέμβει πάνω σ’ αυτά, θα εφαρμόσει το νόμο «περί επεμβάσεως επί αρχαίων κτισμάτων».
Αυτό το τόσο στοιχειώδες πράγμα, δεν μπόρεσε ποτέ να το βάλει κανείς στο μυαλό, κανενός! Γιατί ο καθένας συγχέει τη λέξη Άγιον Όρος με τα δένδρα τα λιμάνια τα χειρόγραφα τις εικόνες. Και ο καθένας έχει μία άποψη αλαλούμ για όλα μαζί αυτά τα ζητήματα! Αυτά για μένα είναι μεσαιωνικά πράγματα! Εγώ θεωρώ απόλυτα ξεκαθαρισμένο ότι, θα μπορούσαν οι Πατέρες με τα συνεργεία που διαθέτουν οι ίδιοι μέσα στο Όρος, να «αναστυλώσουν» και να βάλουν σε χρήση τα κτίρια στα οποία οι ίδιοι ζουν. Έχουν ωραιότατα συνεργία και μπορούν να το κάνουν. Και μπορούν να φτιάξουν όλα τους τα κτίρια μετά το 1830 χωρίς να τους ενοχλήσει κανείς. Αν ήθελαν και τη γνώμη μας σε κάποιο δύσκολο σημείο, ευχαρίστως να τους την πούμε. Η Αρχαιολογική υπηρεσία δεν παρεμβαίνει στα κτίρια μετά του 1830. Δεν έχει και λόγους εξ’ άλλου, γιατί έχει τόσα πολλά αρχαία κτίρια, που και να ήθελε να το κάνει, ήταν αδύνατο!
Τα κτίρια πριν το 1830, δεν έχουν σχέση με τη ζωή των Πατέρων. Αυτό που λέμε το κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου. Τα Καθολικά των Μονών για παράδειγμα, τα οποία είναι τεράστια κτίρια και το ξέρουν πολύ καλά οι Πατέρες, έχουν τοιχογραφίες ψηφιδωτά εικόνες. Και όλοι καταλαβαίνουν ότι, το να βάλει κανείς χέρι σε ένα τέτοιο μνημείο, θέλει μια προετοιμασία. Θέλει μελέτη. Άρα, ο καθένας ξέρει ότι για τα κτίρια, κυρίως του 20ου και 19ου αι ώνα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Έπρεπε κατά τη γνώμη μου, να διαχωριστεί το πράγμα και στα κτίρια πριν από το 1830 να γίνονται επεμβάσεις, αλλά με την ευαισθησία του νόμου περί αρχαιοτήτων και όχι του νόμου περί δημοσίων έργων! Αυτό το τονίζω, γιατί έχω ζήσει σκηνές και γεγονότα μέσα στο «ΚΕΔΑΚ», που δεν τιμούν κανέναν μας! Και πραγματικά μας φέρνουν σε απόγνωση.
Θεωρώ ότι τα κτίρια πριν από το 1830, έπρεπε αναστηλωτικά να τα διαχειρίζεται η αρχαιολογική υπηρεσία. Και το τονίζω, αυτό ήταν το μικρό «κομμάτι» των χρημάτων. Το μεγάλο «κομμάτι» ήταν στα νεότερα κτίρια, για τα οποία εμείς είπαμε, κάντε τα ότι θέλετε. Σε ένα κτίριο του 1910, 30, και 60, σάπισε ένα ξύλο ή έπεσε ένα μπαλκόνι, φτιάξτε το. Εμείς δεν είχαμε ποτέ, καμία αντίρρηση. Σε ένα κτίριο του 12ου αιώνα όμως, που σώζει το μισό σκελετό του επάνω, να το πετάμε στη θάλασσα με την λογική των Δημοσίων έργων;
Οι απάντηση στο ερώτημα έχει ως εξής. Οι Πατέρες καλώς θέλουν τα χρήματα. Αλλά για τα κτίρια μετά το 1830 που είναι και το μεγάλο μερίδιο όπως είπα.
Για τα παλαιότερα κτίρια, έπρεπε να πουν σε μας, στην αρχαιολογική υπηρεσία, «στρώσου εδώ μέσα, και κάνε τη δουλειά σου». Αυτός είναι ο ρόλος της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Τι θα κάνει; Θα φροντίσει να κρατήσει εν ζωή τα αρχαία κτίρια και να τα παραδώσει στην επόμενη γενιά.
Το «ΚΕΔΑΚ» αντ’ αυτού, εφάρμοσε το νόμο περί δημοσίων έργων με όλες τις θλιβερές συνέπειες που μας προέκυψαν. Να λέει ο εκάστοτε υπουργός, το «ΚΕΔΑΚ» να πάει από δω, το «ΚΕΔΑΚ» να πάει από κει!
Το προσωπικό της αρχαιολογικής υπηρεσίας δεν αξιοποιήθηκε ούτε από το «ΚΕ ΔΑΚ» που μας είδε ως ανταγωνιστές, ούτε από την Ιερά Κοινότητα η οποία έχει έ ναν έμφυτο φόβο -εν μέρει δικαιολογημένο, «όπου πάει η αρχαιολογική υπηρεσία, όλα πάνε αργά, τίποτα δεν τελειώνει, ποτέ»! Αν είχαμε όμως εμείς τα κονδύλια που έχει, και δίνουν σήμερα στο «ΚΕΔΑΚ», σαφέστατα θα τελειώναμε τις οποιεσδήποτε εργασίες μας, και πολύ πιο γρήγορα από αυτούς μάλιστα.
Κι εδώ θα κάνω πάλι μία άλλη παρένθεση. Οι Πατέρες μέχρι σήμερα μας εμπιστεύονται απολύτως τη συντήρηση των κειμηλίων, σε ότι αφορά τα κειμήλια, τα συντηρούμε εμείς.
Μια διαπίστωση διδακτική για όλους μας. Από το 1980, ξεκινήσαμε τη σύσταση ειδικών συνεργείων συντήρησης χειρογράφων. Και λέω ειδικών γιατί δεν υπάρχουν στην Ελλάδα οργανωμένα συνεργεία να συντηρούν περγαμηνές και χρυσόβουλα. Έτσι, η αρχαιολογική υπηρεσία, κατήρτισε συνεργία εκ του μηδενός, προκειμένου να καλύψει αυτή την ανάγκη. Τα χρόνια πέρασαν, κάναμε πλέον πολυπληθή συνεργία, εξειδικευμένα, και, μόλις «εμφανίστηκαν» τα χρήματα –η συντήρηση ενός χειρογράφου είναι μία πολύ επίπονη εργασία για την οποία μπορούμε να μιλήσουμε μια άλλη φορά, το χειρόγραφο είναι ένας φορέας πολιτισμού αμυθήτου αξίας, ως φορέας πολιτισμού- από τη στιγμή που εμφανίστηκαν τα χρήματα, εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να αυξήσουμε τη δραστηριότητα μας, και να καλύψουμε την ανάγκη σε χρόνο ελάχιστο, για τον οποίο μας κατηγορούν ότι αργοπορούμε.
Παίρνουμε αυτή τη στιγμή από το «ΚΕΔΑΚ» τα χρήματα που χρειάζονται για τη συντήρηση των χειρογράφων, και που είναι μόλις το 6% του προϋπολογισμού του! Και σε έξι μήνες, το χειρόγραφο το επιστρέφουμε στο μοναστήρι. Και είναι άξιο θαυμασμού να πας να τα δεις αυτά τα χειρόγραφα που έχουμε επιστρέψει στα μοναστήρια, Βατοπαίδι, Σιμωνόπετρα, Λαύρα, Ιβήρων. Να διαπιστώσεις ότι η αρχαιολογική υπηρεσία, δεν έχει κανένα απολύτως, πρόβλημα να κάνει σωστά και γρήγορα τη δουλειά της. Το πρόβλημά της, είναι τα χρήματα, για να την κάνει! Και από τη στιγμή που τα χρήματα δεν της δίδονται, η αρχαιολογική υπηρεσία δεν χρησιμοποιεί μεθόδους μαγείας για να το κατορθώσει, χρησιμοποιεί μικροσκόπια και ανθρώπους στα οποία κάθονται όλη μέρα από πάνω για να κάνουν το έργο τους. Αν μας δώσουν τα μέσα, τα αξιοποιούμε. Αν δεν μας τα δώσουν, δεν μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε.
Φοβούμαι λοιπόν, ότι η εμπειρία μου του «ΚΕΔΑΚ» είναι τραγική! Η απουσία η δική μας (της αρχαιολογικής) είναι εξ’ ίσου τραγική. Τα χρήματα τα έχει το «ΚΕΔΑΚ» και τα διαχειρίζεται όπως αυτό θέλει, λυσσαλέες αντιρρήσεις υπάρχουν στον τρόπο διάθεσης των κονδυλίων.
Σε μια συνεδρίαση του Δ. Σ. που παρίστατο και ο κ. Ψυχάρης, είχε πει: Δεν είναι δυνατόν να δίνεται 150 εκ. να φτιάξτε ένα εργατόσπιτο, και να μη δίνεται μία δραχμή να συντηρείστε ένα χειρόγραφο!..

Θεέ μου!..

Ναι, είπα κάτι το πολύ χοντρό, αλλά δυστυχώς, οι αποφάσεις μέσα στο «ΚΕΔΑΚ» παίρνονται κατά πλειοψηφία, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα!..

[Σ.Σ.: Υπάρχει και άλλο υλικό για το «ΚΕΔΑΚ», η δημοσίευσή του σε άλλο, επόμενο φύλλο μας].
<Χ>

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Χάος Αριθμός 282 - ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ!

Διαμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἐαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον…
ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ!

Οἱ Πωλήσεις

Πωλεῖται τὸ «Πόρτο Καρρά». Πωλεῖται ὁ «Ἀϊ Γιάννης» Νικήτης. Πωλεῖται ὁ «Γλαρόκαβος» μὲ τὸ Ξενία στὸ Πευκοχώρι. Τὸ πρῶτο ἀνήκει σὲ ἰδιώτη ἐπιχειρηματία, τὰ ἀλλὰ δύο στὰ «ΕΤΑ» - Ἑλληνικὰ Τουριστικὰ Ἀκίνητα του πρώην «ΕΟΤ». Ποιὸς θὰ εἶναι ὁ ἀγοραστής; «Ἐδῶ σὲ θέλω κάβουρα, νὰ περπατᾶς στὰ κάρβουνα»!..


Τὸ μεγαλύτερο Γραφεῖο ἀγοραπωλήσεως ἀκινήτων στὴν Ἑλλάδα ποὺ ἔχει στηθεῖ -μετὰ ἀπὸ ἐκεῖνο τοῦ Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων τὸ ὁποῖο ξεπούλησε τὰ «τάματα» (κτήματα), τῶν Παλαιστινίων στὴν Ἰσραηλινὴ Ἑβραϊκὴ μασονία κάτω ἀπ’ τὸ τραπέζι- βρίσκεται στὸ ἄντρο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐβραιοχριστιανικῆς μασονίας, τὴ μονὴ χωρὶς καμιὰ απολύτως, ἱερότητα, σκέτο μονή, μὴ βάλουμε καὶ τίποτα ἄλλο ἀνάμεσα, τή μονή Βατοπαιδίου, τῆς χερσονήσου τοῦ Ἂθω. Καὶ οἱ «Ἂγ(ρ)ιοι» ἐκεῖ, τοῦ Ἀγ(ρ)ίου Ὅρους», ἔχουν ρίξει ὅλες τὶς μάσκες, ἂν καὶ ποτὲ δὲν τὶς φοροῦσαν γιὰ τοὺς περισσοτέρους ἀπὸ ἐμᾶς, αὐτὲς τὶς εἶχαν καὶ τὶς ἔχουν, μόνο γιὰ τὸ χριστεπώνυμο καὶ Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ πλῆθος. Αγοράζουν και πωλούν, κτήματα, ψυχές, συνειδήσεις, καί ὅτι ἂλλο φανταστεί κανείς, ὅτι μπορεί νά πουλήσει μιά θρησκεία χωρίς κανένα ηθικό υπόβαθρο, σέ αφελείς καί σέ βλάκες!

λήθεια, ἔχετε δεῖ ποτὲ τὸν Ἀρσένιο ἢ τὸν Ἐφραίμ; Καὶ μὲ τί σᾶς μοιάζουν αὐτοὶ οἱ κύριοι; Μ’ ἐκεῖνες τὶς ποντικίσιες φάτσες τους, τά μυτερὰ αὐτιά τους, τὰ φιδίσια μάτια τους, καὶ τὶς κόκκινες πεταγμένες μυτοῦλες τους! «Ἔβαλε ὁ διαβολάκος, τὴν οὐρὰ του πάλι»… Και ὁ δίσκος τοῦ Μιχαλόπουλου, χρόνια μετὰ τὸ θάνατό του, ἀκόμα εἶν’ ἐπίκαιρος, καί καλὰ κρατεῖ.

γράφων ἔχει προσωπικὴ ἐμπειρία ἀπὸ δαύτους, στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, ὅταν αὐτοὶ ἔψαχναν νὰ βροῦν καὶ νὰ κατασκευάσουν ἱστορικὰ πιεστήρια, στοιχεῖα περὶ τῶν κληρονομιῶν τῆς μονῆς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, καὶ κυρίως, τὴν λίμνη Βιστονίδα.

Συγκεκριμένα, τὸ μοναστήρι εἶχε ζητήσει ἀπὸ ἔγκυρο καὶ δυνατὸ Ἕλληνα ἱστορικὸ, ἀρχαιολόγο -ὁ ὁποῖος γιὰ κάποιες καινοτόμες καὶ σωστὲς προτάσεις του πρὸς ὄφε- λος τῆς Ἑλληνικῆς πολιτείας καὶ τοῦ Κράτους, στὰ ἁρμόδια ὄργανα ὅσο ἦταν ἐν ὑπηρεσία, ὑπῆρξε «περσόνα νὸν γκράτα», γιὰ τοὺς «ἁγίους» τοῦ Ἄθω, ἄνευ οὐδεμιᾶς ἁγιοσύνης- νὰ συντάξει πόνημα, ἱστορικό, στὸ ὁποῖο θὰ ἰσχυρίζονταν ὅτι οἱ γεωγραφικὲς ἐκτάσεις περὶ τὴν Βιστονίδα λίμνη, καὶ ἡ Βιστονίς, ἀνῆκαν, ἦταν ἰδιοκτησία τῆς μονῆς Βατοπαιδίου.
Ἐπειδὴ στὴν ἀρχὴ ὁ ἀρχαιολόγος, δὲν κατάλαβε τὸ αἴτιον τῆς ἐπιμονῆς τοῦ «Σπὸκ» τοῦ Βατοπαιδίου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, συναίνεσε μὲ σκεπτικισμό. ἀλλὰ ὅταν οἱ προθέσεις τῶν «ἀγρίων» ἀποκαλύφθηκαν πλήρως (νὰ ἐκδιώξουν δηλαδή, τοὺς πέντε-δέκα ψαράδες τῆς λίμνης Βιστονίδος ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς ἐργασίας τους, καὶ τὰ σπίτια τους, τὰ χωριά τους), ἀμφότεροι ἀπομακρυνθήκαμε, ἔκπληκτοι μέν, ἀηδιασμένοι δέ!

λα τὰ πειστήρια ποὺ κατέθεσαν στὴ συνέχεια, στὰ Ἑλληνικὰ δικαστήρια προκειμένου νὰ ἀποδείξουν μὲ αὐτὰ οἱ ἄνθρωποι τοῦ μοναστηριοῦ ὅτι τὸ Ἀθωνίτικο μοναστήρι εἶχε περιουσιακὰ δικαιώματα, καὶ κεκτημένα ἐπὶ τῆς λίμνης Βιστονίδος, ἦταν, υποθέτουμε με σιγουριά, ὅλα κατασκευασμένα!

Το τουριστικό παρόν και μέλλον της Χαλκιδικής

Κάποτε, ὁ τότε Πρόεδρος τῆς «Ε- ΞΧ» κ. Μάκης Ἀθανασόπουλος, εἶχε πεῖ σὲ μιά συνέντευξη τύπου τῆς Ἑνώσεως στὸ «Ἠλέκτρα Παλλὰς» τῆς Θεσσαλονίκης, ὅτι «εἴμαστε ἡ μόνη περιοχὴ τῆς Ἑλλάδος, ἡ Χαλκιδική, στὴν ὁποία ὑπερηφανευόμαστε ὅτι δὲν λειτουργεῖ καμία ξενοδοχειακή, πολυεθνικὴ μονάδα. Ἢ ἁλυσίδα. Γι’ αὐτὸ πονοῦμε τὸν τόπο μας, καὶ ἐνδιαφερόμαστε ἄμεσα γι’ αὐτόν. Κι ἐμεῖς καὶ τὰ ξενοδοχεῖα μας». Σήμερα, ποιὸς πονάει αὐτὸν τὸν τόπο, καὶ ποιὸς μπορεῖ νὰ ὑπερηφανεύεται, ἢ θὰ ὑπερηφανεύεται γι’ αὐτόν, μετὰ ἀπὸ 50 χρόνια;

Καὶ λέμε μετὰ ἀπὸ 50 χρόνια, γιατί ὅλο τὸ τουριστικὸ ὅραμα τῆς Χαλκιδικῆς τῶν τελευταίων 50 χρόνων, οἰκοδομήθηκε καὶ κρατήθηκε ζωντανό, χάρη στὸ παράτολμο, καὶ ἐξωπραγματικό, ἴσως, σχέδιο τοῦ πρώτου διδάξαντα στὸ χῶρο, ἂν καὶ πλοιοκτήτου στὸ ἐπάγγελμα, τοῦ ἀειμνήστου καὶ ἀτιμήτου, ἀπὸ κανέναν φορέα ἀκόμα, τῆς Χαλκιδικῆς, μετὰ θάνατον, τοῦ «Μπάρμπα-Γιάννη Καρρᾶ».
Αὐτὸς «κάρφωσε» στοὺς διεθνεῖς τουριστικοὺς χάρτες τη σημαία-τουριστικὸ προορισμὸ «Χαλκιδική», καὶ αὐτὸς πάλεψε μὲ τὰ μεγαθήρια τῆς ἐποχῆς, κέρδισε τὸν ἀγώνα, ἀσχέτως ἂν ἀτύχησε στὴ διαδοχή, αὐτὸς ἐξυγίανε ἰδίοις δαπάναις τὸ βρομοέλος τοῦ Μαρμαρά, καὶ ἐξοστράκισε τὶς ἐλονοσίες, ἂν μὴ τί ἄλλο, ἀπὸ τὸν σημερινὸ πληθυσμὸ ποὺ τὸν μάστιζαν, τοῦ… «Ἐπινείου τοῦ Μουνούχου»! Αὐτός, ποὺ ἀκόμα καὶ μὲ κλονισμένη, ἂν ὄχι ἐντελῶς κατεστραμμένη ὑγεία στὸ τέλος, δὲν ἤθελε ἐπ’ οὐδενί, νὰ φύγει ἀπὸ τὸ «Κάστρο» του, ἤθελε σ’ αὐτό, νὰ ἀφήσει καὶ τὴν τελευταία του πνοή. Ἄνθρωποι μὲ φαντασία, ἄνθρωποι μὲ μυαλό, ἄνθρωποι μὲ τσαγανό. Ἄνθρωποι, μὲ μία ἁπλή, καὶ πέρα γιὰ πέρα κατανοητὴ λέξη, δημιουργικοί. Δημιουργοί.

Σήμερα, τὸ πρῶτο-πρῶτο ποὺ κάναμε, ἦταν νὰ καταργήσουμε ὅλες αὐτὲς τὶς ἁπλὲς λέξεις. Μὲ τὶς ὁποῖες συνεννοούμασταν, συνεννοοῦνται καὶ καταλαβαίνονται ὅλοι οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι, μεταξύ τους, ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, καὶ ὄχι οἱ ξιπασμένοι, πολλὲς φορὲς καὶ μωροφιλόδοξοι, διανοούμενοι. Εἰσαγάγαμε τὰ ἀρλουμποφράγκικα στοὺς διαλόγους μας, ἢ στὶς δηλώσεις μας, ὄχι γιὰ νὰ δείξουμε ὅτι κατέχουμε ξένες γλῶσσες, καὶ ἄλλα φαιδρὰ εὐρωπαϊκά, ἀλλὰ γιὰ νὰ μπερδέψουμε τὸν συνομιλητή μας, νὰ τὸν κάνουμε σκοπίμως, νὰ μὴ μᾶς καταλαβαίνει! Νὰ μὴν μπορεῖ νὰ συνεννοηθεῖ μαζί μας! Ἀκοῦστε τὸν λόγο ἢ τὶς δηλώσεις κάποιου πολιτικοῦ, καὶ ἂν καταλάβετε γρί, ἐμᾶς νὰ μᾶς τρυπήσετε τὴ μύτη. Μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς μαϊμουδίστικες, καὶ χωρὶς ἔννοια φράσεις, λέξεις ποὺ χρησιμοποιεῖ. Ἀκοῦστε καί τὸ λόγο τοῦ Γιωργάκη! Ὁ ὁποῖος καθημερινῶς, κατρακυλάει ὅλο καὶ πιὸ βαθειὰ στὸν πολιτικὸ κατήφορο ποὺ διάλεξε. Καὶ ἂν βγάλτε ἐπίσης γρί, ἀπὸ τὶς δύο κλοῦτσες ἑλληνικὰ γράμματα ποὺ κατέχει, νὰ μᾶς τρυπήσετε, ἀκόμα μία φορὰ τὴ μύτη!
Σ’ αὐτὸν τὸν, ἀρλουμποκυκεώνα τῶν λέξεων, λοιπόν, ποὺ χρησιμοποιοῦμε γιὰ συνεννόηση, διαβάζουμε πράγματα ποὺ μᾶς βάζουν σὲ σκέψεις, καὶ προοιωνίζουν ἕνα μέλλον στὸ ὁποῖο τὸ πιὸ σίγουρο εἶναι, ὅτι κανεὶς ἀπὸ ἐμᾶς, δὲν θὰ έχει σέ λίγα χρόνια, κανένα, ἀπολύτως, μέλλον!

Σὲ μία ἄλλη ἐποχή, ὅπου τὸν πλοῦτο τὸν εἶχαν 5-10 ἐπώνυμοι ἄνθρωποι στὰ χέρια τους, δημιουργικοί, καὶ στὰ καλὰ καὶ στὰ κακά, ξέραμε ποιοὺς νὰ καταδείξουμε, ἢ σὲ ποιοὺς νὰ στρέψουμε τὰ πυρά μας, ὅταν κάτι θὰ πήγαινε στού διαόλου. Σήμερα, μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς «ὀφσὸρ» ἑταιρεῖες (νὰτο, τὸ ἀρλουμποφράγκικο, “ὀφσὸρ” θὰ πεῖ φάντασμα, φρικιό, καλικάντζαρος), οὐδεὶς γνωρίζει ποιὸς; κρύβεται ἀπὸ πίσω, ὁ ἐ- πιχειρηματίας, ἢ ἀντ’ αὐτοῦ, ἡ σύζυγος τοῦ βουλευτοῦ, ἢ ὁ κουμπάρος τοῦ... κουμπάρου, τοῦ ὑπουργοῦ, τοῦ νονοῦ, καὶ πάει λέγοντας. Ή, ὁ «χί» βαρόνος τῆς κοκαΐνης ἀπὸ τὴν Κολομβία, ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ γιὰ τὰ πολιτικὰ καὶ τὰ πολιτειακὰ συμφέροντα τῶν «ΗΠΑ», κάποιας ἄλλης ὑπερδυνάμεως τοῦ πλανήτη.

τσι λοιπόν, φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ ἀκοῦμε γιὰ ἀγοραστὲς τῶν παραπάνω ἀκινήτων ἑταιρεῖες φαντάσματα, σεΐχηδες ἢ ἐμίρηδες οἱ ὁποῖοι κάθονται πάνω καὶ σὲ βουνὰ ἀπὸ χρήματα, ζοῦν ὅμως στὶς πιὸ ὑποβαθμισμένες, τὶς πιὸ ἄνυδρες περιοχὲς τοῦ κόσμου! Ἐκεῖ ποὺ λόγω κλιματολογικῶν συνθηκῶν, μόνον ἑρπετὰ τῆς ἐρήμου ἢ σκορπιοί, ἢ ἄλλα δηλητηριώδη ἔντονα καὶ φίδια, εἶναι ἱκανὰ νὰ ἐπιζήσουν. Γιὰ σταλινικοὺς, κρυμμένους κομμουνιστικοὺς θησαυρούς, ποὺ αἴφνης ἔβγαλαν φτερὰ ἢ πόδια καὶ ἀγοραπωλοῦν τὰ πάντα, ἀνὰ τὴν ὑφήλιο. Γιὰ ζάπλουτους ἐπιχειρηματίες οἰκονομικοῦ ἐγκλήματος, οἱ ὁποῖοι πίσω καὶ ἀπὸ ὁποιαδήποτε πολιτικὴ ὀμπρέλα (γι’ αὐτὴν δουλεύουν), κάνουν ἐν τῷ φανερῶ, καὶ ἄνευ ἴχνους τσίπας ἢ ἀναστολῆς, ὅτι στὰ χρόνια ἠθικῆς, δὲν θα μποροῦσαν, οὔτε νὰ τὸ διανοηθοῦν, ὄχι νὰ πράξουν.
Κάποτε αὐτὴ ἡ περίοδος ποὺ διανύουμε ἱστορικά, ἴσως χρειαστεῖ νὰ διαχωριστεῖ σὲ περίοδο ἠθικῆς, καὶ σὲ περίοδο ἀνήθικης πολιτικῆς κυριαρχίας.

Μ’ αὐτὸ, θέλουμε νὰ ποῦμε ὅτι στὰ σημερινὰ ἀκίνητα ποὺ ἀλλάζουν χέρια δύο ἢ καὶ τρεῖς φορὲς τὸ... 24ωρο, δὲν ὑπάρχει κανένα ἐργασιακὸ ἢ ἐπιχειρηματικὸ μέλλον, κανεὶς δὲν ἐνδιαφέρεται νὰ δουλέψει γιὰ κανέναν, σοβαρά, ἀφοῦ ὅτι ἀγοράζε- ται, ἀγοράζεται γιὰ νὰ πουληθεῖ, καὶ ὄχι γιὰ νά… σταδιοδρομήσει!
Ὅλες οἱ ἐπιχειρήσεις στὴ χώρα μας κάποια στιγμὴ θὰ καταντήσουν ὅπως ὁ Ὀλυμπιακός, ἢ πιὸ πλούσια ποδοσφαιρικὴ ὁμάδα τῆς Ἑλλάδος, νὰ ἀποκλείεται ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ πρωτάθλημα (σούπερλιγκ, ἄλλο ἕνα ἀρλουμποφράγκικο δεῖγμα λεκτικῆς ἐπικοινωνίας), ἀπὸ μία ὁμάδα Μεσογειακῆς ἐπαρχίας, ἢ ὁποία μάλιστα, ἀκόμα δὲν ἔχει πατήσει, καί γερὰ στὰ πόδια της.

H Πρόταση του «Χάους»

Κοντὸς ψαλμός, ἀλληλούια. Ἀντὶ νὰ ψάχνουμε νὰ βροῦμε, ποιὸς ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς τοὺς μεγαλοεπιχειρηματίες-φαντάσματα, ξένους, θὰ μᾶς φέρει τὴν τουριστικὴ ἄνοι- ξη, στὸν βαρὺ χειμώνα τῆς Χαλκιδικῆς ποὺ διανύουμε, εἴτε ἐπενδύοντας, εἴτε ἀγοράζοντας…
Καὶ ἂν πέσουμε στὰ νύχια αὐτῶν, ἡ ἄποψη τῆς ἐφημερίδος εἶναι ὅτι ὁ τουρισμὸς στὴ Χαλκιδική, θὰ εἶναι καὶ κλινικὰ νεκρός…
Οἱ ξενοδόχοι μας, αὐτοὶ ποὺ εἶναι οἰκονομικὰ εὔρωστοι ἀκόμα, καὶ μποροῦν… Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀδύνατοι μὲ μικρομετοχές… Γιατί δὲν συστήνουν μια κοινοπραξία, νὰ βάλουν τὰ χρήματα ΟΛΟΙ μαζί, καὶ νὰ ἀγοράσουν αὐτὰ τὰ τρία μεγάλα ἀκίνητα ποὺ πωλοῦνται; Τὸ μέλλον, ἢ τὸ τέλος τοῦ τουρισμοῦ μας. Στὰ ὁποῖα εἴμαστε ἀπολύτως σίγουροι, ὅτι θὰ ἐπενδύσουν, ἀφοῦ σήμερα, καὶ μὲ τὴν ἀνόητη λογικὴ τῶν ἐπεκτάσε- ων ποὺ κάνουν, νὰ προσθέτουν δηλαδὴ, κάθε χρόνο ὁ καθείς, καὶ ἀπὸ ἕνα ἄλλο, παθητικὸ «κουτόσπιρτο», στὰ ἄθλια ἐνδεχομένως, «κουτόσπιρτά» τους ποὺ λειτουργοῦν, δὲν ἐξυφαίνουν τίποτα ἄλλο, παρὰ τὸν, καὶ μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια, ξενοδοχειακὸ ἀφανισμό τους!.. Οι μεθοδεύσεις του Υπουργείου, του Κράτους Ἔγκυρες δημοσιογραφικὲς πηγές, πληροφορίες μας, λένε ὅτι τὸ Ὑπουργεῖο Τουρισμοῦ, καὶ ἐν ὄψει τοῦ ἀνασχηματισμοῦ τῆς Κυβερνήσεως -ἐμεῖς τὸν θεωροῦμε βέβαιο, παρὰ τίς διαβεβαιώσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ προσφάτως στὴ «ΔΕΘ»- βιάζεται νὰ ἐκχωρήσει (πωλήσει), κάτω ἀπ’ τὸ τραπέζι, τὴν κυριότητα τῶν δύο παραπάνω ἀκινήτων ἰδιοκτησίας του, σὲ ἡμετέρους ἡμεδαποὺς ἢ ἀλλοδαπούς. ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ εἰσπράξει ἡ τωρινὴ ἡγεσία του, ίσως, τὰ «λύτρα» μέ τα οποία καὶ ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός παραδέχθηκε τιμίως, πλὴν σαφῶς, ὅτι οἱ Ὑπουργοὶ του κάνουν ἔκλυτον, καὶ ἀνεπίτρεπτα χλιδάτον βίον! Ἡ ὑπόθεση βρίσκεται στὶς ὑπογραφές.
Ἂν ὄντως, συμβαίνει κάτι τέτοιο. Προχωρεῖ αὐτὴ ἡ ἄθλια καὶ παράνομη ἐργασία κάτω ἀπ’ τὸ τραπέζι. ἡ ἐφημερίδα μας καὶ οἱ ὑγιεῖς τουριστικοὶ ἐπιχειρηματίες τῆς Χαλκιδικῆς. Ρωτοῦμε τό σεβαστὸ κατά τα ἂλλα, ὑπουργεῖο Τουρισμοῦ:
►Πότε προκηρύχθηκαν αὐτοὶ οἱ διαγωνισμοὶ πωλήσεως τῆς δημοσίας περιουσίας, ἂν προκηρύχθηκαν γιὰ αὐτὰ τὰ ἀκίνητα;
►Ποιὰ εἶναι τὰ κριτήρια, ἢ οἱ προδιαγραφὲς τῶν ἑταιρειῶν ποῦ θὰ τὰ ἀγοράσουν;
►Καὶ ποιὲς οἱ ἀσφαλιστικὲς δικλεῖδες, που θά ὑπάρχουν, ὥστε νὰ μὴν πέσουμε σὲ ἑταιρεῖες φαντάσματα, σὲ ἑταιρεῖες «ὀφσόρ», οἱ ὁποῖες θὰ ἀγοράσουν αὐτὰ τὰ ἀκίνητα, ὄχι γιὰ νὰ τὰ ἀξιοποιήσουν πρὸς τὸ κοινὸ ὄφελος τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ «κλειδώσουν»!
Ὅπως ἔκαναν ἐκεῖνοι οἱ ἀχρεῖοι στὸν Μπάρμπα-Γιάννη Καρρά, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ὅμως, τότε, ἀμέσως μετὰ τὴν πρόθεσή τους, εἰσέπραξαν καὶ τὴν ἀνάλογη ἀπάντηση. Τώρα, ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἀναλάβει νὰ δώσει μία τέτοια ἀπάντηση; ἐφόσον προκύψει -καὶ θὰ προκύψει- κάτι τέτοιο.

O Λόγος της Νομαρχίας Χαλκιδικης

Μηδενικὸς καὶ δουλικός. Σὰ νὰ μὴν ἔφτανε αὐτό, ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικὸ ποὺ διαγράφεται πάνω καὶ κά- τω ἀπ’ τὰ τραπέζια, ἔχουμε καὶ μιά Νομαρχία Χαλκιδικῆς τελείως ἀνύπαρκτη, τελείως ἀνίκανη να χειριστεί κάτι τέτοιο, μιά στρογγυλὴ σφραγίδα μὲ τὸ ἐθνόσημο ἔχει καταντήσει ἡ ὑπηρεσία αὐτή… Ἡ λέξη «Ἐπαρχεῖο», ἴσως, θὰ τῆς ταιρίαζε πολύ καλύτερα! Νὰ καπελώνεται καί ἀπὸ τὴν Περιφέρεια, ἄλλη ἄχρηστη μὲ τὴ σειρά της, ἀφοῦ ἀκόμα δὲν ἀνακάλυψε, ούτε αυτή, ὅτι ἡ ἀνατολικὴ εἴσοδος (Χαλκιδική), πύλη πρὸς τὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, καὶ συμπρω- τεύουσα ποὺ ἀρέσκονται κάποιοι νὰ την ἀποκαλοῦν, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Μπορεῖ νὰ ἀσφαλτοστρώσει καὶ τὸν τελευταῖο ἀτραπό, στὸ τελευταῖο ἐξωκκλή- σι, τῆς τελευταίας ἐνορίας. Τοῦ τελευταίου δραχμολάτρη παπᾶ, γιὰ τὴν τελευταί- α γριὰ ποὺ πηγαίνει καὶ ἀνάβει τὰ καντήλια στὸν ἅγιο. ἀλλὰ τὸ δρόμο «Γαλάτιστα - Θεσσαλονίκη», ἡ «Περιφέρεια τοῦ Μέλλοντος», χαρακτηρισμὸς ποὺ κατέκτησε γιὰ γέλια ἡ “ΠΚΜ”, δὲν τὸν διανοήθηκε ἀκόμα! Παρότι ὁ «Γιορίκας», πρὶν ἀπό 6 χρόνια, “ἔστειλε” γιὰ τοὺς ἀφελεῖς τῆς Ν.Δ. Γαλατσάνους ποὺ τὸν ὑποδέχθηκαν μὲ «ὡσαννὰ» καὶ «ἀλληλούια», τὶς μπουλντόζες του τὴν ἄλλη μέρα νὰ σκάβουν!..

Το μέλλον το δικό μας, αλλά κυρίως των παιδιών μας

Τὸ μέλλον ὅμως, τοῦ «Πόρτο Καρρά», τοῦ «Γλαρόκαβου» καὶ τοῦ «Ἀϊ Γιάννη» Νικήτης, εἶναι ἡ τουριστικὴ ἐπένδυση ὑψίστης σημασίας, γιὰ τὸ τουριστικὸ μέλλον τῆς Χαλκιδικῆς τῆς ἑπομένης 50ετίας, καὶ μ’ αὐτό οἱ πάντες, νὰ καταλάβουν, καὶ νὰ βάλουν καλὰ στὸ ἄδειο τσερβέλο τους, κανείς, μὰ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ παίξει, ἢ ἀκόμα περισσότερο, νὰ πειραματισθεῖ!..
<Χ>

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Αριθμ. "Χάος" 281 - ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΑΓΡΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑ ΣΟΛΑΝΑ...

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ Μ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

Μετά την υιοθέτηση ψηφίσματος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κατάσταση στη Γεωργία, ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ, κ Ιωάννης Βαρβιτσιώτης προέβη προς τους δημοσιογράφους στην ακόλουθη δήλωση:

"H ομάδα των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να απόσχει από την τελική ψηφοφορία του ψηφίσματος για την κατάσταση στη Γεωργία. H απόφαση αυτή ελήφθη διότι το τελικό σχέδιο ψηφίσματος που ετέθη προς ψήφιση διαμορφώθηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αρθεί η λογική της ισορροπίας που υπήρχε στα προηγούμενα σχέδια ψηφίσματος, αλλά και στα συμπεράσματα του πρόσφατου Εκτάκτου Συμβουλίου Κορυφής.
Όμως η κρίση στη Γεωργία ανεξάρτητα από το μερίδιο ευθύνης που φέρουν η Γεωργία και η Ρωσία πρέπει να μας οδηγήσει σε ορισμένα συμπεράσματα για την ευρωπαϊκή πολιτική.
Πρώτον, ότι είναι απαραίτητη μια ενιαία φωνή στην εξωτερική πολιτική. Στο σημείο αυτό θεωρώ ότι η παρουσία του κ. Σολάνα ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Οι ελάχιστες παρεμβάσεις του δεν ανταποκρίθηκαν στο θεσμικό του ρόλο και αυτό πρέπει να προβληματίσει τους Ευρωπαίους ηγέτες όταν επιλέγουν πρόσωπα για καίριες θέσεις.
Δεύτερον, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού και τρίτον ότι δικαιώθηκαν όλοι όσοι -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα - είχαν αντιταχθεί στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
Τώρα ο Πούτιν το προβάλει ως προηγούμενο για την αναγνώριση της Νότιας Oσετίας και της Aμπχαζίας. Ακόμη θα ήθελα να υπενθυμίσω τη δέσμευση του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Τζορτζ Σουλτς προς τον Γκορμπατσόφ ότι το NATO θα περιορισθεί στα σύνορά του, η οποία όμως δεν τηρήθηκε".
Για τον "Ελληνικό Γάμο", μόνον στην εφημερίδα...
<Χ>

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Χάος Αριθμ. 280 - ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ

Ο θρόνος αυτός!.. Από το διπλανό θέατρο(;)... Αμ, δε!.. Ανήκει στην Εβραιοχριστιανική μασονία! Η οποία αφού δεν τον αποτελείωσε, δεν τον έκανε ασβέστη, τον «φυλάγει» στα αζήτητα σε μια μικρή Εκκλησία, γιατί το μουσείο της Χαιρωνείας, που τα τελευταία 3 χρόνια γίνεται, αλλά θυμίζει και λίγο το «Γεφύρι της Άρτας», δεν τον ανακάλυψε ακόμα, να τον ενσωματώσει στη συλλογή του, ή το λιγότερο, είναι και γι’ αυτό, ένα ευτελές πέτρωμα, άνευ ουδεμιάς αξίας!..
Ήταν το τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι διακοπών που πέρασα από εκεί, και φέτος, μα το Φαύνο, που ορκίζονταν κι εκείνος o παλιόφιλος, λάτρης του αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος, αθανάτου, θα γκρέμιζα την εκκλησιά αν δεν τον έβλεπα, τα δυο προηγούμενα χρόνια, στάθηκε αδύνατο να βρω κάποιον, να μου ανοίξει για να τον δω. Τόση εκτίμηση, και τόση υπόληψη τρέφουμε, για την ίδια μας τη σάρκα, την ίδια μας την ψυχή!
Εδώ καθόταν ο Πλούταρχος και έγραφε τις ιστορίες του, «Βίοι Παράλληλοι» και άλλες, 4 αρχαιοελληνικές πηγές, έχουμε αξιόπιστες για τον Αλέξανδρο, τον Αρριανό, τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, τον Πλούταρχο και τον Πολύβιο. Και τον Λατίνο Κόιντο Κούρτιο Ρούφο.
Όλοι οι άλλοι που έγραψαν γι’ αυτόν, τον Αλέξανδρο, απλώς παπαγαλίζουν πάνω σ’ αυτούς, και μηρυκάζουν τις ανοησίες τους, αφού είναι αδύνατο και να βρεθούν τα έργα του Αριστοβούλου, του Πτολεμαίου Α΄ (Λάγου), και του δικού μας Καλλισθένη.
Πάνω στα έργα των οποίων και οι 5 πρώτοι προαναφερθέντες, βασίστηκαν για να γράψουν τα δικά τους!..
Ο Πλούταρχος, που ταξίδεψε πάρα πολύ στην εποχή του, και που γι’ αυτόν θα πει ο Ρουσσώ στις μέρες μας: «Από τα λίγα βιβλία που διαβάζω ακόμη, προτιμώ κυρίως τον Πλούταρχο, από τον οποίο ωφελούμε και περισσότερο»….

[Σ.Σ.<Χ>: Δεν ανακάμψαμε στο μονοτονικό, και τελείως… μονότονο όπως θα νομίζετε, αλλά αυτός ο φτυσμένος ο υπολογιστής μας, μας «χτύπησε» το πρόγραμμα, και τώρα, άντε πάλι από την αρχή]…
<Χ>

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Χάος, Αριθμ. 279 - ΠΟΙΟΣ ΛΗΣΤΕΨΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ...

Βεβαίως, όσοι από σας διαβάζετε την εφημερίδα μας από την αρχή της εκδόσεώς της, θα γνωρίζετε πολύ καλά, όπως και με τη θέση μας για τα ναρκωτικά, η εφημερίδα είναι κατά του «ελέγχου ντόπινγκ» των αθλητών, και υπέρ των αναβολικών, γενικώς.
Για μας, ντοπαρισμένοι εκ προοιμίου είναι όλοι οι αθλητές, αφού κυνηγούν προνόμια και οικονομικές απολαβές, που ΟΥΔΕΙΣ εξ' ημών των κοινών θνητών μπορεί να διανοηθεί, και ποσώς, μας ενδιαφέρει, αν παίζουν με τη ζωή τους και το μέλλον τους στα στάδια κορώνα-γράμματα, την υγεία τους στους αγώνες.
Οι Ρωμαίοι ήθελαν να βλέπουν θέαμα, αυτό θέλουμε να βλέπουμε κι εμείς, ρεκόρ, «υπέρ-νυχτερίδες» και «υπέρ-αράχνες» του Χόλυγουντ, ζωντανές, και όχι ψεύτικες, αφού αυτοί οι ίδιοι που αισχροκερδούν με τα σκευάσματα των αναβολικών, είναι οι ίδιοι που αισχροκερδούν και με τα σκευάσματα των… αντιαναβολικών!
Το ντόπινγκ όπως και τα ναρκωτικά, είναι αποκλειστική αμερικανική κερδοφόρα οικονομία ενασχόληση, αυτοί «έζησαν» και την ποτοαπαγόρευση, το μοναδικό κράτος στον κόσμο με μία τέτοια τραυματική εμπειρία, το πληρώνουν όμως πάντα, αντί γι’ αυτούς, οι φτωχοί οι μικροί και οι αδύνατοι! Οι δορυφόροι τους.
Για μας αναβολικό είναι και το απλό κρύο σπρέι που χρησιμοποιούν οι ποδοσφαιριστές στα γήπεδα για να σταματήσουν το πρήξιμο στα πόδια τους, από τις κλωτσιές του αγώνα, να ξαναμπούν στο γήπεδο, να… ξανά κλωτσηθούν! Ενώ μετά από οποιονδήποτε τραυματισμό, και εφόσον ο αθλητής δεν μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται, ιδίοις δυνάμεσι, θα πρέπει τίμια και ειλικρινά, να αποσύρεται από το παιχνίδι. Ότι πρόσθετη βοήθεια, υλική ή τεχνική του παρασχεθεί για να συνεχίσει από τους «φροντιστές» του, είναι, έστω, και μικρό, προσωρινό ντοπάρισμα! Ακόμα και η ασπιρίνη στον πονοκέφαλο, δεν πρέπει να δίνεται στους αθλητές, γιατί και αυτή λειτουργεί διασταλτικά στην καλή φυσιολογική τους κατάσταση, και, εφόσον όλα αυτά τα απλά και ταπεινά, δεν μπορούν να αποσυρθούν, ή να απαγορευτούν, άρα, μπορούν και να επιτραπούν! ΟΛΑ!
Οι αθλητές σήμερα δεν είναι ούτε μωρά παιδιά, ούτε άλογα όντα, τα οποία χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα, αλλά ούτε στερούνται και αυτοάμυνας, αυτοπειθαρχίας, και προ παντός, κανείς εξ’ αυτών, όπως είπαμε και παραπάνω, δεν αγωνίζεται και δεν τρέχει στα γήπεδα και στους στίβους, με σημαία και γνώμονα το «Ευ αγωνίζεσθαι». Αυτή η καραμέλα είναι για τους μωρούς, τους χαζοχαρούμενους, και αυτούς που μπορούν να την καταπιούν και να τη μασήσουν. Αγωνίζονται ΟΛΟΙ για πακτωλό χρημάτων και προνομίων, και γι’ αυτά ο καθένας μας θα μπορούσε να αγωνιστεί, αδιαφορώντας τελείως, για τη ζωή του…
Όταν στη μετανάστευση του «‘50» οι Γερμανοί δημοσιογράφοι, ρωτούσαν τους Τούρκους εμιγκρέδες, «γιατί στα πυρηνικά εργοστάσια που δούλευαν, έπιαναν τα πυρηνικά απόβλητα με γυμνά χέρια; (αλλά παχυλό μεροκάματο)», αυτοί απαντούσαν: «Γιατί έξω από σπίτι μας είναι παρκαρισμένη μία «Μερσεντές», και στην Τουρκία που ζούσαμε εμείς, δεν μας δίνονταν η δυνατότητα να έχουμε, όχι τετράτροχο αυτοκίνητο, αλλά ούτε τσέρκι, ή κάρο με βόδια! Κάλιο πέντε μέρες και καλές, παρά στην αιωνιότητα, παρέα με τη φτώχια, τη δυστυχία, και τη μιζέρια».

Μετά την απαίσια και απάνθρωπη, παλιά αλλά και πρόσφατη, μεταχείριση της κυρίας Κατερίνας Θάνου από τους φτυσμένους «αθανάτους» των Ολυμπιακών Αγώνων, αυτής που στους αγώνες του Σύδνεϋ της Αυστραλίας, το χρυσό μετάλλιο έκλεψε εκείνη η μυξιάρα αμερικάνα αραπίνα, το «Αμερικάνικο είδωλο» που κατέληξε στις αμερικανικές φυλακές, το υποτιθέμενο ντοπάρισμα της κυρίας Φανής Χαλκιά, τώρα, φωνάζει από στρέμματα μακριά, πόσο βρώμικη και πόσο άθλια, μπορεί να είναι η επώνυμη «Επιτροπή», ή οι «Επιτροπές», που παίζουν με τον κόπο, τον μόχθο, και πολλές φορές, τον πόνο αυτών των δυστυχισμένων παιδιών!
Δεν πάει ένας αθλητής στο στόμα του λύκου, «κύριε Παπάρα», με την μπάσα φωνή, που εκπροσωπείς την τσέπη σου μόνον, και κανένα Ελληνικό συμφέρον, ντοπαρισμένος σ’ έναν αγώνα, όταν ξέρει τι τον περιμένει (ανελέητοι έλεγχοι), ούτε ντοπάρεται λίγα λεπτά πριν από αυτόν; Αυτό το λέει η κοινή λογική, και μόνον ένας τελείως βλάκας, ή τελείως ηλίθιος θα το έκανε! Και οι Έλληνες γενικώς, δεν νομίζουμε ότι στερούνται στοιχειώδους νοημοσύνης, ίση με αυτή των… πιθήκων!..
Είμαστε απολύτως, σίγουροι, μετά και την καταστροφή της Ελληνικής ομάδος της Άρσεως Βαρών, ότι οι Έλληνες που κρατούν τα ηνία των διαφόρων ομοσπονδιών των αθλημάτων, όπως και οι διάφοροι «Φρογκ», είναι οι πιο ντοπαρισμένοι και οι πιο βρώμικοι, και του τελευταίου «βρώμικου» αθλητού που συμμετέχει στους αγώνες. Και προ παντός, ανίκανοι και τελείως άχρηστοι, να υπερασπιστούν τα Εθνικά Ελληνικά συμφέροντα σθεναρώς, και με πυγμή, σε όλα τα φόρα, στα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.

Είναι οι ίδιοι γελοίοι και γλοιώδεις διαπλεκόμενοι νεόπλουτοι, που διέλυσαν την Εξωτερική μας πολιτική, που κατέληξαν τα πάντα σε μία, άνευ προηγουμένων αηδιαστική, οικογενειοκρατία! Ο «κύριος» της «κυρίας» και τούμπαλιν.
Κάποτε, όλες αυτές οι θέσεις ήταν δέλεαρ για κάποιον ανερχόμενο και φιλόδοξο Έλληνα κοινό μέσο πολίτη. Σήμερα, μετά από όλα αυτά τα σιχαμερά κρούσματα της διαπλοκής και της δολιοδιαφθοράς, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν!
ΟΛΟΙ όσοι απασχολούνται σ’ αυτές τις θέσεις κλειδιά, πρέπει απαραιτήτως, όλων των άλλων προσόντων που διαθέτουν, πριν, να είναι αισχροί και διεφθαρμένοι!
Οι αθλητικές επιτυχίες των τελευταίων ετών των Ελλήνων, ενόχλησαν φαίνεται σφόδρα, και κάποιους κυρίους του εξωτερικού. Όσο και ανθελλήνων προδοτών, Εφιαλτών, του εσωτερικού. Γι’ αυτό έβαλαν σημάδι την καταστροφή και τον σταματημό τους.
Οι πάντες, γνώριζαν επί σειράν Ολυμπιάδων, και όχι μιας, στο παρελθόν, ότι οι αθλήτριες των λεγομένων βαρέων αθλημάτων των «Ανατολικών χωρών», αλλά και της ίδιας της Ρωσίας, ήταν αρσενικοθήλυκες! Και συμμετείχαν στους αγώνες, αρνούμενες να δεχθούν, αν μη τι άλλο, ιατρική εξέταση φύλλου! Κανείς δεν έκανε, ποτέ, τότε, κιχ!.. Και τα μετάλλια έπεφταν βροχή! Δεν υπήρξε πολυολυμπιονίκης αθλητής της Ευρώπης, που έστω και μια φορά, να μην έκανε στην καριέρα του χρήση απαγορευμένων ουσιών, σκευασμάτων. Απλά, το πλεονέκτημά τους ήταν, ότι οι ουσίες εκείνες που χρησιμοποιούσαν, μέχρι τη στιγμή εκείνη που έκαναν χρήση αυτοί, με τα μέσα που διέθετε η επιστήμη, δεν ήταν ανιχνεύσιμες.

Όπως δεν είναι ανιχνεύσιμη ακόμα, και αυτή ή αυτές οι ουσίες, που έκανε χρήση αυτό το «ζόμπι» της κολυμβήσεως των 8 χρυσών μεταλλίων, αλλά αναμείνατε στο ακουστικό σας, μη βιάζεστε, η βόμβα θα σκάσει και γι’ αυτόν, ή με τον αιφνίδιο θάνατό του, πολύ σύντομα -που δεν θα μπορεί κανένας των επιστημόνων να εξηγήσει, έχουμε το παράδειγμα στο παρελθόν- ή με την κλαψιάρικη ομολογία του, σε βάθος χρόνου μέχρι και εικοσαετίας, και αυτού, όπως της αραπίνας.
Γιατί, ενώ όλοι τον χειροκροτούν και τον θαυμάζουν τώρα, σε κανενός το μυαλό δεν περνάει η υποψία, ή η ιδέα, δεν πέρασε, πως μια τέτοια υπεράνθρωπη και βιονική επιτυχία, δεν μπορεί, παρά να είναι αποτέλεσμα, μη φυσιολογικής διατροφής, μη φυσιολογικής ανθρώπινης σωματικής συμπεριφοράς!..


<Χ>



----***----

Η ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΜΟΛΔΑΒΙΑΣ ΣΤΟ "ΚΑΣΤΡΙ"...


Όπως όλες οι μεγάλες πόλεις της Ελλάδος, πέραν των άλλων μυστηρίων και αξιοθεάτων που διαθέτουν, έχουν και το «Καστρί» τους, έτσι και η Χαλκιδική, μάλιστα η Νικήτη, δεν μπορούσε να εξαιρεθεί του κανόνος, έχει και αυτή το δικό της.
Σ’ αυτό το «Καστρί» λοιπόν, το Καστρί της Νικήτης, κάθε χρόνο το καλοκαίρι, δίνεται η μεγαλύτερη και επισημότερη δεξίωση του νομού, με προσκεκλημένους, ή προς τιμήν των πολιτικών προσωπικοτήτων της Μολδαβίας, του νέου αυτού Κράτους που μας προέκυψε στη χερσόνησο του Αίμου, από την πολιτική δυτική διάλυση της πρώην Σοβιετίας, γιατί σε άλλες περιοχές της πανίσχυρης αυτής υπερδυνάμεως -όσοι το ξέχασαν ή την υποτίμησαν, θα μετανιώσουν πικρά- δεν συμβαίνει το ίδιο, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα πριν, κατά Καύκασο μεριά.

Της Μολδαβίας, ή της Μολδοβλαχίας αν προτιμάτε, με την οποία η Ελλάς έχει τόσο στενούς πολιτικούς και ιστορικούς δεσμούς, αφού η Επανάσταση του ’21 κατά της οθωμανικής κυριαρχίας, ξεκίνησε από εκεί, και δεν ήταν μόνον η επανάσταση των Ελλήνων (Φιλικών), αλλά και όλης της Βαλκανικής...

Η συνέχεια στην εφημερίδα...