Χάος Αριθμός 292 - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ξέρετε ποιο είναι το διεθνές προνόμιο, η μαγεία του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης; Δεν το ξέρετε. Η μαγεία είναι, κάθε Νοέμβριο τα τελευταία χρόνια, αυτό το λιμάνι να έχει στις προβλήτες του, ένα ολόκληρο φεστιβάλ κινηματογράφου! Το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Και, αν το πρώτο λιμάνι της χώρας, το λιμάνι του Πειραιά, έγινε και αυτό γνωστό στα πέρατα της οικουμένης μέσα από τα «Παιδιά» του (Μάνος Χατζηδάκης, και "Ποτέ την Κυριακή"), τον κινηματογράφο και εδώ, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με το φεστιβάλ του, το συναγωνίζεται ευθέως, αν δεν τείνει να το επισκιάσει!

Το «Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης» του χρόνου θα γιορτάσει την 50ετηρίδα του. Θα συμπληρώσει μισό αιώνα ζωής. Και δεν ξέρουμε οι άνθρωποί του, τι εκπλήξεις θα μας επιφυλάξουν. Mιά μεγάλη ίσως, αντάξια γιορτή. Στο διάβα του πέρασε από πολλά σκαμπανεβάσματα, προβλήματα δυσκολίες, απειλές, ΟΛΑ τα κατάπιε και ΟΛΑ τα αφομοίωσε, κάποιοι σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να καταλάβουν, ακόμα και οι ηλίθιοι, ότι κανείς, μα κανείς, όταν αντιδρά σε κάτι, δεν μπορεί να παίζει με τους θεσμούς!

Στο πέρασμα των δεκαετιών, δύσκολα θα βρούμε προσωπικότητα του διεθνούς κινηματογράφου που να μην πέρασε από τις αίθουσες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Σκηνοθέτες, παραγωγοί, ηθοποιοί, σεναριογράφοι. Φέτος, η μεγάλη προσωπικότητα που τίμησε και τιμήθηκε από το Φεστιβάλ, ήταν ο κύριος με πολλά «κάπα» που βλέπετε και στη φωτογραφία, ο Ολιβερ Στόουν. Ένας Αμερικανός σκηνοθέτης του οποίου τα έργα όταν προβάλλονται, πάντοτε κάνουν θόρυβο! Από το «Πλατούν» (1986), έως το «Γεννημένοι Δολοφόνοι» (1994), και από το «JFK» (1991), έως προσφάτως, τον «Αλέξανδρο». Τον δικό μας «Αλέξανδρο».

Το τελευταίο έργο παραγωγής του κ. Στόουν (2008), είναι το «W.». Και αναφέρεται στον, επίσης τελευταίο, με όλες τις σημασίες της λέξεως, Πρόεδρο των Αμερικανών (ΗΠΑ), τον Τζορτζ Μπους. Βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες παγκοσμίως, λίγο πριν τις φετινές αμερικανικές προεδρικές εκλογές.

Για τον Τζορτζ Μπους ο Στόουν ομολόγησε στην αίθουσα του «Ολύμπιον» την Τετάρτη το βράδι, μετά την προβολή της ταινίας του «W.» και την Βράβευσή του με τον «Αλέξανδρο», πως όταν τον γνώρισε, εντύπωση μεγάλη του προξένησε η αλαζονεία του και ο υπέρμετρος εγωισμός του. Και ως Πρόεδρος των Αμερικανών, θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο γελοίος, ο πιο ηλίθιος που έβγαλε η μεγάλη αυτή χώρα, η Αμερική, μετά τον Τρούμαν. Στην ερώτηση δε, «πως μια Αμερική με τόσες μεγάλες προσωπικότητες, κατέληξε να βγάλει έναν τέτοιο Πρόεδρο, με κανονικές, δημοκρατικές εκλογές;», ο κ Στόουν απάντησε, «αυτό ήταν αποτέλεσμα ενός συστήματος». Και μεταξύ σοβαρού και αστείου, ερωτηθείς να απαντήσει και πάλι «πότε το σύστημα θα βγάλει έναν νέο τέτοιο Πρόεδρο;», δεν βιάστηκε να απαντήσει, «στο χέρι της Σάρας Πέιλιν!..».

Βρισκόμαστε στα μέσα του φεστιβάλ, και πολλές αξιόλογες ταινίες, άλλα ενδιαφέροντα δρώμενα έχουν συμβεί, στον τομέα των προβολών, πέρα από το «W.» του κ. Στόουν -που σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα να δείτε, μην το χάσετε- δείτε και το «Αμέρικαν Ηστ», ίσως γιατί συνάδει με το «W.» του κ. Στόουν, πως ένας ηλίθιος Πρόεδρος στην Αμερική, δηλαδή, καταδίκασε μια χώρα 300 εκατομμυρίων ανθρώπων, να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της, μέσα σε καθεστώς υστερικής τρομοκρατίας, τρομοφοβίας! Αν μπορούμε να την πούμε έτσι, αφού ο τρόμος, είναι η ακραία περίπτωση του φόβου! Αυτοί που κυνηγούν τους «τρομοκράτες» σε όλη την υφήλιο, οι Αμερικανοί, βρέθηκαν τελικά παγιδευμένοι, μέσα στα… φαντάσματά τους! Τα φαντάσματα των τρομοκρατών!

Έτσι, στο «Αμέρικαν Ηστ», θα δείτε τι τραβάει ένας καλοκάγαθος Άραβας μετανάστης στο «Αμερικάνικο Όνειρο», πέρα από καλές ερμηνείες ρόλων, λεπτό χιούμορ, αλλά και άκρως τραγικά γεγονότα, καταστάσεις! Παγιδευμένος στην αμφιβολία και την τρέλα του «συστήματος» που είπε παραπάνω ο κ. Στόουν, δεν βρίσκεται μόνο ο Άραβας Αιγύπτιος μετανάστης )(πρωταγωνιστής), αλλά και ο «διώκτης» του Αμερικανός αστυνομικός, ο οποίος τον κυνηγάει.

Άλλη ταινία από αυτές που εμείς είδαμε, καλούτσικη ήταν και η τούρκικη «Είσαι ο Μάρλον μου, και ο Μπράντον μου», μια στρουμπουλή χοντροκώλα Τουρκάλα ηθοποιός που ερωτεύεται δι’ αλληλογραφίας έναν Κούρδο αγωνιστή, ο οποίος ζει όμως στο βόρειο Ιράκ και ξεκινάει να τον βρει. Να τον ανταμώσει εκεί, μια και ο Κούρδος, παρά τις υποσχέσεις του, δεν πρόκειται ποτέ να φύγει από το χωριό του. Το φιλμ έχει και αρκετά καλά εξωτερικά γυρίσματα στα βάθη της Ανατολίας(;)

Το Φιλιππινέζικο «Ο Τρόφιμος», κατέδειξε τις αδυναμίες του Φεστιβάλ, μια και έπρεπε η κόπια του να μετατραπεί από σύστημα προβολής «Εν Τι Ες Σι» αμερικάνικο (Ποτέ το ίδιο Χρώμα), σε Ευρωπαϊκό «ΠΑΛ». Κι εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε, κάποιες τέτοιες αδυναμίες του φεστιβάλ, όπως κι εκείνο το χάλι στο «Ολύμπιο» κυρίως, με τον κόσμο να στριμώχνεται πολύ ώρα μέσα στη είσοδο ασφυκτικά, κάθε φορά που στις προβολές έχουμε και τιμές-απονομές, κυρίως, των επωνύμων, ενώ αυτό δεν θα είχε συμβεί, απλούστατα, αν οι πόρτες του κινηματογράφου άνοιγαν για να μπει μέσα στην αίθουσα το κοινό αμέσως, και όχι να περιμένει.

Στον Στόουν παράδειγμα, ήταν τέτοιος ο συνωστισμός μπροστά στα «σχοινιά» της αναμονής στον προθάλαμο του «Ολυμπίου», που εάν πάθαινε κάποιος κάτι από τους πρώτους, θα τελείωνε κιόλας, αφού θα ήταν αδύνατο να τον βγάλουν έξω, και να του παράσχουν τις πρώτες βοήθειες.

Η μεγάλη διάρκεια της ταινίας, κοντά 2,5 ώρες, παρά τους ισχυρισμούς των σκηνοθετών Πάουλο Βιλαλούνα και Έλεν Ράμος, δεν λειτούργησε προς όφελος του έργου, πάρα πολλοί είχαν κουραστεί, πολλές σκηνές ήταν υπέρ φλύαρες, θα μπορούσαν να είχαν συμπτυχθεί. Εμείς το ψηφίσαμε μέτριο, η συμμετοχή των Φιλιππίνων στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης φέτος, καταγράφεται ως η πρώτη φορά(;).

Γενικώς, η εμφάνιση του Φεστιβάλ μέχρι στιγμής δεν είναι κακή, είναι αρκετά καλή μπορούμε να πούμε, όπως πολύ καλή ήταν και η ιδέα φέτος, ο χώρος γύρω από τα κεντρικά κτίρια των προβολών, να φωτιστεί με προβολείς. Χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι κάποια άλλα πράγματα, χρόνια προβλήματα, δεν πρέπει να διορθωθούν.

Ανεξήγητη, τουλάχιστον για μας, η κατάσταση γιαπί γύρω από το κτίριο του «Μουσείου του Κινηματογράφου», και γιατί επιλέχθηκε αυτή η περίοδος; να γίνουν οι εργασίες που γίνονταν εκεί!..

Όσο για το εισπρακτικό μέρος Φεστιβάλ, πρέπει να τα πάει καλά, σε κάποιες προβολές έγινε χαμός, και υπήρξε πραγματικά, το αδιαχώρητο.

Στο επόμενο, η λήξη του Φεστιβάλ και τα βραβεία.

<Χ>

Χάος αριθμός 291 - ΑΙΣΧΟΣ!..

Εωσφόρος : Ένας Αρχέγονος Έλληνας Νέος, Αναζητά Δικαίωση...

ΚΑΙ ΜΙΑ, ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΣΟΝΙΚΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ, ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Ένα άρθρο του Γιώργου Φωτεινού

Μέρος Β΄ - Τελευταίο.

...Tόν Κουίντο Σμυρνέα... (Fall of Troy 2. 182 ff), τον Βαλέριο Φλάκκο (Argonautica 6. 527 ff) και πλείστους άλλους αρχαίους συγγραφείς.

Μήπως θα πρέπει να λογοκρίνουμε και τους αρχαίους συγγραφείς αφαιρώντας την λέξη «Εωσφόρος» από τα συγγράμματά τους, με το αιτιολογικό ότι κινδυνεύουν να προκαλέσουν την διασάλευση της δημόσιας τάξης και την κατάπτωση των χρηστών ηθών;

στ) Εικαστικά, ο Εωσφόρος αναπαρίστατο πάντοτε ως έφηβος απαράμιλλης ομορφιάς σε όσα

αγάλματα και αγγεία έχουν διασωθεί με την μορφή του. Άλλοτε συνοδεύοντας την Αφροδίτη, άλλοτε την Σελήνη, άλλοτε προπορευόμενος του άρματος του Ηλίου για να φέρει το αχνό φέγγος του χαράματος που περίμεναν οι αγρότες για να ξυπνήσουν, προαναγγέλλοντας έτσι την αυγή που αποτελούσε την έναρξη για τις αγροτικές εργασίες, άλλοτε ως βρέφος στην αγκαλιά της Ηούς κλπ.

Κι όμως, οι πατέρες του σκοταδισμού και των τα φαιά φέροντας, μας έπεισαν ότι πρόκειται

για το εξάμβλωμα με τα κέρατα και το μοχθηρό βλέμμα που κατασκεύασε η νοσηρή φαντασία τους και του οποίου η μόνη του έγνοια είναι η καταστροφή της ανθρωπότητας! Ένα εξάμβλωμα που γέννησε η τρομολαγνεία τους και η απέχθειά τους για κάθε τι το ωραίο και το ελληνικό.

Έχει διασωθεί και βρέθηκε σε ανασκαφές ένα εκπληκτικό ανάγλυφό του Εωσφόρου και του

αδερφού του, του Έσπερου, που πλαισιώνουν την μορφή της Σελάνας (Σελήνης). Δύο ωραιότατων νέων που συνοδεύουν το σβήσιμο κάθε πρωί και την εμφάνιση κάθε σούρουπου του φεγγαριού. Το ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Σε ενδεχόμενη αίτησή μας για επιστροφή των ελληνικών θησαυρών του Λούβρου, μήπως θα πρέπει να εξαιρέσουμε απ’ τον κατάλογο το ανάγλυφο αυτό διότι τυχόν επαναπατρισμός του θα προκαλούσε ενδεχομένως… κίνδυνο για την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη;

Μήπως θα πρέπει ν’ απαγορευθεί στους ξεναγούς, όταν θα δείχνουν το ανάγλυφο αυτό, να αναφέρουν το όνομα του ενός εκ των εικονιζομένων (του Εωσφόρου) διότι η αναφορά στο όνομά του θα προξενούσε κινδύνους για την δημόσια τάξη και για τα χρηστά ήθη;

Αν όχι, τότε με ποιά λογική η λατινική γραμματοσειρά στο διαδίκτυο με τα στοιχεία eosforos.gr αν-

τίκειται προς την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη;

Η Σελάνα / Σελήνη εν μέσω του Εωσφόρου και του Έσπερου (2ος αι. π.Χ., Μουσείο Λούβρου)

ζ) Λαογραφικά, η κατοπινή δημώδης ονομασία του Εωσφόρου είναι Αυγερινός (διότι κατάφεραν μεν οι σκοταδιστές ν’ απαγορεύσουν αμαυρώνοντας τελείως το όνομα του Εωσφόρου, δεν κατάφεραν όμως, δυστυχώς γι αυτούς, ν’ απαγορεύσουν και το χάραμα της ημέρας)! Είναι δε κάτι παραπάνω

από βέβαιο ότι ενδεχόμενη αίτηση προς την ΕΕΤΤ με την λέξη Αυγερινός (π.χ. augerinos.gr), δεν θα τύχαινε της ίδιας απορριπτικής απόφασης εκ μέρους των μελών της εν λόγω της επιτροπής.

Όταν λοιπόν δύο λέξεις έχουν το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο (καλή ώρα Εωσφόρος και Αυγερινός), ας

μου απαντήσει κάποιος το αν στερείται η όχι λογικής το να προκρίνουμε την σύγχρονη δημώδη έκφραση και να… απορρίπτουμε την αρχαιοπρεπή! Τέτοιες συμπεριφορές υποδηλώνουν υποτίμηση του μεγαλείου της μυθολογίας μας αλλά και του γλωσσικού πλούτου των αρχαίων προγόνων μας.

Για να ανακεφαλαιώσουμε, η έγκριση Ονόματος δικτυακού Χώρου με την ονομασία eosforos.gr:

1. εν ουδεμία περιπτώσει δεν αποτελεί απειλή για την Δημόσια Τάξη

2. εν ουδεμία περιπτώσει δεν προσβάλλει τα χρηστά ήθη

3. εν ουδεμία περιπτώσει δεν σχετίζεται με το άρθρο 8.1.δ του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr.

Θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση ημών των νεοελλήνων, όσων τέλος πάντων από εμάς αφενός μεν κατορθώσαμε ν’ απαλλαγούμε από την ιδεολογική νοσηρότητα των σκοταδιστών, αφετέρου δε να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το αρχαίο προγονικό πνεύμα, να προχωρήσουμε μαζικά σε δεκάδες αιτήσεις προς τους ευθυνόφοβους γραφειοκράτες ζητώντας έγκριση δικτυακού τόπου με την ονομασία eosforos.gr. Κι όχι μόνον αυτό αλλά και να αναδείξουμε με κάθε τρόπο το όνομα της ωραίας και ευγενικής αυτής ελληνικής θεότητος. Για να μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε Έλληνας το δικαίωμα να αναφέρεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα στον μυθικό προάγγελο του άρματος του Ηλίου, στον Υιό της Ηούς Εωσφόρο, δίχως να κινδυνεύει να του κολλήσουν οι διάφορες κυρίες παραθρησκευτικών οργανώσεων η οι αδιάντροποι μαυροφορεμένοι καταληστευτές δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων γης τη ρετσινιά του «σατανιστή».

Διότι θεωρώ ότι αποτελεί ντροπή για έναν Έλληνα να ανέχεται να συκοφαντούνται και να καθυβρίζονται οι πανάρχαιες και πανέμορφες παραδόσεις του από τους απολογητές των διαφόρων Εφρέμ και των διαφόρων «Βατοπεδινών».

Γιώργος Φωτεινός

Χάος αριθμός 290 - "Η ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΑ 2008"

ΣΕ ΚΑΜΨΗ Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ 2008»

Υποτονική, και σε κάμψη εμφανίστηκε μετά από 8 χρόνια η «Φιλοξενία 2008» της ΔΕΘ, η οποία έλαβε χώρα από τις 30 Οκτωβρίου έως τις 2 Νοεμβρίου 2008, στις εγκαταστάσεις της «ΕΛΛΕΞΠΟ» επί της οδού Αγγελάκη, στη Θεσσαλονίκη.

Έλειψαν και τα φαντασμαγορικά περίπτερα των προηγουμένων ετών, αιτία δεν ήταν η κρίση, γιατί το κόστος των περιπτέρων ήταν εκεί, τους έλειπε η φαντασία και η δημιουργία, αρχής γενομένης και από το περίπτερο του Υπουργείου Τουρισμού-ΕΟΤ, το οποίο κάποιος φωστήρας διακοσμητής, το έντυσε στα σκούρα και στα μουντά, δυο θεοσκότεινοι τοίχοι με τηλεοράσεις, λες και δεν είχαμε ξαναδεί τηλεόραση, πρώτη φορά θα βλέπαμε… Φακούς θέλαμε για να το διανύσουμε στα άφεγγα και τα σκοτεινά… Είπαμε ότι ο Ελληνικός τουρισμός πηγαίνει στα… τυφλά, αλλά όχι και στα θεότυφλα!

Από τις ξένες συμμετοχές ξεχώρισε και με διαφορά το περίπτερο της Συρίας, στον άλλοτε «ιδιόκτητο» χώρο της Τουρκίας, φέτος η γείτων παρουσιάστηκε πολύ υποβαθμισμένη, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ η Βουλγαρία, έκανε ένα βήμα μπροστά, και βγήκε απ’ τα… κατώγια του «15» στα ανώγεια, με πολλαπλά περίπτερα, παίρνει τα πάνω της στον ευρύτερο τουρισμό της Βαλκανικής, να κατέστειλε λίγο και την εγκληματικότητα στο έδαφός της –αν και δεν υπάρχει εκείνο το ανθρωποφάγο των περασμένων ετών- θα ήταν, και η πρώτη!

Από τις άλλες ξένες συμμετοχές η Τυνησία σταθερά πάντα και ανεβασμένα κάθε χρόνο, ο κ. Μοχάμεντ Μπασάρ εξακολουθεί να κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στο περίπτερο της Τυνησίας, στην Αίγυπτο φέτος, είχαμε την αντικατάσταση (συνταξιούχος πλέον) του κ. Φεϊζάλ, με την εξίσου σοβαρή και πανέμορφη κυρία Νεχάντ Γκαμάλ Ελντίν, το, σε επίπεδο προξενείου, Τουριστικό γραφείο της Αιγύπτου, έχει έδρα για όλη τη Βαλκανική, την Κωνσταντινούπολη. Και αν η πολιτική ηγεσία της Αιγύπτου, σκέφτονταν να το φέρει κάποια στιγμή στην πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη, δεν θα ήταν καθόλου άσχημα, τόσο γι’ αυτήν, άλλο τόσο και για την ίδια τη Θεσσαλονίκη.

Η παρουσία της Ινδίας, των χωρών της πρώην Σοβιετίας, αλλά και των λεγομένων ανατολικών χωρών, ήταν στον κατάλογο των περιπτέρων της «Φιλοξενίας 2008», η Αγία Πετρούπολη έδωσε το δυναμικό παρών κι εφέτος, όπως και η Ταϋλάνδη της άπω ανατολής, που εκπροσωπούνταν από έναν Έλληνα παράγοντα του τουρισμού, τον κ. Δημήτριο Αστέρη.

Στον Ελληνικό τομέα, κι εφέτος, όλα τα περίπτερα όσα στηρίζουν και βλέπουν τη «Φιλοξενία» δική τους ήταν εκεί, τα περίπτερα των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων έδωσαν το δικό τους δυναμικό παρών και χρώμα, πολύ καλή η ιδέα να κατανεμηθούν σε όλα τα κτίρια της Εκθέσεως, και όχι μόνον σε ένα, μου συνωστίζονταν βαβούρα άλλες χρονιές, ενώ σημαντικά προϊόντα για την στήριξη και ενίσχυση του Τουρισμού, των ξενοδοχείων, έκαναν την εμφάνισή τους στο καθιερωμένο κτίριο, «Νικόλαος Γερμανός».

Άκρως αποκαρδιωτική, μίζερη και πολύ χύμα η παρουσία της Χαλκιδικής, στο περίπτερο «Επαρχείο» Χαλκιδική –πρέπει να συνηθίζουμε σιγά-σιγά την ορολογία, έρχεται, είναι καθοδόν- ένα περίπτερο ολίγων τετραγωνικών μέτρων, στο οποίο ουδείς κατάλαβε, επί τέσσερις μέρες, ποιος φιλοξενούνταν; ή ποιος πλήρωνε το «πάπλωμα»; Η Νομαρχία ή η «ΕΞΧ»; Γιατί, ούτε Νομαρχία ήταν, ούτε «Ένωση Ξενοδοχείων Χαλκιδικής»! Τι ήταν; Τίποτα. Μια χαζομάρα και μισή, μια παρεούλα, στην οποία κάποιοι έπιναν τζάμπα καφέ, και κάποιοι άλλοι, στέκονταν… όρθιοι πάνω απ’ τα κεφάλια τους!

Την ευθύνη για την κατάντια βεβαίως, φέρουν και οι δυο, και η Νομαρχία και η «ΕΞΧ», η Νομαρχία με την πλήρη διάλυσή της –εντελώς ανύπαρκτη είναι η Νομαρχία Χαλκιδικής, και δικαίως την υποβαθμίσαμε (υποβαθμίστηκε μόνη της) σε «Επαρχείο» εδώ και πάρα πολύ καιρό, καιρός είναι να προχωρήσει η μετονομασία και του ονόματος του νομού Θεσσαλονίκης σε «Χαλκιδικής», αφού στην πράξη είναι, να γλυτώσουμε και τους μισθούς όλων αυτών των λεβενταράδων (της Νομαρχίας μας), που ευδαιμονούν εις υγείαν των κορόιδων, δηλαδή όλων ημών!

Κάποιοι δούλεψαν σκληρά τόσα χρόνια για να φτιάξουν την «ΕΞΧ» σωματείο με κύρος, υπόληψη, και κάποιοι άλλοι, χρειάστηκαν μόλις δύο καλοκαίρια, για να την παν ξανά, πίσω, στην εποχή της… τουρκοκρατίας! Καλά να πάθει η «ΕΞΧ», ας πρόσεχε!

Τα εγκαίνια της «Φιλοξενίας 2008», ήταν η πρώτη μεγάλη απογοήτευση για φέτος του θεσμού, ένα σκηνικό μαθητικής γιορτής, με παντού τηλεοράσεις -και εδώ- δυνατά και εκτυφλωτικά φώτα στα τραπέζια -πιθανώς για να μη βλέπουμε τα χάλια μας- και η μουσική υπόκρουση στην εμφάνιση του υπουργού στην αίθουσα, θύμισε λίγο τον στρατηγό εκείνον στη «Ζωή εν Τάφω» του Στρατή Μυριβήλη, που ήθελε κάθε φορά που ο Ελληνικός στρατός προήλαυνε στις απέναντι εχθρικές θέσεις-γραμμές, η μπάντα να παιανίζει το αγαπημένο του τραγούδι «Μπαίνω μεσ’ τ’ αμπέλι / Σα νεκοκυρά!..».

Ο λόγος του υπουργού τραγικά μεγάλος, κράτησε πάνω από μία ώρα, με ενδιαφέρον τέτοιο, που στο τέλος κοιμήθηκαν, άπαντες! Μερικά από τα κοσμητικά επίθετα του λόγου του Υπουργού: Αργός, μακρόσυρτος, νωχελικός, μαθητικός, βαρετός, ανιαρός, κενός, περιττός, έκθεση ιδεών για μαθητές τελειόφοιτους δημοτικού.

Μας ξύπνησε ένα άθλιο σέρβις από το «κέτερινγκ», το οποίο πέταγε τα πιάτα στο τραπέζι μας από μακριά! Έτσι ώστε, το πιάτο όπως χοροπηδούσε, έβγαζε κι έναν τραγανιστό ήχο! Γκρρρρρρρρννν! Δεν ξέρουμε αν, και από ποιον πληρώθηκαν αυτοί οι κύριοι, γιατί το φαγητό δεν τρώγονταν ούτε από λιμοκτονούντες, αναξιοπαθούντες λαούς της Αφρικής, όχι από ανθρώπους που έκαναν επιστήμη την γαστρονομία, πέρα του ότι καθυστέρησαν σκοπίμως(;), το σερβίρισμα στα τραπέζια, όταν το άρχισαν, οι μισοί από τους παρευρισκομένους είχαν φύγει στα απέναντι… σαντουιτσάδικα, αφού και λόγω της μέρας, οι πλείστοι ημών, είχαμε να φάμε απ’ το πρωί. Ματ στη σκακιέρα της επιτυχίας του κετερινγκ, αφού θα σέρβιρε 200, το πολύ, μερίδες, και θα πληρωνόταν 1.000!..

Το ίδιο συνέβη και την επομένη, όπου οι δημοσιογράφοι είχαν αποκλεισθεί του δείπνου από τη «ΔΕΘ», και συμμετείχαν μόνον οι παρατρεχάμενοι (δημοσιογράφοι) του κ. Υπουργού!

«Κι εμείς που θα καθίσουμε;», ρωτήσαμε μια κουμανταδόρα που περιδιάβαινε στα τραπέζια ατενίζοντας τους πάντες αφ’ υψηλού… «Α, εσείς…», μας απάντησε. «Εσείς… Είστε με τον κύριο Υπουργό;». «Όχι! Γιατί να είμαστε; Δεν του φτάνει αυτούς που σέρνει στο ζωνάρι του; Πρέπει να έχει κι εμάς;». «Ε, τότε δεν θα καθίστε… Κάθονται όσοι είναι με τον κ. Υπουργό!..».

Γι’ αυτό κι μείς καθίσαμε, όπου βρήκαμε!.. Κι έτσι, 3-4 μερίδες το κέτερινγκ, αναγκάστηκε να τις σερβίρει, και όχι να τις πληρωθεί τζάμπα!..

Από τη συνέντευξη του υπουργού την άλλη μέρα, στην οποία ο κ. Σπηλιωτόπουλος ξανά είπε προκαταρκτικά, όλη την ομιλία του των εγκαινίων, κρατούμε μόνον την ερώτηση τη δική μας –ήταν η τελευταία.

Κύριε υπουργέ… Ο λόγος για τη Χαλκιδική. Στην οποία υπάρχου δύο «Τουριστικά ακίνητα», ο «Γλαρόκαβος» και ο «Αϊ Γιάννης Νικήτης». Και για τα δύο, δεν χρειάζονται περεταίρω εξηγήσεις… Τι μέλει γενέσθαι με την τύχη των ακινήτων αυτών, δεδομένω ότι υπάρχει και διεθνές ενδιαφέρον των επενδυτών; Η αξιοποίησή τους ή μη, θα καθορίσει την τουριστική τύχη της Χαλκιδικής, για τα επόμενα 50 χρόνια!

Από την μακροσκελεστάτη απάντηση του κ. Σπηλιωτόπουλου, που σημαίνει ότι γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη σημασία των ακινήτων αυτών, κρατούμε προς το τέλος, την πρόταση: «Σίγουρα όμως, τα πουλάμε, αλλά δεν τα ξεπουλάμε!.. Εξ’ άλλου από επενδυτές, και του εξωτερικού, χωρίς κανένα επενδυτικό αντίκρισμα, έχουμε χορτάσει!..».

Στο «Α΄ Διεθνές Συνέδριο Τουρισμού», που ελάμβανε χώρα την άλλη μέρα στο «Βελλίδειο», μπήκαμε στο σημείο της ομιλίας του αγαπητού και φιλτάτου, πλην αόκνου, παρά τα κιλά του, Δημήτρη Μιχαηλίδη, εκδότου του περιοδικού «Αγροξενία», και δραστηριοτάτου παράγοντος του αγροτοτουρισμού, επιχειρηματία: «Είναι ανίκανοι, άσχετοι, ή αλλιώς απατεώνες…». Και βγήκαμε. Αφού συμφωνήσαμε απολύτως με τον Δημήτρη, σε όποιους και αν απεύθυνε τους φιλολογικούς αυτούς προσδιορισμούς του, είναι ίδιον των χορτάτων αυτής της χώρας, τα τελευταία χρόνια σε όποιο πόστο και αν ανήκουν, να είναι χωρίς αμφιβολία, τέτοιοι!

Να σημειώσουμε ότι ο Δημήτρης στο περίπτερο 16 κάθε χρόνο, δίνει το δικό του ρεσιτάλ παρουσιάσεως του αγροτοτουρισμού και των παρελκομένων του στη «Φιλοξενία», συγκεντρώνοντας γύρω του και όλους τους άλλους συναδέλφους, γροθιά –καμία σχέση με την κομμουνιστική γελοία- οι οποίοι, πιστέψτε μας, είναι όλοι τους πολύ αξιόλογα άτομα, και κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά. Με την Πολιτεία, και εδώ, να τους αγνοεί τελείως! Να μην έχει εφεύρει ακόμα, άκουσον άκουσον, το νομικό πλαίσιο, στο οποίο πρέπει να δουλέψουν αυτοί οι άνθρωποι! Από τους οποίους θα κονομήσει αυτή, η Πολιτεία, αλλά και οι ίδιοι. Να γιατί ο Δημήτρης, τους αποκάλεσε όπως τους αποκάλεσε, παραπάνω, βρίσκοντας απολύτως σύμφωνους, και εμάς.

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Το Πόρτο Καρρά στα βραβεία φέτος πάτωσε, παρά τις δυο υποψηφιότητες που είχε, για να είμαστε ειλικρινείς, εμείς το περιμέναμε, μετά και την δυσμενή εξέλιξη, άκρως κακή, των πραγμάτων εκεί μέσα. Για την οποία ευθύνεται ένας και μόνον άνθρωπος… Συζητώντας με κάποιους ξενοδόχους εμπιστευτικά, μου είπαν: «Ναι, αλλά αυτός, στο βιογραφικό του σημείωμα αργότερα που θα βρεθεί χωρίς δουλειά, θα φέρει με καμάρι τη θητεία του στο Πόρτο Καρρά, και ως σημαντικό προσόν!..». Η απάντησή μας ήταν: «Θα είναι η μοναδική περίπτωση, και το μοναδικό ενδεικτικό προσόν, το οποίο θα ενεργεί αποτρεπτικά, κάποιος που θα θελήσει να τον προσλάβει στο δικό του ξενοδοχείο, να μην τον προσλάβει, ΠΟΤΕ!..».

Την υποψηφιότητα στο βραβείο του «Μελίτωνα», το κέρδισε άλλο ξενοδοχείο της Χαλκιδικής, στα βόρεια του Νομού, που έχει να δει καινούργιο καρφί και μπογιά στους τοίχους του, 35 χρόνια! Και εδώ τίθεται σοβαρά το ερώτημα, ποιος πραγματικά αποφασίζει για τα βραβεία αυτά, και αν τα βραβεία της «Φιλοξενίας», που καλώς καθιερώθηκαν, κατά πόσον, είναι αδιάβλητα!

Το βραβείο που διαγωνίζονταν το «Σιθωνεία», με την ποιότητα των ενοίκων του το καλοκαίρι, στην πλειοψηφία ανατολικών μουζίκων, το «χολεριασμένο ολινκλούσιβ» στο οποίο ενέδωσε κι αυτό, όπως όλοι οι άλλοι παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις, δεν είχε καμία τύχη, και δεν θα το κέρδιζε, επίσης, ΠΟΤΕ!

Τέλος, να πούμε εν κατακλείδι, ότι παρά την «γκρίνια» μας η οποία δεν θα πάψει ποτέ, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας, να «γκρινιάζουμε», η φετινή «Φιλοξενία» χωρίς να έχει τη λάμψη, ή τις λάμψεις των προσφάτων προηγουμένων ετών -σε παλιότερους χρόνους υπήρχαν μαύρα σκοτάδια- ήταν σε γενικές γραμμές και φέτος καλή, κάποια ρεκόρ μπορεί να σημειώθηκαν παρασκηνιακά, που εμείς δεν γνωρίζουμε, έχει καταξιωθεί στις συνειδήσεις όλων που ασχολούνται με τον τουρισμό, είναι ασυζητητί η πρώτη κλαδική του είδους στην Ελλάδα, και έτσι θέλουμε να παραμείνει.

Αν την συγκρίνουμε και την παραβάλλουμε εμείς, την μεμφόμαστε κάποιες φορές, την μεμφόμαστε μόνον με τον εαυτό της. Και σε καμία περίπτωση, με άλλες εκθέσεις του είδους στην χώρας μας, τις οποίες αφήνει πίσω, σταδίους εβδομήκοντα!

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΟΣ

Η πρόκληση ήταν από το “Έθνος της Κυριακής”. Στου οποίου τις σελίδες προβάλλονταν βαρύγδουπα, το νέο ευρωπαϊκό -λέει- προφίλ του Γιωργάκη. Και επειδή σχεδόν ταυτόχρονα, το νέο αυτό προφίλ το ανακαλύψαμε κι εμείς στο διαδίκτυο, να κάνει το γύρω στα Ευρωπαϊκά σάιτ, και δη της Γερμανίας, δεν το αντέξαμε, σας το παρουσιάζουμε εδώ, με τη μοναδική προσθήκη, τον Βενιζέλο στο τσεπάκι του Γιώργου, και το Πασόκ στο τσεπάκι της Μαργαρίτας!.. Δύο πάρα πολύ σοβαροί λόγοι για όλους τους “φιλάθλους” του Πασόκ, ή να αλλάξουν ομάδα, ή να τη διασπάσουν στα δύο! Στις μεταγραφές των ξένων, και στην ομάδα του ελληνικού φυτωρίου! Να σας θυμίσουμε ακόμα ότι η κυρία είναι πιστή λάτρης του Εβραίου... Γιαχβέ (γιαχωβά), και ο κύριος, το καθαρόαιμο εγγονάκι του. (Ο Εφραίμ και η χριστιανική μασονία, είναι το καμουφ-λάζ, αλλά και η πνευματική επαφή του Θόδωρου!.. Ο Θόδωρος έχει άλλο γιατάκι!). Για του λόγου το αληθές -οι τσιφούτηδες, ξέρετε σε ποιον λαό ανήκουν- στο πρόσφατο συνέδριο της Ουρανουπόλεως, ο Γιωργάκης έχασε τη σαγιονάρα του καθοδόν, συμφορά μεγάλη, από την παραλία προς το ξενοδοχείο! Και αμόλησε τους δούλους του -η δουλεία ζει και βασιλεύει- τη φρουρά του δηλαδή, τους αστυνομικούς του, να βρουν τη χαμένη σαγιονάρα!.. Για να δείτε πόσο αξίζει μία σαγιονάρα, εκτός από “αντίο” στα γιαπωνέζικα, και ποιους υπηρετεί δουλικά η Ελληνική Αστυνομία, κ. Αρχηγέ της ΕΛ.ΑΣ. Εν ονόματι του Ελληνικού Λαού και της Δημοκρατίας... Τρομάρα μας!.. Το μισό Σώμα είναι συνοδοί του πολυαρίθμου συρφετού των πολιτικών, που οι ίδιοι ανέπτυξαν... Κι εσύ Λαέ βασανισμένε... Που δεν ξεχνάς τον Ωρωπό... Φάε σκατά Λαέ!..

<Χ>

Χάος αριθμός 289 - "ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ, ΞΑΦΝΙΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ..."

Πανελλήνια αποκλειστικότητα

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕ ΤΟ “Χ” ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ “ΟΧΙ” ΤΟΥ “ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ ’40”...

Έχομαι την εντύπωση κι ας βγούμε ψεύτες, ότι ο Γιώργος Κατσαρός και οι συνεργάτες του όταν έγραφαν αυτό το αριστουργηματικό μουσικό έργο την «Αλβανία», δεν είχαν αίσθηση του μεγέθους του τότε, που το έκαναν, καθώς αυτό με τα χρόνια γιγαντώνεται και εξελίσσεται πραγματικά, σε μια πανελλήνια και ιστορική-μουσική Συμφωνία. Κάτι σαν την «ηρωική» του Μπετόβεν.

Το θεωρούσαμε χρέος μας από μικροί που μεγαλώσαμε μ’ αυτές τις ιστορίες και μ’ αυτά τα τραγούδια της εποποιίας του «40», μια μέρα να επισκεφθούμε αυτούς τους χώρους, τους χώρους της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας, στους οποίους ο Ελληνικός στρατός χάρισε τις τελευταίες ένδοξες ιστορικές σελίδες στο Έθνος, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων όσο κανείς άλλος, και τα έβαλε με υπέρ-δυνάμεις από τις οποίες βγήκε και πάλι νικητής.

Χάος αριθμός 288 - ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ;

Βοά Όλη η Χαλκιδική και ερωτά κ. Παυλόπουλε!

ΤΙ “ΜΙΖΟΣΗΜΟ” ΠΛΗΡΩΝΕΙ, Η ΠΙΟ ΑΘΛΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑΠΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΡΟΔΡΟΜΟ, ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΩΣ, ΕΝΟΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ;

[Σ.Σ.<Χ>: Οι Δημόσιες υπηρεσίες που ερίζουν το «Μιζόσημο», και οι δημόσιοι υπάλληλοι υπεράνω πάσης υποψίας, είναι πολλοί...]

Και να αρχίσει τις… συντάξεις, πρώτα από την Αστυνομία; Το λέμε αυτό γιατί, η Αστυνομία φύσει και πράξη, είναι η πρώτη εκτελεστική Αρχή, η οποία καλείται να εφαρμόσει τους νόμους, από τη στιγμή που η νομοθετική Εξουσία, δηλαδή η Ελληνική βουλή, τους στέλνει προς εφαρμογή τους.
Και αν στις Ελληνικές πόλεις, με τα οποιαδήποτε επί μέρους προβλήματα, πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι υπάρχει αστυνόμευση, στην Επαρχία, αυτό καταντάει ευχολόγιο, ή πολιτειακό προϊόν, είδος έν ανεπαρκεία, και γιατί όχι; είδος προς εξαφάνιση…
Δυο μέρες φωτογραφίζαμε το κομμάτι του δρόμου από διασταύρωση Αγίου Προδρόμου, έως και όρια Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής, με τη Θεσσαλονίκη.
Και το φαινόμενο, μας έκανε έξω φρενών, είναι η πρώτη φορά, το ομολογούμε, στην 15χρονη σχεδόν επαγγελματική μας καριέρα, ως συντάκτες ελευθέρου ρεπορτάζ, αν συναντούσαμε, κατά κακή μας τύχη, ένα τέτοιο άτομο, να μουτζουρώνει και να καταστρέφει τέτοιες οδικές πινακίδες, θα παίρναμε, στην κυριολεξία της λέξεως, αυτό που αναρωτιόμαστε και στον πρωτοσέλιδο τίτλο μας, το νόμο στα χέρια μας!..

ΟΙ ΚΑΚΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΑΤΙΣΤΑ

Και είναι δυο, ή το πολύ τρεις πιτσιρικάδες, οι οποίοι μπροστά σε ένα παραλυμένο, και εντελώς ξευτιλισμένο, ευνουχισμένο Κράτος στα «κελεύσματα της Αλέξας», το έκαναν… ολότελα, δικό τους!
Το διέλυσαν, το ξευτέλισαν, το έφτυσαν!
Απέδειξαν ότι αυτοί κάνουν κουμάντο, όλοι οι άλλοι εμείς, πρέπει να τρέμουμε την παντοκρατορία τους, και τη δύναμή τους! Τον θεό «ΠΑΟΚ» που πιστεύουν, θα μας κατακεραυνώσει!
Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΚΜ), δικό της είναι το έργο, πέρα από οποιαδήποτε άλλη τιμωρία επί των ενόχων που θα βρεθούν, να βεβαιώσει και στο οικείο Δημόσιο Ταμείο της ΠΑΕ, ένα πρόστιμο 100.000 ευρώ στον ΠΑΟΚ, για το εκτροφείο των αγρίων που διατηρεί! Αλλά και για τον «Άρη», σε άλλη περίπτωση, ή για τον «Ηρακλή», κ.ο.κ.
Πολύ πρόσφατα, ζητήσαμε από τον αρμόδιο Εισαγγελέα να ασκήσει ποινική δίωξη για«Φόνο εκ προμελέτης», στο Τροχαίο της Γερακινής, όπου ένα παλικάρι έχασε τη ζωή του, και δυο άλλα θα μείνουν σε αναπηρική καρέκλα, όσο τους γράφεται να ζήσουν! Κατά παντός υπευθύνου στην «ΠΚΜ», για την καταλληλότητα του δρόμου, ή στο κατά πόσον μπορεί να ευθύνονταν για το Τροχαίο, αυτός. Ο δρόμος.
Στην προκειμένη περίπτωση, ζητούμε για κάθε τροχαίο που θα συμβεί, μέχρις αποκαταστάσεως των κατεστραμμένων πινακίδων στο κομμάτι αυτό της Εθνικής οδού «Πολυγύρου - Θεσσαλονίκης», από τη διασταύρωση Αγίου Προδρόμου έως και όρια Αγίας Αναστασίας, να συνταχθεί παράλληλα και δικογραφία για υπευθυνότητα στο ατύχημα κατ’ αγνώστων, λόγω της καταστροφής των πινακίδων, η οποία θα μετατραπεί επωνύμως, όταν βρεθούν τα άτομα αυτά, που έκαναν την καταστροφή.
Εμείς θεωρούμε εξ’ ορισμού βεβαία, την εύρεση των δραστών, ύστερα και από την επίσημη καταγγελία που κάναμε στο «Βιβλίο Συμβάντων» στο αρμόδιο Αστυνομικό Τμήμα, το Αστυνομικό Τμήμα ΟΦΕΙΛΕΙ να μας πληροφορήσει επ’ αυτού, υπάρχει συνέχεια δηλαδή, αλλά και γιατί πρέπει, τα ονόματα των δραστών, όταν βρεθούν, να γίνουν δημοσίως γνωστά, και η τιμωρία τους, να είναι από παραδειγματική, έως η πλέον σκληρή! Η σκληρότερη που μπορεί να εφαρμοστεί!
Εάν όχι, δεν συμβεί αυτό, τότε η Αστυνομία και ο Αστυνομικός Διευθυντής Χαλκιδικής, δεν έχουν κανένα λόγο να υπάρχουν, να μισθοδοτούνται, πρέπει να διαλυθούν, να γίνουν και οι ανάλογες περικοπές στις δημοσιονομικές δαπάνες, που τόσο πολύ φωνάζει, και μας απειλεί (σωστά), για συγκράτηση και του πληθωρισμού, η Ε.Ε.
Στην Ελλάδα με τις δημόσιες υπηρεσίες, το κακό είναι διπλό. Πρώτον δεν υπάρχουν, και δεύτερον, τις μισθοδοτούμε τζάμπα!
Τα άτομα αυτά, οι βάνδαλοι που έκαναν αυτήν την τεράστια καταστροφή -την οποία οφείλει ΑΜΕΣΩΣ να αποκαταστήσει η «ΠΚΜ»- είναι συνεχώς υποτροπιάζοντα, και δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους κοινούς κακούργους, εγκληματίες, αφού χωρίς όπλα μεν, αλλά με την εγκληματική επιπολαιότητά τους, ενέργεια δε, στέλνουν στο θάνατο άλλους συνανθρώπους μας οδηγούς, συνοδηγούς, εκατόμβες θυμάτων, των οποίων οδηγών την ευθύνη συνεχώς, αλλά και μυξιάρικα με «κροκοδείλια δάκρυα» το Κράτος, ανευρίσκει για τα τροχαία… Στους δρόμους, πάντα, στην Ελλάδα, φταίει ο οδηγός… Δηλαδή, ο φονευμένος!

Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΟΥ «ΧΑΟΥΣ» : ΔΡΟΜΟΣ + ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ + ΟΔΗΓΟΣ = ΑΤΥΧΗΜΑ

Στην εξίσωση μας, την εξίσωση του Χάους, «δρόμος + αυτοκίνητο + οδηγός = ατύχημα», βάζουμε πρώτο εξισωτικό παράγοντα τον δρόμο, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα σ’ αυτό, και γιατί κανείς δρόμος στην Ελλάδα, δεν παρέχει ούτε τη στοιχειώδη ασφάλεια στον Έλληνα οδηγό ή ξένο, αν και φαινομενικά, πολλές φορές μας παρουσιάζεται ως τέτοιος!
Η χειρότερη μορφή δρόμου δηλαδή, όταν αυτός φαίνεται να είναι τέλειος, μια μικρολεπτομέρειά του, ή μικροκατασκευαστική του παγίδα, μας στέλνει ή στο γκρεμό, ή στη μετωπική σύγκρουση, με το αντιθέτως ερχόμενο, και ανυποψίαστο όχημα.
Έχουμε γίνει πάμπολλες φορές προφητικοί, σε τέτοιες κατασκευαστικές ατέλειες ή μικροβλάβες, στην αρθρογραφία του «Χ» θα βρείτε εκατοντάδες άρθρα, στα οποία οι ισχυρισμοί μας έχουν επαληθευτεί, αλλά και σε όσα δεν επαληθεύτηκαν ακόμα, περιμένετε, η επαλήθευσή τους απλά, είναι θέμα συγκυρίας ή χρόνου!
Καλούμε εδώ την Πολεοδομία Χαλκιδικής. Να μας πει με ποιο καθεστώς νόμου, και με ποια άδεια λειτουργεί εκείνη η άθλια καρβουναποθήκη, λίγο μετά τον Άγιο Πρόδρομο;
Γιατί δεν την έκλεισαν ακόμα; Γιατί δεν έχουν μπει, το λιγότερο, μεταλλικές μπάρες κατά μήκος του ορίου της με το δρόμο; Και γιατί, επαναπαύονται στην συνεχόμενη πλάγια άσπρη γραμμή οι «κροκόδειλοι»;
Αλήθεια; Πόσα αρπάζουν από τους ιδιοκτήτες της για μίζα, όσοι εμπλέκονται στην υπευθυνότητα, ώστε να διατηρείται αυτή η ελεεινή, και από απόψεως αισθητικής, επαγγελματική δραστηριότητα, ανοικτή;
Γιατί όλες οι μάντρες των Οικοδομικών υλικών ξεφύτρωσαν στα ερείσματα των δρόμων; Χωρίς ίχνος κυκλοφοριακών κόμβων, αλλά και χωρίς ίχνος στοιχειώδους αισθητικής; Τουριστικός νομός γαρ, ο πρώτος της Ελλάδος, η Χαλκιδική! Και ποια η υπευθυνότητα του Κράτους, όταν ακόμα και με μία απλή εντολή Νομάρχου, αυτή η δραστηριότητα μπορεί να αποκλεισθεί; Που είναι ο Νομάρχης, ο οποίος χωρίς ίχνος ντροπής, δηλώνει παντού και όταν του ζητήσουν να προβεί σε μια ενέργεια, «αυτό αδυνατούμε να το κάνουμε, διότι έχουμε πολιτικό κόστος»; Ποιος τις εφεύρε αλήθεια, αυτές τις ανόητες και για κάφρους, δικαιολογίες λέξεις;
Καλούμε τον αρμόδιο Εισαγγελέα να επέμβει αμέσως. Αν δεν θέλει να τον κατηγορήσουμε και αυτόν στα επόμενα φύλλα μας, ως ευθέως χρηματιζόμενο…
Αξίωμα του «Χάους» : «Κάθε αρμόδιος υπάλληλος του Κράτους, σε οποιοδήποτε πόστο της κρατικής διοικήσεως, και να ανήκει, δείχνει ανοχή ή αμέλεια, ή αβλεψία στην παρανομία ή τον παράνομο, πρέπει αμέσως να συντάσσεται δικογραφία γι’ αυτόν, τον υπάλληλο του Κράτους, και για άγριο, άκρατο χρηματισμό»
Ή το λιγότερο, ότι ασκεί πλημμελώς, πλημμελεστάτως, τα καθήκοντά του.
Είναι πρόσφατο το γεγονός εξ’ άλλου, ότι κίνησαν θεούς και δαίμονες τις προάλλες να τον βρουν στο Πρωτοδικείο Χαλκιδικής, για αυτόφωρο οικολογικό έγκλημα που ελάμβανε χώρα στη Γερακινή εκείνη τη στιγμή, και από τους ίδιους και ατιμώρητους πάντα, γνωστούς ενόχους, στάθηκε αδύνατο!.. (Έτσι δεν είναι κ. Βασίλη Ευαγγελινέ;)…
Ο Εισαγγελέας Χαλκιδικής κ. Υπουργέ της Δικαιοσύνης, που πάρα πολύ κόπτεσαι και εσύ, στην Ελληνική Βουλή για την αδέκαστη, χύνεις τα «κροκοδείλια δάκρυά» σου… Ο Εισαγγελέας Υπηρεσίας, ασκεί πάντα τα καθήκοντά του από το σαλόνι του σπιτιού του, με τις πολύχρωμες παντοφλίτσες του ενδεδυμένος, το πενιουάρ του, απολαμβάνοντας και το τελευταίο αγαπημένο του σήριαλ στο βλακόκουτο, σε κάποιο λουσάτο διαμέρισμα, της Θεσσαλονίκης, παρακαλώ! Πως δηλαδή, στο σήριαλ, ένας ήρωας Εισαγγελέας εκεί στο Αμέρικα, ντύνεται «νυχτερίδα» τη νύχτα, και κυνηγάει, εξολοθρεύει τους κακούς, που δεν τον αφήνει το σύστημα, να εξολοθρεύσει στις αίθουσες των δικαστηρίων!
Ναι, μην αυταπατάσθαι… Με τέτοιες παραισθήσεις ζουν οι Έλληνες εισαγγελείς, όσοι απ’ αυτούς δεν χρηματίζονται και άγρια.
Γιατί ο χρηματισμός και η θρησκευτική «ευλάβεια-βλακεία» στα Ελληνικά δικαστήρια, από εκείνον τον κακομούτσουνο που τώρα κελαηδάει με τους κορυδαλλούς στον… Κορυδαλλό, μέχρις εκείνην την, προσφάτως θρησκοαρπαγμένη δικαστίνα που ομολόγησε ως καλό «κατηχητόπουλο-κυκλάμινο», ότι «δεν μπορούσε να διανοηθεί, Έλληνας παπάς θα την έλεγε ψέματα και θα την κορόιδευε στο δικαστήριο», είναι όλοι, το ίδιο καλούπι!
Στην καταστροφή των οδικών πινακίδων του τμήματος «Άγιος Πρόδρομος - Γαλάτιστα», το ξαναλέμε και πάλι. Η «Περιφέρεια του Μέλλοντος» -σιγά μην έχει κανένα μέλλον αυτό το τρισάθλιο μαγαζί, εκεί στην Οικονομίδου- να προχωρήσει αμέσως, στην αντικατάσταση όλων των κατεστραμμένων πινακίδων, όπως και στην εξαφάνιση των άλλων γελοίων, των διαφημιστικών. Που ο κάθε βλαξ, πάει και παλουκώνει τρόπαιο της βλακείας του, στα ερείσματα των δρόμων. Πλάϊ στα οδικά, πολλές φορές τα αποκρύπτει κιόλας. Λες και βρίσκεται στον κήπο του σπιτιού του. Να διαφημίσει την επιχείρησή του!
Να βεβαιώσει αβάσταχτα πρόστιμα στους καταστροφείς που θα βρεθούν, στα δημόσια ταμεία τους -αν πρόκειται περί ανηλίκων στους γονείς- αφού οι περισσότεροι είναι τόσο αφελείς, αφήνουν και τα στοιχεία τους γραμμένα, πάνω στις καταστροφές των πινακίδων που κάνουν! Στην προκειμένη περίπτωση, να συνεργαστεί απολύτως και αμέσως, με το Αστυνομικό Τμήμα Γαλατίστης. Το οποίο είμαστε απολύτως, σίγουροι, ότι θα πάρει στα πολύ σοβαρά την υπόθεση. Και όταν βρεθούν –που θα βρεθούν οι ένοχοι, γιατί είναι μέσα από τη Γαλάτιστα κατά 95%- πέραν όλων των άλλων μέτρων που θα τους επιβληθούν, να εφαρμοστεί, επί τέλους, και αυτό το μέτρο εναντίον τους, της ποινής των «δύο ετών φυλάκιση». Που γράφουν όλες οι πινακίδες προειδοποιητικά από πίσω. Γιατί αν δεν αντιμετωπίσει αυτήν την ποινή, έστω και ένας εξ’ αυτών των ενόχων ή των μελλοντικών ενόχων, δεν πρόκειται ΠΟΤΕ, στη χώρα μας, να εξαλειφθεί αυτό το άκρως ελεεινό, και άκρως αισχρό, πέρα τους άκρως επικίνδυνου, φαινόμενο, που την κάνει από χώρα μας, από κράτος της Ε.Ε., να φαντάζει τριτοκοσμική, άγρια ζούγκλα της Αφρικής.

Αφού αυτοί που ανέλαβαν την περιφρούρηση και την διασφάλιση της σωματικής μας ακεραιότητος, δηλώνουν ανίκανοι να το κάνουν πράξη, κύριοι Υπουργοί της Δικαιοσύνης και Δημοσίας Διοικήσεως, κε Αρχηγέ της «ΕΛΑΣ», τότε η Αυτοάμυνα και η Αυτοδικία, είναι ανθρώπινο δικαίωμα, και προσωπικό χρέος μας, να την πάρουμε στα χέρια μας.
Κάτι που διερωτηθήκαμε σοβαρά και στην αρχή, στον πρωτοσέλιδο τίτλο αυτού του άρθρου μας.

<Χ>

Χάος αριθμός 287 - Ο ΠΙΟ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΟΣ, ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΧΥΔΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!

Τελευταίο σκαλί εξευτελισμού! Ούτε στην περίοδο του «΄63» που έφερε τη δικτατορία στην Ελλάδα, δεν ακούστηκε τέτοιος πρόστυχος πολιτικός λόγος, εξ’ όσων θυμόμαστε, οι πολιτικοί μας έχουν χάσει κάθε μέτρο και κάθε έξωθεν (έσωθεν) καλή μαρτυρία, το Ελληνικό Κοινοβούλιο από θέατρο ιδεών, κατέληξε σε αρένα θηριομαχιών.

Τριακόσια άγρια θηρία επί μονίμου βάσεως τα τελευταία χρόνια, φτύνονται, βρίζονται, ειρωνεύονται μεταξύ τους και λοιδορούνται, ανάξια να ομονοήσουν στο παραμικρό, και μπροστά σε ένα κοινό, το Ελληνικό, που τα έχει ολότελα χαμένα!

Αν τους πάρει κανείς στα σοβαρά, ή θα πάθει κατάθλιψη επί της εθνικής μας τύχης, ή θα τινάξει τα μυαλά του στον αέρα, αφού τίποτα το ευοίωνο δεν υπάρχει στον ορίζοντα, όλα βαίνουν ολοταχώς, προς την καταστροφή και τον αφανισμό της Ελλάδος!

Κάποτε, οι βουλευτές στο Ελληνικό κοινοβούλιο ήταν ρήτορες, ήταν φιλόσοφοι, ήταν ποιητές. Σήμερα, ακούγοντας, ή και βλέποντας κάποιος τον, αιωνίως αξούριστο και αγραβάτοτο, πλην καλοχορτάτο Αλαβάνο, θλίβεται εκ βαθέων, την Παπαρήγα που αράχνιασε στη θέση της με τη γνωστή και πανάθλια, καλοπαιγμένη κασέτα της, τον Καρατζαφέρη στο μονοπώλιο της εθνικοφροσύνης του, και της τύφλας του της μαύρης, τον Παπανδρέου με τις πέντε κλούτσες εμιγκρέδικα ελληνικά που του ’μαθε ο πατέρας του. Και θέλει τα ίδια… να μάθουμε να μιλούμε κι εμείς!

Έχουμε πει πολλές φορές ότι στην εποχή μας, της πολυγλωσσίας, της Βαβέλ, το πιο δύσκολο πράγμα τελικώς, μεταξύ των ανθρώπων, κατέληξε η λεκτική επικοινωνία. Ο κίβδηλος και σκοπίμως στρεβλός λόγος, οι άθλιες ξενικούρες, και οι ακόμα πιο άθλιες, επιστημονικούρες ορολογίες.
Με τέτοιες προσπαθούν να μας παραπλανήσουν και να μας «κοιμίσουν» οι πολιτικοί μας, αλλά το κυριότερο, να κλέψουν ή να αρπάξουν στο σκοτάδι της εντίμης πληροφορήσεώς μας, την πολύτιμη ψήφο μας!..

Στους ίδιους παραλλήλους δρόμους, συντεταγμένη και η Ελληνική εκκλησία. Ο Κλήρος. Τους συναγωνίζεται στην προστυχιά, την κλεψιά, την απατεωνία!.. «Όμοιος ομοίω, κ’ η κοπριά στα λάχανα»… Με το χριστεπώνυμο πλήθος, και εδώ, να έχει φρικάρει, να τα έχει ολότελα, χαμένα!..
<Χ>

Χάος Αριθμός 286 - ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ!

Ή τώρα, ή ποτέ! Μην αυταπατάσθε, «το μοναστήρι να ’ν’ καλά, που καλογέρους βγάζει». Όταν αυτοί δεν βγαίνουν και στα μυαλά των Ελλήνων πολιτικών!
Δεν είναι μονάχα ο εβραι-ονοματολάτρης Εφραίμ και οι συν αυτώ, οι προβατόσχημοι λύκοι της Εβραιοχριστιανικής μασονίας που λυμαίνονται τα αλτρουιστικά μας αισθήματα, συναισθήματα. Αυτοί είναι η κορυφή του παγόβουνου! Ούκ έστιν αριθμός, αυτών των ανόμων, και χωρίς ίχνος τσίπας, ηθικής, προς τον χριστεπώνυμο συρφετό, από τον οποίο όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως, από 20ου αιώνος και εντεύθεν, έφαγαν το κυριότερο πράγμα. Το μυαλό!
Όλοι ξέρουμε από πού γεννιόμαστε, τι θα τραβήξουμε, και εις τι θα καταντήσουμε! Και δεν χρειαζόμαστε, δεν μπορεί να μας το πει, κανένας, προπαντός αυτοί οι κίβδηλοι «πατέρες μας», οι χορτάτοι και τουμπιανιασμένοι με τα πρησμένα χεράκια από το λίπος, οι οποίοι αυτοχρήστηκαν και γονείς μας (πατεράδες μας), χωρίς να τους το ζητήσει κανένας!

Να και μια φορά που οι απόψεις μας συμπλέουν κ. Παπαρήγα και κ. Αλαβάνε. Δεν είναι προνόμιο και μονοπώλιο δικό σας αυτές οι θέσεις, «Έξω η Εκκλησία από το Κράτος».
Τις έχουμε κι εμείς, τις φωνάζουμε κι εμείς, κύριε Πρωθυπουργέ, τις θέλουμε να γίνουν, πράξη. Μη κωλώνεις πουθενά, οι παπάδες δεν βγάζουν κυβερνήσεις, οι παπάδες τις τρων κυβερνήσεις!
Στο «Άγριο Βουνό», έχουν μαζευτεί τα μεγαλύτερα αποβράσματα της Ελλάδος, και όλοι οι λαθρομετανάστες που βολεύονται, βρίσκουν άσυλο εκεί, τα οποία και με μαθηματική ακρίβεια, εξυφαίνουν τρωκτικά, τον σύντομο αφανισμό της!

Εκκρεμούν προσφυγές στα πρωτοδικεία Θεσσαλονίκης αυτών των θεομπαιχτών, να φύγουν ΟΛΑ τα «Νι» χωριά της Χαλκιδικής από τα σπίτια τους, γιατί στα κτήματα που «είναι δικά τους», ο κατατρεγμένος Ελληνισμός του μεγάλου ξεριζωμού, βρήκε γαλήνη (και με τη διανομή του Ελληνικού Κράτους του ’39), ρίζωσε ξανά και μεγαλούργησε.

Αν αληθεύει, και όπου αληθεύει αυτό, η ανύπαρκτη και γονυπετούσα σ’ αυτά τα τέρατα Νομαρχία Χαλκιδικής, οφείλει να πάρει θέση, και να πληροφορήσει το κοινό, να μας το πει ξεκάθαρα. Όταν καταλαγιάσει η «Βιστονίδα», και το θέμα θα έχει ξεχαστεί, ενδεχομένως, μετά από 10-15 χρόνια, θα έχουμε ξανά το ίδιο τροπάριο; Για τα Νέα Ρόδα, τα Νέα Μουδανιά, τη Νέα Τρίγλια, ή την Ουρανούπολη, το Ζωγράφου, το Διονυσίου; (Σημειωτέον ότι το Ζωγράφου είναι και Βουλγαρικό). Και την ίδια κοινωνική αναταραχή;

Να γιατί, πρέπει αμέσως τώρα, να ξεκαθαρίσει μια για πάντα αυτή η αηδία με τη «Ρασοφόρα μαφία της Χριστιανοσύνης», και το Κράτος απερίσπαστο να βρει το δρόμο του, αφού και με το «Δίκαιο του Πολέμου», δεσμεύσει 100%, ΟΛΕΣ τις περιουσίες γης που διεκδικούν με χρ(ι)σ(τ)όβουλα… Τι έχουμε στην Ελλάδα αλήθεια; Τι «προσκυνάμε»; Αρχιεπίσκοπο ή Πρωθυπουργό;
Η κάρα του Νικηφόρου του Φωκά, αναπαύεται λίγο παρακάτω απ’ το Βατοπαίδι… Ακούγεται μάλιστα ότι ο ηγούμενος εκεί τη χρησιμοποιεί και για προσκεφάλι του… Να βλέπει καλά όνειρα… Οι Άγ(ρ)ιοι, γιατί δεν τη σηκώνουν, την ξυπνούν, που τόσο πολύ πιστεύουν στις θαυματουργικές ικανότητες των… κοκκαλακίων της νυχτερίδος, να τους δώσει τα χωράφια πίσω, παρά καταφεύγουν στα Ελληνικά δικαστήρια;

Εξ’ άλλου, είναι νωπές ακόμα οι θέσεις και οι βλέψεις εκείνου του, αλήστου μνήμης, «ρασπούτιν», τον οποίο ευτυχώς, ο Κύρης του μαντεύοντας και πόσο κακό θα έκανε στην Ελλάδα, τον πήρε γρήγορα-γρήγορα στην κόλαση, γιατί ξέρετε, η κόλαση στο Αρχαιοελληνικό τυπικό, Πίστη, δεν υπάρχει. Είναι κι αυτή εβραϊκή εφεύρεση. Και κατ’ επέκταση, χριστιανική. Στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό-πίστη, υπήρχαν δύο κόσμοι. Ο Άνω και ο Κάτω. Ο Άδης. Πουθενά δεν θα βρει κανείς στην Ελληνική Γραμματεία διαβόλους, σατανάδες, κοχλάζοντα καζάνια, πύρινες λαίλαπες, φιδόγλωσσα και ανθρωπόμορφα τέρατα, κέρατα και μυτερά αυτιά!
Ο «Αρκουδόβατος» της Θεσσαλονόικης, μας παρακαλούσε πριν από λίγες μέρες… Μη θέλουμε να τους τα πάρουμε όλα… Τελείως γυμνοί, ξεβράκωτοι από πλούτη και καλοπαίραση, τι νόημα θα είχε η ζωή τους; Ναι, αυτό ψέλλιζε, και αυτό εκλιπαρούσε μπροστά στα μαρκούτσια! Δεν φταίει αυτός όμως, φταίνε αυτοί που του πρόταξαν τα μαρκούτσια, δείνοντάς του και την ψευδαίσθηση, ότι τάχα, κάποιος είναι!

Κανονικά, αυτούς τους αχρείους, πρέπει να τους στερηθεί και το δικαίωμα του εκλέγειν, γιατί οι ανοησίες που πιστεύουν ή πρεβεύουν, δεν έχουν και καμιά σχέση, ούτε με τωρινή δημοκρατία, ούτε και με αρχαία, Ελληνικό πολιτισμό!..

Μία λοιπόν, πρέπει να είναι η κυβερνητική κίνηση, με τη συναίνεση όλων των κομμάτων. Έξω από την Πολιτεία, την Ελληνική Πολιτεία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη που μας άφησαν παρακαταθήκη, αυτά τα μιάσματα!

Και μπράβο τους, πρώτη φορά σε ΟΛΟΥΣ, αριστερούς δεξιούς κεντρώους πολιτικού και βουλευτές, όσοι δεν πήγαν σ’ αυτή την παρωδία και ντροπή, για το ελληνικό κοινοβούλιο εκδήλωση, που λέγεται από τους θρησκόληπτους, θρησκοκατάπληκτους, και αγιασμός. Χωρίς ίχνος αγιοσύνης!..
<Χ>

Κύριε Πρωθυπουργέ... Μη κωλώνεις πουθενά, οι παπάδες δεν βγάζουν κυβερνήσεις, οι παπάδες τις τρων κυβερνήσεις!..

Χαος Αριθμός 285 - ΣΤΟ ΦΕΚ Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟ "ΥΜΑΘ"

Με τη δημοσίευση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος (138) στο ΦΕΚ (Α 192) της 25ης Σεπτεμβρίου 2008 και την αναγκαία τροποποίηση του Οργανισμού του ΥΜΑΘ, ολοκληρώθηκε η θεσμοθέτηση της σύστασης Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουρ- γείου Μακεδονίας – Θράκης, η οποία στο εξής θα αναλαμβάνει τη διοίκηση των έργων και των μελετών του Υπουργείου, στο πλαίσιο των υφιστάμενων αρμοδιοτήτων του, καθώς και αυτών που θα του εκχωρηθούν στο μέλλον. Η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του ΥΜΑΘ, συγκροτείται στα εξής τμήματα: Τμήμα Προγραμματισμού και Συντονισμού: Καταρτίζει τις τεχνικές προδιαγραφές για τη σύνταξη των σχετικών διακηρύξεων των υπό ανάθεση έργων και μελετών. Εισηγείται νομοθετικές ρυθμίσεις θεμάτων που α- φορούν την εκτέλεση έργων και την εκπόνηση μελετών. Καταρτίζει τον τεχνικό, χρονικό και οικονομικό προγραμματισμό έργων και μελετών του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης. Εποπτεύει και πιστοποιεί την πρόοδο των εκτελούμενων μελετών και έργων, καθώς και κάθε άλλη πράξη που σχετίζεται με την τήρηση των συμβατι- κων υποχρεώσεων. Τηρεί πλήρες αρχείο προόδου έργων και μελετών και επεξεργάζεται με στατιστικές μεθόδους τα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία αυτών. Τμήμα Μελετών και Έργων: Είναι αρμόδιο για την εκπόνηση και επίβλεψη των μελετών και την κατασκευή και επίβλεψη των έργων που αναθέτει το Υπουργείο Μακεδονίας -Θράκης. Είναι αρμόδιο για την οριστική παραλαβή των υλοποιούμενων μελετών και εκτελούμενων έργων. Είναι αρμόδιο για τη συντήρηση των κτιριακών εγκαταστάσεων του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης (Διοικητήριο, Κυβερνείο, κλπ) και ιδίως για το σχεδιασμό, την υλοποίηση, την εποπτεία και την παρακολούθηση της εφαρμογής των μελετών και έργων ανακαίνισης και συντήρησης αυτών, καθώς και για οποιαδήποτε άλλη σχετική ενέργεια είναι απαραίτητη για την πραγματοποίησή τους. Με αφορμή την έναρξη ισχύος του Π.Δ. για τη σύσταση της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του ΥΜΑΘ, ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Μαργαρίτης Τζίμας, δήλωσε...

Η συνέχεια στην Εφημερίδα

_*****_

ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΠΟΙΑ ΤΡΩΚΤΙΚΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ ΤΗΝ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» ΚΑΙ ΠΩΣ;

«Τι να κάνουμε τώρα» μου απαντάει, «Έγινε! Δεν πειράζει». Πήγα στον τότε πρωθυπουργό, τον συχωρεμένο Ανδρέα Παπανδρέου και του λέω. «Κύριε Πρόεδρε, αν βγει αυτή η απόφαση, εγώ θα παραιτηθώ». Και τελικά, η υπουργική απόφαση που απαιτούνταν για να ισχύσει αυτή η παροχή, δεν βγήκε. Η Ολυμπιακή έπρεπε δηλαδή, να εξυπηρετεί τους πάντες, και τα πάντα αμισθί!Είπα προηγουμένως ότι ο Τύπος μεταφερόταν με έκπτωση 97%. Και δεν ξέρω γιατί; είχε οριστεί αυτό το ποσοστό και όχι το δωρεάν. Μου φαινόταν αστείο. Το κόστος για την Ολυμπιακή από το 1975-1992, είναι περίπου 30 δισ. δραχμές. Κάποια ενέργεια έπρεπε να γίνει. Φτιάχνω ένα ευγενικό γράμμα προς την Ένωση Ιδιοκτητών, ζητώντας μία συνάντηση προκειμένου να συζητήσουμε την αναπροσαρμογή της έκπτωσης, λαμβάνοντας υπόψη και το κοινωνικό έργο που επιτελούν. Προθυμοποιήθηκα δε, να πάω εγώ να τους συναντήσω. Μετά από μία ημέρα, μου τηλεφωνεί κάποιος εντεταλμένος από την Ένωση, και αφού μου είπε αρκετά περί της πληροφόρησης των πολιτών, και ότι κανείς δεν πρέπει να εμποδίζει τη διακίνηση των ειδήσεων και του λόγου, κ.λ.π., κ.λ.π., μου ξεκαθάρισε ότι οι εκπρόσωποι της Ένωσης δεν ήταν διατεθειμένοι να συζητήσουν καμία αναπροσαρμογή, τονίζοντας μου μάλιστα «Κύριε Ακριβάκη, παίζετε με την φωτιά!..». Εγώ του απάντησα ότι εφόσον δεν θέλετε να συζητήσετε, θα προχωρήσω μόνος μου την αναπροσαρμογή, και το 97%, θα το κάνω 70%. Μα τι λέτε τώρα μου απαντάει, θα κάνετε δεκαπλασιασμό του ποσού (3%) που πληρώνουμε; Τι είναι αυτά τα πράγματα;

Σ.Σ.<Χ>: Διαβαστε παρακάτω όλο το άρθρο...

Χάος αριθμ. 284 - ΓΙΑ ΦΟΝΟ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ

Στο φύλλο μας αριθμ. 178 / 17 Απριλίου 2006, στην πρώτη σελίδα κάτω από μεγάλη φωτογραφία του κομματιού αυτού να κατασκευάζεται, γράφαμε : «Ανήκει στα, προεκλογικώς, διαφημιζόμενα 150 έργα της Νομαρχίας. Αν το δείτε να τελειώνει, γράψτε μας...». Και στο φύλλο μας αριθ. 186 / 19 Ιουνίου 2006. Πρωτοσέλιδος πηχυαίος τίτλος : “ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΤΗΚΕ Η ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΒΛΑΚΕΙΑ!..».
Και στη συνέχεια του άρθρου: «Το πιο κακό, το πιο κακότεχνο. Το πιο καταστρεπτικό έργο δρόμου που έγινε ποτέ σε περιοχή και σε νομό της Ελλάδος, δόθηκε στην κυκλοφορία την περασμένη Πέμπτη, και κοντέψαμε ΟΛΟΙ, όσοι το περάσαμε πρώτη φορά, να χάσουμε τα αυτοκίνητά μας!.. Στην Ελλάδα, δεν κατασκευάστηκε ποτέ, μα ποτέ, πιο χειρότερος ασφαλτοτάπητας από αυτόν!..
Η επιτροπή που θα παραλάβει αυτό το έργο, Ελληνική η ξένη, θα ομολογήσει έμμεσα με την παραλαβή του ότι δωροδοκήθηκε με το 50% της αξίας του προϋπολογισμού του! Επιτροπή έντιμη και σοβαρή, που δεν θα χρηματιστεί, δεν θα παραλάβει ποτέ, αυτό το ανόητο, από όλες τις απόψεις, κατασκεύασμα! Και θα καλέσει τον εργολάβο, να το ξανά κάνει από την αρχή!..
Βοά ολόκληρο το χωριό της Γερακινής, για την καταστροφή που υπέστη, γράψαμε κι άλλη φορά γι’ αυτήν, στην αρχή της κατασκευής του έργου.. Από απόψεως προδιαγραφών, δεν πληροί απολύτως τίποτα η «βλακεία», δεν είναι ούτε καν διπλής κατευθύνσεως! “Εκείνη η κυρία της ΔΕΚΕ, είχε πει ότι τα φορτηγά των μεταλλείων δεν θα μπορούν να βγουν πάνω σ’ αυτόν το δρόμο, γιατί θα είναι υψηλής ταχύτητος!.. Τη σύνδεση από την παλιά διασταύρωση της Γερακινής τώρα, το <παραθυράκι>, για ποιόν το κάνει; Για ποιούς χαχόλους μας πέρασε, και μας περνά όλους;”. Στην αρχή και το τέλος αυτού του κομματιού, στις συνδέσεις του παλιού με του καινούργιου δηλαδή, δημιουργείτε άκρως επικινδύνως, στην ορολογία αυτό που λέμε, το «Στόμιο της φιάλης». Ο δρόμος στενεύει απότομα, ο οδηγός ξεχνιέται, αφαιρείτε κατά την οδήγη- ση, και «πέφτει» στο αντίθετο ρεύμα, σε καθαρή μετωπική σύγκρουση δηλαδή, με το αντιθέτως ερχόμενο αυτοκίνητο! Αυτό θα συμβεί και εδώ, κυρίως όταν θα αρχίσει (έχει αρχίσει, ήδη), η μεγάλη καλοκαιρινή κυκλοφορία.
Καλούμε το υπουργείο δημοσίων έργων. Και τον ευαίσθητο μηχανικό υπουργό, να περάσει εξ’ όνυχος τον φάκελο, και να καθίσει στο σκαμνί ΟΛΟΥΣ, όσους εμπλέκονται σ’ αυτή την απύθμενη χαζομάρα, ανοησία! Θα πρέπει κάποια στιγμή, οι καρεκλοκένταυ- ροι του ελληνικού δημοσίου («με αποκολλημένα τα πισινά», Κώστα), να αποζημιώσουν από το μισθό τους, τα αμαρτήματά τους, αν δεν είναι ικανοί να υπηρετήσουν, η να τιμήσουν την «καρέκλα» τους που τους πληρώνει, να τσακιστούν να παν στα σπίτια τους, ΟΛΟΙ!.. Σήμερα.
Το εγκληματικά κακότεχνο αυτό έργο, και κακομελετημένο. Πριν δύο εβδομάδες, μετατρέπει σε «κυπαρίσσι» ένα παλληκάρι δύο μέτρων στον ανθό της ηλικίας του, 27 χρονών, και στέλνει άλλα δύο, σε αναπηρική καρέκλα, αν κατορθώσουν να επιζήσουν, σε όλους τη ζωή! Εκεί στο «Στόμιο του μπουκαλιού» που δημιουργείται, σας δείχνουμε και στην φωτογραφία. Και ο εισαγγελέας στη δίκη, θα ψάχνει να βρει, πως; δύο μισότρελοι οδηγοί… Και τα λοιπά, και τα λοιπά!..
Aξίζει τον κόπο να διαβάσετε αυτά τα άρθρα στα φύλλα μας που επικαλούμαστε, ολόκληρα, αλλά και αρκετά προηγούμενα που αφιερώσαμε, γι’ αυτήν την «Απύθμενη βλακεία»!.. Να σας πούμε ακόμα, ότι ύστερα από δικές μας ενέργειες (αρθρογραφία), έβαλαν μεταλλικές μπάρες μπροστά στο επιπλάδικο, αλλά το "παραθυράκι" και πάλι το Άφησαν, πιθανώς, "αρπάζοντάς τα" κ. Τσιότρα;
<Χ>

-*****-

Χάος αριθμός 177 / 10 Απριλίου 2006 - Πρωτοσέλιδο:

"ΕΤΣΙ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ"

(Επί Πασόκ, ομολογία του ίδιου του κ. Ακριβάκη)

Αλήθειες για την μέχρι τώρα πορεία της Ολυμπιακής, μερικά από τα όσα έγιναν και όσα δε έγιναν, που ακούστηκαν ίσως για πρώτη φορά, στο ευρύ κοινό από επίσημα χείλη, συμπλήρωσαν τα όσα αναφέρει στο πόνημά του ο καθηγητής Γιάννης Λαΐνος «Η αλήθεια πίσω από την κρίση στην Ολυμπιακή Αεροπορία Α.Ε. και άλλα θέματα αερομεταφορών».
Σε εκδήλωση που έγινε την περασμένη Πέμπτη για την παρουσίαση του βιβλίου, τα όσα ειπώθηκαν, μαρτυρούν για τον τραγικό τρόπο που χειρίστηκαν οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια την Ολυμπιακή, την ευθύνη των εκδοτών, που μπροστά στα μικροσυμφέροντα τους, δεν δίστασαν σύσσωμοι να χτυπήσουν τον εθνικό μας αερομεταφορέα, προκειμένου να μη χάσουν τα «κεκτημένα», αλλά και την πανηγυρική δικαίωση του συγγραφέα Γιάννη Λαΐνου, από τους εκπροσώπους όλων των παρατάξεων της Βουλής.
Υπέρ-αποκαλυπτικά ,είναι τα όσα αναφέρει ο πρώην πρόεδρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας Αλέξανδρος Ακριβάκης, καθώς και οι, Γιάννης Δραγασάκης βουλευτής του Συνασπισμού, και Άγγελος Αγγελόπουλος, πρώην οικονομικός διευθυντής, και μέλος του Δ.Σ. της Ο.Α.

Α. Ακριβάκης
“Το βιβλίο του Γιάννη Λαΐνου έρχεται να καλύψει το κενό που υπάρχει για τη γνώση μας περί του θέματος της Ολυμπιακής Μιας σοβαρής μελέτης γύρω από τα προβλήματα της Ο.Α., τα οποία εντοπισμένα θα αποτελέσουν και διδάγματα για την πορεία της στο μέλλον. Θα ήθελα να πω ότι η άποψη η οποία κυριαρχεί στον ελληνικό λαό έχει γίνει συνείδηση. Ότι για την κατάρρευση της Ο.Α. φταίει η κακοδιοίκηση κατά καιρούς ο κομματισμός, το πολυάριθμο και μη αποδοτικό προσωπικό και ο συνδικαλισμός. Σε κάποιο βαθμό ασφαλώς και αυτές οι αιτίες έχουν μερίδιο για την κατάντια της Ολυμπιακής. Το λέω με κάθε ειλικρίνεια. Όμως, υποστήριζα και υποστηρίζω ότι η κύρια αιτία που η Ολυμπιακή έφτασε σε αυτό το σημείο, είναι η διαχρονική συμπεριφορά της Πολιτείας, όλων των κυβερνήσεων, απέναντι στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Με άλλα λόγια, η Ο.Α. από καμία κυβέρνηση δεν αφέθηκε να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που ήταν εφικτό, αν και δημόσια επιχείρηση. Αντίθετα, η Ο.Α. χρησιμοποιήθηκε για την άσκηση κοινωνικής, εθνικής, ακόμη και θρησκευτικής πολιτικής. Χωρίς να πάρει ούτε μία δραχμή από το ελληνικό κράτος. Κι αυτά όλα έρχονται σήμερα να επιβεβαιωθούν.
Στο βιβλίο του ο Γιάννης Λαΐνος, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι από το 1975 που δημοσιοποιήθηκε η Ολυμπιακή, μέχρι το 1992, το σωρευτικό έλλειμμα ήταν 285 δισ. δραχμές. Όμως το οφειλόμενο ποσό από το ελληνικό δημόσιο στην Ο.Α., ήταν 862 δισ. δραχμές. Και το ποσό αυτό οφείλονταν στην Ολυμπιακή από το ελληνικό δημόσιο και δεν αποδόθηκε. Για τις εξής αιτίες:
1. Από τη καταβολή του οφειλόμενου μετοχικού κεφαλαίου, που αν δεν κάνω λάθος ήταν 108 δισεκατομμύρια.
2. Από την υποτιμολόγηση των εισιτηρίων του εσωτερικού
3. Από τις διάφορες εκπτώσεις. σε 29 τον αριθμό κατηγορίες πολιτών. που ταξίδευαν με μειωμένα εισιτήρια.
4. Από τις Προεδρικές και πρωθυπουργικές πτήσεις αεροσκαφών που επιβάρυναν την εταιρία.
5. Από οφειλές της Υ.Π.Α.
6. Από την μεταφορά του Τύπου με έκπτωση 97%(!).

Αυτά λοιπόν, από τη μελέτη που έχει γίνει, ήταν περίπου 860 δισ. Σκεφτείτε λοιπόν ότι αν όλα αυτά τα χρήματα καταβάλλονταν στην Ο.Α., θα ήταν μία ανθούσα επιχείρηση έστω κι αν είχε δημόσιο χαρακτήρα. Έστω κι αν είχε πολυάριθμο προσωπικό. Γιατί υπήρξαν περίοδοι που η Ο.Α. παρουσίασε κέρδος. Όπως το 1987 και το 1988, που είχε 11 δισ. τη μία χρονιά κέρδη και 10,5 δισ. την επόμενη, με 17.000 άτομα προσωπικό. Συμπεριλαμβάνω και το κέτερινγκ μαζί. Το κέτερινγκ, όπως ίσως θυμάστε, τότε το συντηρούσε ο Ολυμπιακή Αεροπορία.
Εν πάσει περιπτώσει θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω κάποια περιστατικά που έζησα, την περίοδο που ήμουνα στη διοίκηση της εταιρίας. Και τα αναφέρω για να δείτε πως αντιμετωπίζονταν η Ο.Α., αλλά και γιατί δικαιώνουν το συγγραφέα του βιβλίου.
Πριν όμως μιλήσω για αυτά, να αναφέρω κάτι που ξέχασα, ότι ο συγγραφέας δεν αναφέρεται στο οφειλόμενο ποσό από το δημόσιο, δεν αναφέρονται και τα χρήματα που θα έπρεπε να είχε πάρει η Ολυμπιακή, που δεν ξέρω ακριβώς το ποσόν, γιατί δεν το έχω μελετήσει. Αλλά είναι πάρα πολλά, για τις ζημιογόνες γραμμές που κατ’ επιταγή των κυβερνήσεων, άνοιγε για την εξυπηρέτηση διαφόρων σκοπών, κοινωνικών, εθνικών ή οποιονδήποτε άλλων. Αυτό δεν έχει κοστολογηθεί και είναι ένα μεγάλο τεράστιο ποσόν.
Όταν λοιπόν, πήγα στην Ο.Α. το 1985, νέος θα έλεγα και άσχετος, μου έκανε εντύπωση, στις πρώτες 10 ημέρες, μία επιστολή που πήρα και διάβασα. Την είχε αποστείλει το ΚΤΕΛ Αλεξανδρούπολης, και διαμαρτυρόταν προς την Ολυμπιακή, για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που είχε από την πλευρά της εταιρίας. Σημείωνε ότι και οι λεωφορειούχοι είναι επαγγελματίες, φτωχοί άνθρωποι κλπ. Καταλήγοντας, ότι το εισιτήριο Αθήνα - Αλεξανδρούπολη με το ΚΤΕΛ για τη διαδρομή των 18 ωρών, μαζί με τις στάσεις που έκανε, κόστιζε 1.850 δραχμές, ενώ το εισιτήριο της Ολυμπιακής, είχε 1.720 (!) δραχμές. Και ορθά διαμαρτύρονταν. Εγώ έσπευσα αμέσως να δω αν αυτό αληθεύει. Και τότε διαπίστωσα -τις πρώτες ημέρες- ότι είχε ένα δίκτυο για το εσωτερικό κι ένα για το εξωτερικό. Και ότι το δίκτυο του εξωτερικού ήταν κερδοφόρο, παρ’ ότι είχε ανταγωνισμό τις διάφορες άλλες ξένες εταιρίες, το δε δίκτυο του εσωτερικού, ήταν εξόχως ελλειμματικό, χωρίς ανταγωνισμό! Ένα φαινόμενο πρωτότυπο, που όμοιο του δεν υπάρχει στον κόσμο, και ιδιαίτερα, για μία δραστηριότητα χωρίς ανταγωνισμό. Επίσης, στις συσκέψεις που ακολούθησαν, έμαθα ότι το εισιτήριο για μία θέση σε τετράκλινη καμπίνα στο πλοίο της γραμμής Πειραιά – Ηράκλειο, είχε 2.850 δρχ. και η Ολυμπιακή που πήγαινε σε μισή ώρα, το είχε 1.700 δρχ. Θεωρώντας αυτά αφύσικα και περίεργα, απευθύνθηκα πιο πάνω. Η απάντηση ήταν, «μα μόνο οι πλούσιοι θα ταξιδεύουν με το αεροπλάνο»;
Και βέβαια να ταξιδεύουν και οι άλλες τάξεις. Αλλά αυτή την κοινωνική προσφορά, δεν μπορεί να την πληρώνει μόνο η Ολυμπιακή. Διότι το εισιτήριο αυτό της Αλεξανδρούπολης, για να βγει το κόστος του δρομολογίου του αεροσκάφους, έπρεπε τότε, με τις έρευνες που είχαμε κάνει, να κοστίζει 9.800 δρχ. Και αντ’ αυτού, έκανε 1.700 δρχ. Αυτό δείχνει το πως δημιουργήθηκε ένα κομμάτι των ελλειμμάτων.
Αναφέρθηκα και στο δίκτυο της εταιρίας . Το εσωτερικό δίκτυο της Ολυμπιακής, είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης. Το οποίο είναι διπλάσιο σε μέγεθος, από αυτό στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ισπανία. Ένας σημαντικός λόγος είναι τα νησιά. Αλλά κατά την άποψή μου, δεν είναι μόνον αυτός Εάν υπήρχε άλλο επίπεδο των οδικών μεταφορών, και αν υπήρχε και σιδηρόδρομος που να μοιάζει κάπως, του γαλλικού ή του γερμανικού σιδηρόδρομου, πιστεύω ότι δεν θα ήταν αναγκαία η ύπαρξη τόσου μεγάλου αριθμού σταθμών της Ολυμπιακής στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και τουλάχιστον, θα απαιτούνταν πολύ λιγότερα δρομολόγια. Διότι δεν είναι μόνο ότι έχει τον τάδε σταθμό, αλλά πρέπει να πάει και 3-8 φορές, που σημαίνει και μεγάλη δαπάνη.
Την περίοδο εκείνη, που ήμουν εγώ στην Ολυμπιακή, έγιναν τα εγκαίνια της γραμμής προς Καστελόριζο. Που τότε είχε 92 κατοίκους. Και για λόγους εθνικούς, έπρεπε να γίνει. Αρχίσαμε, με τρία δρομολόγια την εβδομάδα προς Καστελόριζο. Είχαμε αεροσκάφος και πλήρωμα στη Ρόδο, για να κάνει τρία δρομολόγια στο Καστελόριζο. Το οποίο μετέφερε 10-12 εφημερίδες. Γιατί σπάνια υπήρχε επιβάτης για το Καστελόριζο. Το κόστος αυτό το πλήρωνε η Ολυμπιακή Αεροπορία. Για την εξυπηρέτηση εθνικών σκοπών. Ο συγγραφέας στο βιβλίο του αναφέρεται στη σύμβαση που υπέγραψε ο Ωνάσης το 1956, για την εξαγορά της «ΚΑΕ» που πήρε το προνόμιο των αερομεταφορών στην Ελλάδα, και έφτιαξε την Ολυμπιακή. Εξασφαλίζοντας παράλληλα, όπως σημειώνει στο βιβλίο και ο συγγραφέας, 12-15 προνόμια από το ελληνικό κράτος, προκειμένου να πάρει την εταιρία. Στη σύμβαση αυτή, και πιθανόν αυτό να μην αναφέρεται στο βιβλίο, υπήρχε και μία διάταξη που έλεγε ότι «αν η Ελληνική κυβέρνηση, θέλει να ανοίξει μία γραμμή στο εσωτερικό, ο ανάδοχος υποχρεούται να την ανοίξει, άνευ συζητήσεως. Όμως το Δημόσιο, θα του καλύπτει το 80% της πληρότητας». Είπαν, τότε, σκάνδαλο! Όχι δεν ήταν σκάνδαλο, και το λέω ευθαρσώς. Γίνεται με ξένα κουφέτα να κάνεις κοινωνική πολιτική, ή οτιδήποτε άλλο; Κι έτσι είναι. Ερχόταν κάθε μήνα ο Ωνάσης, δηλαδή η Ολυμπιακή, και εισέπραττε από το ελληνικό δημόσιο το ανάλογο ποσό. Κι έτσι, κρατιόταν το δρομολόγιο, γιατί πως αλλιώς, πως θα μπορούσε να κρατηθεί;
Η Ολυμπιακή δεν έπαιρνε από πουθενά λεφτά. Δανειζόταν από τις τράπεζες με επιτόκια 27%, 28% και 30%, και σε 5 χρόνια είχε πολλαπλασιαστεί το οφειλόμενο ποσό στις τράπεζες, τότε.
Οι κατηγορίες πολιτών που ταξίδευαν με έκπτωση ήταν 29. Υπήρχαν δρομολόγια που το 80% των επιβατών, ήταν με εκπτωτικά εισιτήρια, από συγκεκριμένους σταθμούς. Από αυτές τις εκπτώσεις, 22 τουλάχιστον δόθηκαν την περίοδο 1978-79, λίγες, θα έλεγα, 3-4 είχαν κάποιον κοινωνικό χαρακτήρα, οι άλλες ήταν αδικαιολόγητες. Παράδειγμα αποτελεί ένα περιστατικό που έζησα, και έχει ως εξής.
Ένα πρωί μπήκε στο γραφείο μου ο συνεργάτης μου Άγγελος Αγγελόπουλος, κρατώντας μία εφημερίδα και μου λέει. «Κοιτάξτε εδώ κ. Πρόεδρε, τι έγινε;».
Διαβάζω λοιπόν, στην εφημερίδα, ότι σε μία πολυπρόσωπη μεγάλη ΔΕΚΟ, η διοίκηση είχε υπογράψει με τους συνδικαλιστές την ετήσια συλλογική σύμβαση, και ένας από τους όρους που υπήρχε σ’ αυτήν, ήταν έκπτωση 25% στα εισιτήρια της Ολυμπιακής, σε όλους τους εργαζόμενους της συγκεκριμένης ΔΕΚΟ. Δηλαδή τρελά πράγματα! Άνοιξαν τα ταμεία της Ολυμπιακής και έδωσαν δώρα σε εργαζόμενους, σε άλλη εταιρία. Κάποτε, δεν ξέρω αν ισχύει ακόμη, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ είχαν έκπτωση για το ρεύμα που κατανάλωναν. Ήταν σαν να υπέγραφα εγώ, οι υπάλληλοι της Ο.Α., να έχουν έκπτωση 25% στις παροχές της ΔΕΗ. Τηλεφωνώ στον προϊστάμενο υπουργό, στον οποίο υπαγόταν και η, περί ης ο λόγος, ΔΕΚΟ, και τον ρωτάω αν είναι αυτό που διάβασα στην εφημερίδα, αλήθεια. Είναι αλήθεια μου απαντάει, αλλά ας την κλείσουμε αυτή την ιστορία, γιατί θα γίνουν απεργίες, και καλό θα είναι να αποφύγουμε προβλήματα. Και τον ρωτώ. «Καλά, θα δώσετε παροχές στην Ολυμπιακή, για να υπάρξει εργασιακή ειρήνη σε μία άλλη ΔΕΚΟ;».
«Τι να κάνουμε τώρα» μου απαντάει, «Έγινε! Δεν πειράζει». Πήγα στον τότε πρωθυπουργό, τον συχωρεμένο Ανδρέα Παπανδρέου και του λέω. «Κύριε Πρόεδρε, αν βγει αυτή η απόφαση, εγώ θα παραιτηθώ». Και τελικά, η υπουργική απόφαση που απαιτούνταν για να ισχύσει αυτή η παροχή, δεν βγήκε. Η Ολυμπιακή έπρεπε δηλαδή, να εξυπηρετεί τους πάντες, και τα πάντα αμισθί!
Είπα προηγουμένως ότι ο Τύπος μεταφερόταν με έκπτωση 97%. Και δεν ξέρω γιατί; είχε οριστεί αυτό το ποσοστό και όχι το δωρεάν. Μου φαινόταν αστείο. Το κόστος για την Ολυμπιακή από το 1975-1992, είναι περίπου 30 δισ. δραχμές. Κάποια ενέργεια έπρεπε να γίνει. Φτιάχνω ένα ευγενικό γράμμα προς την Ένωση Ιδιοκτητών, ζητώντας μία συνάντηση προκειμένου να συζητήσουμε την αναπροσαρμογή της έκπτωσης, λαμβάνοντας υπόψη και το κοινωνικό έργο που επιτελούν. Προθυμοποιήθηκα δε, να πάω εγώ να τους συναντήσω. Μετά από μία ημέρα, μου τηλεφωνεί κάποιος εντεταλμένος από την Ένωση, και αφού μου είπε αρκετά περί της πληροφόρησης των πολιτών, και ότι κανείς δεν πρέπει να εμποδίζει τη διακίνηση των ειδήσεων και του λόγου, κ.λ.π., κ.λ.π., μου ξεκαθάρισε ότι οι εκπρόσωποι της Ένωσης δεν ήταν διατεθειμένοι να συζητήσουν καμία αναπροσαρμογή, τονίζοντας μου μάλιστα «Κύριε Ακριβάκη, παίζετε με την φωτιά!..». Εγώ του απάντησα ότι εφόσον δεν θέλετε να συζητήσετε, θα προχωρήσω μόνος μου την αναπροσαρμογή, και το 97%, θα το κάνω 70%. Μα τι λέτε τώρα μου απαντάει, θα κάνετε δεκαπλασιασμό του ποσού (3%) που πληρώνουμε; Τι είναι αυτά τα πράγματα;
Μετά από 2 ημέρες, βλέπω σε όλες τις εφημερίδες, σε καίριο σημείο, περίπου το ίδιο κείμενο, σύμφωνα με το οποίο «κατά πληροφορίες στις 24 του Μαρτίου, η Ένωση Ιπταμένων Φροντιστών, θα κάνει απεργία τρεις ημέρες, με αιτήματα αυτά, κι εκείνα…». Ρωτάω τους συνδικαλιστές, και αυτοί έκπληκτοι μου απαντούν ότι «Και εμείς, τώρα το διαβάσαμε». Τους ζητάω να κάνουν μία ανακοίνωση η οποία να σταλεί στις εφημερίδες ότι δεν ισχύει καμία απεργία, έτσι και έγινε. Η ανακοίνωση εστάλη στις εφημερίδες, όμως από αυτήν, δεν γράφτηκε ούτε λέξη! Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, είχαμε 50% ακυρώσεις σε όλες τις πτήσεις του εξωτερικού, το τριήμερο αυτό. Έτρεξα και στην τηλεόραση, ώστε να ανακοινωθεί στους τηλεθεατές ότι δεν υπάρχει απεργία. Όμως δεν θεωρήθηκε είδηση, που θα έπρεπε να ανακοινωθεί από την τηλεόραση.
Μετά από δύο ημέρες, το ίδιο. Στις ίδιες εφημερίδες ανακοινώθηκε ότι σύμφωνα πάλι με πληροφορίες, θα απεργούσε το σωματείο εργατών της Ολυμπιακής, τις τάδε ημέρες. Το σωματείο δεν γνώριζε τίποτε! Σημαντικές ακυρώσεις και απώλειες, εσόδων πάλι, για την εταιρία. Αναγκαστικά υποχώρησα. Τηλεφώνησα στον εντεταλμένο του Σωματείου των Ιδιοκτητών Εφημερίδων, και του είπα ότι η αναπροσαρμογή δεν θα γίνει, και θα παραμείνει το 97%. Θα έκλειναν την εταιρία… Ναι, μπορούσαν να την κλείσουν!
Για τον συγγραφέα του βιβλίου θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου γιατί, ανέδειξε μία αθέατη πλευρά της εικόνας της Ολυμπιακής. Πράγματα που δεν έχουν ακουστεί, που δεν έχουν λεχθεί, αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο. Κι αυτό είναι η μεγάλη προσφορά του. Ο απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το βιβλίο, οι οποίες ταυτίζονται με τις δικές μου, τώρα δικαιώνονται πανηγυρικά, γιατί όπως ξέρετε, η σημερινή διοίκηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, έκανε αγωγές στο δημόσιο και ζητάει κάποια 800 δισ. Ενώ πρόσφατα ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Δούκας, είπε ότι αυτό το πρόστιμο που ζητάει η Ε.Ε. συμψηφίζονται με αυτά που χρωστάει το Ελληνικό κράτος στην Ολυμπιακή! Τα οποία βέβαια, είναι πολύ περισσότερα.
Έστω, και με την πλασματική καταβολή του οφειλόμενου αυτού ποσού από το ελληνικό δημόσιο στην Ο.Α., το οποίο πρέπει να δοθεί -μπορεί να αναγνωριστεί και δικαστικά, από τα ελληνικά δικαστήρια- και να πάψει έτσι, να ισχύει αυτός ο πέλεκυς της Ε.Ε.

Γιάννης Δραγασάκης:

Ο εκπρόσωπος του Συνασπισμού κ. Γιάννης Δραγασάκης, χαρακτήρισε το πόνημα του Γιάννη Λαΐνου, ως ένα βιβλίο τεκμήριο για το τι έγινε, όλα τα προηγούμενα χρόνια στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Καθώς, και για το τι, δεν έγινε. Επίσης πρότεινε στον συγγραφέα να βάλει σε παράρτημα τα ονόματα όλων όσων πέρασαν από τη διοίκηση της Ο.Α., πράγμα που θα αποτελέσει ένα πολύτιμο υλικό, για τον ιστορικό του μέλλοντος που θα ασχοληθεί μ’ αυτό. Ο κ. Δραγασάκης ανέφερε ότι τον έχει εντυπωσιάσει το γεγονός, ότι τα πιο μαχητικά άρθρα για τη διάλυση της Ο.Α., έχουν γραφτεί από ανθρώπους που πέρασαν από το «τιμόνι» της εταιρίας.
Σημειώνοντας ότι στην Ελβετία η πρώην διοίκηση της «Σουίς Αιρ», παραπέμφθηκε σε δίκη, όχι με την κατηγορία για σκάνδαλα, διαφθορά κλπ., αλλά για την αποτυχία της, και γιατί οδήγησε τη «Σουίς Αιρ» εκεί που την οδήγησε, συμπλήρωσε ότι το βιβλίο του Γιάννη Λαΐνου, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει προανακριτικό υλικό, σε μία ανάλογη απόδοση ευθυνών για την κατάντια της Ολυμπιακής. «Και αυτή η πίεση από μία ομάδα συμφερόντων, που ανέφερε ο κ. Ακριβάκης, ή μου κάνετε αυτό που θέλω ή διαλύω την Ολυμπιακή, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, διότι συνεχίζονται αυτά τα φαινόμενα στην κοινωνία μας», υπογράμμισε ακόμα ο κ. Δραγασάκης.
Η Ολυμπιακή δεν ιδιωτικοποιείται, είπε ο κ Δραγασάκης, διαλύεται. Δεν είναι τράπεζα η Ολυμπιακή. Εκείνο που θα πρέπει να εξεταστεί, είναι υπό πιο μοντέλο δημόσιας επιχείρησης, μπορεί να λειτουργήσει.

Άγγελος Αγγελόπουλος:

Ο κ. Άγγελος Αγγελόπουλος, ο οποίος διετέλεσε οικονομικός διευθυντής της εταιρίας, με αφορμή τα όσα είπε ο κ. Ακριβάκης για τον Τύπο και την απώλεια των 30 δισ. δραχμών που είχε η εταιρία, ανέφερε ότι το ποσό αυτό ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο, γιατί οι εκδότες απαιτούσαν στις 4 ή στις 5 το πρωί, να παίρνουν αεροπλάνα «Αιρμπάς» 260 θέσεων, να πηγαίνουν στη Θεσσαλονίκη ή στην Κρήτη άδεια… Αυτό ήταν εξωφρενικό, και όμως, γινόταν μόνο για να μεταφέρουν εφημερίδες. Για να δώσει έμφαση στην αδιαφορία των κυβερνήσεων για την εξυγίανση της Ολυμπιακής, ο κ. Αγγελόπουλος ανέφερε ότι η σύμβαση που είχε γίνει επί Ωνάση το 1956, και βασιζόταν σε νομικό πλαίσιο μονοπωλίου, ισχύει ακόμη, χωρίς καμία τροποποίηση. Και το πιο αστείο είναι ότι ακόμη ισχύει κάποιο βασιλικό διάταγμα του 1964, που διέπει τη λειτουργία των αεροσκαφών, παρά τις επαναστατικές τεχνολογικές αλλαγές που έχουν επιτευχθεί στα αεροπλάνα, μέχρι σήμερα.
Οι προτάσεις για να αλλάξει αυτό το διάταγμα, δεκάδες. Δεν άλλαξε, ποτέ! Ο κ. Αγγελόπουλος, είπε ακόμη ότι το 1987, ζητήθηκε η επιστροφή των χρημάτων που χρωστούσε το κράτος στην Ο.Α., και η διαγραφή των προστίμων. Το 1995, όταν δόθηκαν λεφτά για να πληρωθούν τα χρέη της Ο.Α., από τα χρήματα αυτά, πάνω από τα 2/3, ήταν πρόστιμα! Από τα 700 δισ. τα περίφημα που πήρε η Ολυμπιακή, τα 500 και πλέον δισ., ήταν πρόστιμα, δεν ήταν χρέη της Ολυμπιακής από τη λειτουργία της.

Γ. Λαΐνος :

Το επιχείρημα ότι «η Ο.Α. είναι ζημιογόνος, την κλείνω και απολύω 6.000 εργαζόμενους», σύμφωνα με το επιχειρηματικό πλάνο για τη λειτουργία της «Πάνθεον» που υποβλήθηκε στον κ. Μπαρό, αλλά και σύμφωνα με το νόμο που ψηφίστηκε, πριν περίπου τρεις μήνες (είχε μπει ως τροπολογία στο νόμο «περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος», όταν αποδέχθηκε το κράτος ότι οφείλει στην Ο.Α. 580, τα ελλείμματα ήταν 275), δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, Όχι γιατί τα πράγματα δεν είναι έτσι; Είναι 275 μείον 83%. Αλλά γιατί, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ε.Ε. για την εξυγίανση της εταιρίας στο οποίο διατυπώνεται η έκφραση, «Τα ελλείμματα αυτά έχουν τεχνητά αυξηθεί, κατά 83% με πρόστιμα και με τόκους». Με τόκους 35% από κρατικές τράπεζες, το κράτος δεν επέστρεφε τα λεφτά, και για τα λεφτά που χρωστούσε στην εταιρία, της έβαζε πρόστιμο για να πει ότι «εσύ Ολυμπιακή, μου χρωστάς, και εγώ, όχι».
Εν κατακλείδι, το συμπέρασμα είναι ότι για τη σημερινή κατάσταση της Ο.Α., υπεύθυνο είναι το πολιτικό μάρκετινγκ, συνεπικουρούντων και των εργαζομένων στην εταιρία.

Από τους ομιλητές, αποδόθηκαν και εύσημα στη σημερινή διοίκηση της Ολυμπιακής, η οποία κατέθεσε 4 αγωγές, για τα προς αυτήν οφειλόμενα χρηματικά ποσά. Και όπως τόνισε ο κ. Λαΐνος, το έλλειμμα της Ο.Α., αντιστοιχεί στο 1/10 που ποσού, που οφείλει σε αυτήν, το κράτος.
Το ερώτημα που προκύπτει, είναι. Μπορεί η Ολυμπιακή να διασωθεί, και να μετατραπεί σε μία κερδοφόρο, αεροπορική εταιρία; Η απάντηση είναι, ναι, και τον δρόμο τον έχουν δείξει οι κυβερνήσεις, τόσο της Δυτικής, όσο και της Ανατολικής Ευρώπης, που διέσωσαν τους εθνικούς αερομεταφορείς τους.

***

Η αλήθεια πίσω από την κρίση στην Ολυμπιακή Αεροπορία Α.Ε. και άλλα θέματα αερομεταφορών

Το βιβλίο του Ιωάννη Σ. Λαΐνου διδάκτορα Διοίκησης και Οικονομίας Εναερίων Μεταφορών, συντίθεται από ένα σύνολο 29 επιστημονικών άρθρων που έγραψε ο συγγραφέας την τελευταία δεκαετία, και τα οποία -δεδομένων των εξελίξεων- έχουν απόλυτη επικαιρότητα. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις θεματικές ενότητες.
Τα άρθρα της πρώτης θεματικής ενότητας με τίτλο “Γιατί απέτυχε η ‘εξυγίανση’ 1994-2001 της Ολυμπιακής Αεροπορίας Α.Ε.”, ερευνούν και δίνουν απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν στις καταστροφικές επιπτώσεις στη λειτουργία της Ο.Α. από την υποχρεωτική υλοποίηση διαφόρων πολιτικών του κράτους αποκλειστικού μετόχου της, στα τεράστια χρέη του που ουδέποτε κατέβαλε στην Ο.Α., στις αιτίες της αποτυχίας των προσπαθειών για εξυγίανση της Ο.Α., στην πολιτική απόφαση για παραπομπή της Ο.Α. στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως ευρισκόμενη από πτώχευση για να δικαιολογηθεί η ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμό της.

Τα αρθρα της δεύτερης θεματικής ενότητας με τίτλο “Οι ελληνικές αερομεταφορές γενικά”, ερευνούν το ρόλο που διαδραματίζουν οι εναέριες μεταφορές στην ανάπτυξη, μέσω του τουρισμού, της οικονομίας της ελληνικής ενδοχώρας καθώς και τα αναφυόμενα προβλήματα.

Τα άρθρα της τρίτης θεματικής ενότητας με τίτλο “Οι διεθνείς εμπειρίες”, ερευνούν τις αιτίες και τις επιπτώσεις της κυκλικής και δομικής κρίσης αλλά και της παγκοσμιοποίησης, στις διεθνείς εναέριες μεταφορές καθώς και στη διαχείριση θεμάτων του εσωτερικού περιβάλλοντος των διεθνών αερομεταφορέων.

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται στους ακαδημαϊκούς δασκάλους αλλά και στους φοιτητές. Ιδιαίτερα σε όσους ασχολούνται με θέματα διοίκησης και οικονομίας των επιχειρήσεων, στους διοικούντες αερομεταφορείς και στα στελέχη της ιεραρχίας τους, στους εργαζόμενους στην Ολυμπιακή Αεροπορία, στις Ολυμπιακές Αερογραμμές αλλά και σε άλλους αερομεταφορείς. Επίσης, απευθύνεται στους πολιτικούς αλλά και στους δημοσιογράφους, οι οποίοι αναζητούν μία σφαιρική και επιστημονική προσέγγιση του περιεχομένου και των αιτίων των ραγδαίων εξελίξεων στις ελληνικές και διεθνείς εναέριες μεταφορές, σε όσους ασχολούνται με την τουριστική βιομηχανία αφού οι εξελίξεις στην Ο.Α. έχουν άμεσες επιπτώσεις στην πορεία της επαγγελματικής τους δραστηριότητας και τέλος, σε κάθε Έλληνα φορολογούμενο που τον ενδιαφέρει η πορεία του εθνικού αερομεταφορέα και θέλει να ξέρει ποιοι και πως διαχειρίζονται το προϊόν του μόχθου του.

Γιώργος Παπαδόπουλος